بالاخره به مراجع رسمی اعتماد کنیم یا نه؟

اختلاف نظر در خصوص آمار مراجع رسمی موضوع تازه‌ای نیست، اما حداقل بهانه‌ای است برای پرداختن به رفتار دوگانه کسانی که وقتی در مسند قدرت قرار دارند یا حزب مورد اعتماد آنها دولت و نهادهای زیرمجموعه آن را در اختیار دارد با زمانی که صرفا در قامت یک منتقد به این آمار می‌نگرند، رویکردی کاملا متفاوت نسبت به آن اتخاذ می‌کنند.

کسانی که در آمارهای اقتصادی دولت گذشته به دنبال کوچک‌ترین ابهام و تناقض بودند تا با بزرگ‌نمایی آن عملکرد دستگاه‌های رسمی کشور مانند مرکز آمار و بانک مرکزی را زیرسوال ببرند اکنون یا سکوت کرده‌اند یا آن که تمام قد از آمارهای اخیر حمایت می‌کنند.

در مقابل، گروهی که در مقابل آمارها و عملکرد دولت گذشته موضع سکوت یا حمایتی داشتند اکنون تمام توان خود را برای زیر سوال بردن آمار رسمی بانک مرکزی به کار گرفته‌اند.

اما آنچه مسلم است این که در صورت زیر سوال بردن مراجع رسمی انتشار آمار اقتصادی، اساسا مبنایی برای قضاوت در خصوص اوضاع اقتصادی کشور باقی نخواهد ماند.

باید تمرین کنیم که بپذیریم مراجع رسمی کشور یگانه منبع و مرجع اعلام آمار هستند، حتی اگر دولت مورد مطلوب ما در مسند نباشد و حتی با علم به این که ممکن است تخطی و اشتباهاتی نیز در این آمار صورت گرفته باشد، چراکه در غیر این صورت سنگ روی سنگ بند نخواهد شد.

اما آنچه در دوره اخیر حجم انتقادات را نسبت به آمار بانک مرکزی افزایش داده است، انتظار اکثریت قریب به اتفاق مردم و مسئولان مبنی بر رشد ناچیز اقتصادی در سه ماهه نخست سال جاری بود.

این انتظار به گونه‌ای بود که حتی وزیر اقتصاد نیز در خوشبینانه‌ترین حالت، رشد اقتصادی فصل بهار را یک درصد ارزیابی کرده بود، اما اعلام رشد 4.6 درصدی همانند شوکی بود که تمام انتظارات و توقعات سابق را زیر سوال برد لذا این انتقاد هم به بانک مرکزی وارد است که فضای جامعه را نسبت به انتشار این آمار آماده نکرده بود.

شاید اگر بانک مرکزی قبل از اعلام نتایج بررسی‌های فصل بهار با برگزاری یک کنفرانس مطبوعاتی دست‌کم نمایندگان رسانه‌ها را نسبت به این مقوله توجیه می‌کرد، حجم انتقادات و اعتراضاتی که طی روزهای گذشته شاهد آن بودیم، کمتر می‌شد.

حمید اسدی - جام‌جم