پانسمان ایرانی، دوره درمان را کوتاه می‌کند

حمید مهدوی، دکترای پلیمر و ایده پرداز پانسمان بیو پلیمری گفت: این پانسمان ها ترکیبی از کیتوسان، کلاژن و پلی وینیل الکل است که در ساخت آن از نانوذرات استفاده کرده ایم.

وی افزود: این پانسمان ها در درمان طیف وسیعی از زخم ها از جمله زخم های پای دیابتیک، زخم سالک، سوختگی های درجه یک و دو و همچنین خراشیدگی ها و بریدگی ها کاربرد دارد.

این دکترای پلیمر با بیان اینکه در مطالعه کارآزمایی بالینی از نوع قبل و بعد بیش از 100 بیمار مبتلا به زخم های سوختگی از این زخم پوش ها استفاده کردند، افزود: نتایج به دست آمده بیانگر بهبودی در بیش از 95درصد از بیماران بوده است.

وی در خصوص مزیت های این زخم پوش ها گفت: با استفاده از این زخم پوش ها در هزینه و دوره درمانی کاهش چشمگیری دیده می شود و هیچگونه وابستگی به مواد اولیه خارجی وجود ندارد.

مهدوی افزود: آلیاژسازی پلیمرها و استفاده از نانوذرات، یک فرایند کارآمد برای بدست آوردن زخم پوش های پلیمری با خواص و هزینه تولید بهینه است. نانوکامپوزیت پلیمری بر پایه آلیاژکلاژن-کیتوسان-پلی وینیل الکل همراه با نانوذرات خاک رس به روش پوشش دهی تهیه شده است.

وی با اشاره به اینکه حضور نانوذرات خاک رس موجب کاهش رهایش دارو به میزان قابل توجهی می شود، گفت: بر اساس نتایج به دست آمده، آلیاژسازی همراه با استفاده از نانوذرات، موجب بهبود خواص فیزیکی-مکانیکی کیتوسان و به عنوان یک زخم پوش شناخته شد.

این دکترای پلیمر در خصوص اشکال ظاهری این زخم پوش ها گفت: زخم پوش های نانویی به صورتهایی شبیه نوار فیلم،پودر و ژل وجود دارد که متناسب با هر کدام کاربرد نیز متفاوت می شود.

مهدوی افزود: اکنون این پانسمان های نانویی به صورت نیمه صنعتی است و تنها در اختیار یک بیمارستان شهدای تجریش قرار گرفته و در فاز صنعتی در اختیار تمام بیمارستان های سراسر کشور قرار خواهد گرفت.

این ایده پرداز پانسمان بیو پلیمری افزود: این پانسمان ها نصف هزینه پانسمان های نمونه های خارجی است.(مهر)