پورنگ و امیرمحمد خواننده های مستعدی هستند

به نظرم موسیقی کودک هیچ وقت نه‌تنها در تلویزیون، بلکه در هیچ رسانه دیگری در ایران اوج نگرفته بود که حالا بخواهد روزهای افت و فراموشی را سپری کند. این نوع موسیقی همیشه مهجور واقع شده و بخش زیادی ‌از عدم پیشرفت آن هم به دلیل آن بوده که برایش سرمایه‌گذاری نشده است. وقتی هیچ نهادی روی موسیقی کودک سرمایه‌گذاری نمی‌کند، دور از ذهن نیست که بستر پیشرفت برای آن فراهم نمی‌شود و موسیقی کودک برای تولید‌کننده و در نهایت مصرف‌کننده آن بیشتر شکل سرگرمی به خود می‌گیرد.

پس به نظر شما سرمایه‌گذاری نشدن در این حیطه مانع تولید کار خوب می‌شود؟

بله، ساخت برنامه‌های کودک در کشور ما بیشتر برای سازندگان آن جنبه دلی دارد، تا منطقی چون به قدری دستمزدها در این زمینه ناچیز است که نمی‌توان آن را با هیچ چیز دیگری قیاس کرد و در نهایت همین موضوع مانع تولید کار خوب کودک می‌شود.

با این وضع دستمزدهای کم و سرمایه‌گذاری‌های محدود، شما چطور در این زمینه فعالیت می‌کنید؟

من عاشق موسیقی کودک هستم و بشدت نسبت به کار در این حیطه دغدغه دارم و همین موضوع باعث می‌شود دوست داشته باشم، در این زمینه کار کنم ولی ـ چنین نگاه دغدغه‌مندی نسبت به موسیقی کودک ندارند.

سال‌هاست آهنگسازی یکی از پرمخاطب‌ترین برنامه‌های تلویزیونی یعنی عمو پورنگ را به عهده دارید به‌عنوان یک آهنگساز برای ارتقای سطح موسیقی کودک چه قدمی را برداشتید؟

سعی کردم نگاه روان‌شناختانه را در موسیقی کودک این برنامه دنبال کنم؛ اتفاقی که متاسفانه امروز به آن توجه چندانی نمی‌شود. به همین دلیل در گام نخست به بحث کلام این قطعات توجه زیادی داشتم و از ترانه‌سرای این کار خواستم در کنار نگاه سرگرم‌کننده، نگاه آموزشی هم به مسائل داشته باشد و مسائل آموزشی و قصه‌ها را بایک کلام جذاب و اثرگذار به مخاطب ارائه دهد. در کنار آن جنس موسیقی را هم به سمت شاد بردم به گونه‌ای که بچه‌ها از شنیدن آن لذت ببرند. نباید فراموش کرد که ما باید به بچه‌ها شادی را تزریق کنیم.

البته در کنار کارهای شادتان چند کار مذهبی هم داشتید که اتفاقا حسابی گل کرد.

بله، من چند کار مذهبی را با امیرمحمد ساختم که اتفاقا کارهایی بوده که با استقبال بچه‌ها هم مواجه شده است. کودکان در کنار کارهای شاد احتیاج به کارهایی از این دست دارند. اگر این کارها با برنامه ساخته شود، بی‌شک استقبال مخاطبان را به دنبال دارد.

در ساخته‌های شما، پورنگ و امیرمحمد به‌عنوان خواننده ظاهر می‌شوند. این دو به لحاظ خوانندگی مستعد هستند یا تحمیلی برنامه بودند؟

نه به لحاظ خوانندگی واقعا افراد بااستعدادی هستند و از خیلی خواننده‌های حال حاضر ما تواناترند چون اگر غیر از این بود، من با این افراد همکاری نمی‌کردم. آنها در خواندن کار کودک بسیار خلاق هستند و دقیق می‌دانند برای جذاب شدن یک کار چگونه عمل کنند.

به‌عنوان خواننده شما از آنها خواستید دوره خاصی را برای بهتر خواندن قطعات بگذرانند یا خودتان با آنها در استودیو کار کردید؟

پورنگ و امیرمحمد در خوانندگی واقعا مستعد هستند و از استعداد ذاتی برخوردارند. به همین دلیل در ضبط آهنگ‌ها با آنها مشکل خاصی نداشتم، فقط چند نکته را به آنها برای بهتر شدن کار می‌گفتم.

به نظر شما لزوما یک کاراکتر مطرح در برنامه‌هایی از این دست باید بخواند یا می‌توان از خواننده کودک هم برای بالا بردن سطح کار استفاده کرد؟

به نظر من استفاده هر دوی آنها در کار با هم تضادی ندارد. این یک واقعیت است که حضور ستاره‌ها در یک برنامه مطرح به دیده شدن آن کمک بیشتر می‌کند، اما این موضوع اصلا به آن معنا نیست که نباید از دیگر خواننده‌های مستعد کودک استفاده کرد. باید بین این دو موضوع بالانس ایجاد کرد.

برنامه پورنگ هر بار با عنوانی متفاوت روی آنتن می‌رود. این عناوین متفاوت روی موسیقی شما هم تاثیر می‌گذارد؟

صد درصد. در طول سه سالی که با این برنامه همکاری داشتم، ضمن حفظ استایل اولیه موسیقی سعی کردم نگاه متفاوتی را در آن دنبال کنم. به نظرم موسیقی برنامه کتابخانه با 1616 یا بوستان پورنگ متفاوت است چون به لحاظ اهداف ما در هر یک از این برنامه‌ها دنبال موسیقی خاصی بودیم و این موضوع به ما کمک می‌کند فضاهای متفاوتی را تجربه کنیم. (ضمیمه قاب کوچک)