گرسنگی، ارثی است

در طول زمستان سال 1944، ارتش نازی‌ها تجهیزات غذایی را به روی ناحیه غربی هلند بست و قحطی و نابودی قابل‌توجهی را موجب شد.

اثر این سوء هاضمه بر روی مادران باردار یکی از نخستین آزمایش‌های شناخته‌ شده «اپی ژنتیک» را موجب شد که نشان می‌داد واکنش‌های فیزیولوژیکی بدن در مقابل سختی می‌توانند مورثی باشند. با این حال، مکانیسم پنهان در پس این فرآیند تاکنون به صورت یک معما باقی مانده بود.

دانشمندان حاضر در این مطالعه با همکاری محققانی از دانشگاه کلمبیا، به دنبال ساز و کار ژنتیکی بودند که پاسخ بدن به سوء هاضمه را به نسل‌های بعدی کرم‌ها انتقال می‌دهد. این کشف دارای مضامینی بالقوه برای انسان‌هایی است که در مقابل سوء هاضمه و دیگر چالش‌های فیزیولوژیکی از جمله بی‌اشتهایی عصبی قرار دارند.

دانشمندان مکانیسمی موسوم به «میراث آر ان ای کوچک» را شناسایی کرده‌اند که کرم‌ها را قادر به انتقال خاطره گرسنگی به چندین نسل بعد می‌کند.

مولکول‌های آر ان ای به دلیل واکنش الگوهای «دی ان ای» به نیازهای سلول‌های خاص تولید می‌شوند و حاوی دستورالعمل‌هایی برای تولید پروتئین‌هایی هستند که به سلول‌ها خدمات‌رسانی کرده و به آن‌ها امکان فعالیت می‌دهند. اما دیگر مولکول‌های آر ان ای دارای کارکردهای تنظیم‌کننده مختلف هستند و آر ان ای‌های کوچک نیز گونه‌ای از این آر ان ای‌های تنظیم‌کننده هستند. این «آر ان ای‌»ها مولکول‌های کوتاهی هستند که بیان ژن را عمدتا با خاموش‌کردن و گاهی اوقات با فعال‌ کردن آن‌، تنظیم می‌کنند

در این مطالعه، کرم‌های «C.elegans nematodes» در ابتدای رشدشان دچار سوء هاضمه شدند و با تولید «آر.ان‌. ای»های کوچک به این موضوع واکنش نشان دادند. این «آر.ان‌.ای‌»ها با تنظیم ژن‌ها از طریق فرآیندی موسوم به «مداخله آر.ان.ای» عمل می‌کنند.

محققان دریافتند آر ان ای‌های کوچک واکنش‌دهنده به سوء هاضمه، ژن‌هایی را هدف قرار می‌دهند که در فرآیند تغذیه دخالت دارند و این که «آر.ان.ای‌»های کوچک اغواشده با سوء هاضمه، توسط دست کم سه نسل متوالی از گونه‌های کرم‌ها به ارث برده می‌شوند.

جزئیات این مطالعه در مجله Cell منتشر شد.(ایسنا)