چند کیلومتر سفره برای مراسم افطار

پدر در ماموریت به سر می‌برد و برادر برای ادامه تحصیل روانه شهرستان شده است. خواهر پیامک می‌زند که دیرتر به خانه می‌آید و مادر هم به توصیه دکتر شب‌ها لب به غذا نمی‌زند.

من می‌مانم و میزی که دور تا دورش را سکوت و تنهایی فرا گرفته است؛ اما اینجا و دور این سفره همه حاضر هستند.

همه اعضای خانواده ام و همه خواهرها و برادرهایی که نمی‌شناسمشان. همه آنهایی که مثل من با یک برگه دعوتنامه کوچک برای صرف افطاری به حرم امام رضا(ع) دعوت شده‌اند.

وارد صحن هدایت که می‌شوم چند کیلومتر سفره را می‌بینم که به موازات هم روی زمین پهن شده‌اند و آمدن مهمان‌ها را انتظار می‌کشند.

سفره‌ای که گفته می‌شود 3000 متر طول دارد. صحنه عجیبی است؛ بزرگ‌ترین و مهربانانه‌ترین سفره‌ای که ممکن است تا آخر عمرت جای دیگری شبیه آن را نبینی. در تمام عمرم این همه فرش پهن شده کنار هم را ندیده‌ام. انگار یکی از فرش‌ها از چهار طرف رشد کرده و تمام سطح دور و برش را تصاحب کرده است.

نوای نقاره‌خانه در فضای صحن «هدایت» طنین انداز می‌شود و گوش دل را سیراب می‌کند. مهمانان پس از اقامه نماز جماعت دور سفره‌ها حلقه می‌زنند.

خورشید غزل خداحافظی می‌خواند و شب چادر سیاهش را بر سر آسمان می‌کشد. حالا دیگر در آن تاریکی، گنبد طلایی آقاست که همچون نگینی روشن می‌درخشد و نورش را بر فرش‌های پهن شده می‌پاشد.

برخی مهمان‌ها با خودشان ظرف آورده‌اند تا بخشی از افطاری‌شان را به عنوان تحفه‌ای متبرک به خانه ببرند. خانم‌هایی که کنارم نشسته‌اند دارند تعریف می‌کنند لحظه دریافت دعوتنامه چه شور و شوقی داشته‌اند.

زن جوانی که روبه‌رویم نشسته از خوشحالی در پوست خودش نمی‌گنجد. برای ماه عسل به مشهد آمده و وسط صرف افطاری مدام به تماس‌های آقای داماد پاسخ می‌دهد.

به او اطمینان می‌دهد که جایش خوب است و هیچ مشکلی ندارد. زن میانسالی که کمتر حرف می‌زند به زیارت آقا آمده تا دلش آرام بگیرد. همسرش را چند روزی است که از دست داده و به پابوس آمده تا دو رکعت نماز برای مرد روزهای سخت زندگی‌اش بخواند. شاید مرهمی بر زخم‌های تازه‌اش باشد.

بعضی‌ها افطاری‌شان را زودتر تمام می‌کنند تا به ادامه زیارتشان برسند؛ هر چند هنگام صرف افطاری هم یک لحظه چشم از گلدسته‌های زیبای حرم برنمی‌دارند.

لبخند مهمان‌ها حکایت از سبکبالی‌شان دارند. 12 هزار مومن روزه‌دار از این که توانسته‌اند جشن بندگی را در حریم باصفای امام رضا (ع) برگزار کنند، خوشحال‌تر از همیشه به نظر می‌رسند.

مریم ضیغمی - جام‌جم