1.فضای هیات: درباره فضای جلسات، حضرت آقا معتقدند که باید تلفیقی از عنصر «منطق» و «عاطفه» باشد.
ایشان معتقدند اساس حرکت تشیع بر «منطق قوی» و «عواطف» استوار است. یعنی اگر جلسهای باشد که بحثهای استدلالی آن زیاد باشد، اما بحثهای محبتی و عاطفی آن کم باشد، این جلسه معمولاً نمیتواند مخاطب را جذب خودش کند.
افراد معمولاً سراغ جلسهای میروند که بخشی از آن استدلال باشد و بخشی هم عاطفه. این امتزاج عاطفه و استدلال همیشه مورد تأکید رهبر انقلاب بوده است.
ایشان فرمودهاند: «اولاً اساس حرکت عمومی تشیع علاوه بر منطق قوی بر عواطف بود. از روز اول تا امروز در کنار عقل، عشق حضور جدی داشت؛ برای همین هم حرکت تشیع نابود نشد یعنی از بین نرفت و الا باید صد مرتبه در امواج متلاطم سیاستهای متعرض و عنانآلود نابود شده بود. منطق قوی است. یعنی صرف عواطف نیست، اما منطق تنها هم نیست. عواطف هم با آن درآمیخته است. این از آن جاهایی است که عقل و عشق با هم میسازد.» (20 مهر 1381)
2.منبر: ایشان در جلسهای در جمع فعالان هیاتهای رزمندگان اسلام درباره اهمیت و کارکرد منبر در هیات فرمودند: هیاتهای مذهبی باید کلاس درس باشد. یعنی اینطور میفرمایند که اگر کسی ده جلسه یا یک دهه رفت پای منبری نشست، آخر دهه احساس کند یک مطلب را فهمیده است. مثلا فهمیده باشد که خواص و عوام عاشورا چه کسانی بودند و چه موضوعاتی موجب شد عدهای در برابر امام معصوم علیهالسلام قرار بگیرند و او را به شهادت برسانند. بنابراین ایشان در مورد بحث منبر میفرمایند که عزاداری را واقعا به معنای حقیقی کلمه باید به صورت کلاس درس دربیاوریم. این حالت را ما الان کم میبینیم، بخصوص در هیاتها کم مشاهده میشود. این جزو نقصهای کار کنونی کشور ما است. این همه مجالس عزا و این همه مناسبتهای مربوط به وفات و شهادت و موالید ائمه علیهمالسلام که اجتماعات مردم را به صورت طبیعی به وجود میآورند یک فرصت بسیار بزرگی است و فرمودند از این فرصتها باید شما استفاده کنید. (2 آبان 1386)
۳. هیات نباید سکولار باشد: در جلسهای که سال گذشته اعضای ستاد مرکزی هیات رزمندگان اسلام خدمت حضرت آقا رسیدند، بنده صحبت کردم و اشاره داشتم که ما در هیاتها به شعرا و سخنرانان خودمان گفتیم که باید به دغدغههای نظام اسلامی که دغدغه مردم هم هست پرداخته شود و از این جلسات باید برای بصیرتافزایی استفاده شود. ایشان هم بعداً در خلال صحبت خود به همین موضوع اشاره کردند و فرمودند: «یک نکته هم همین مطلبی است که آقای نجات اشاره کردند که درست هم هست. هیاتها نمیتوانند سکولار باشند؛ هیات امام حسینِ سکولار ما نداریم! هرکس علاقهمند به امام حسین است، یعنی علاقهمند به اسلام سیاسی است، اسلام مجاهد است، اسلام مقاتله است، اسلام خون دادن است، اسلام جان دادن است؛ معنای اعتقاد به امام حسین این است. اینکه آدم در یک مجلس روضه یا هیات عزاداری مراقب باشد که مبادا وارد مباحث اسلام سیاسی بشود، این غلط است.»
یعنی هیات این نیست که به سیاست کاری نداشته باشد؛ چون بعضی سخنرانها عادت کردند که میگویند ما سیاسی نیستیم. رهبر انقلاب معتقدند این عبارت، عبارت صحیحی نیست. ایشان فرمودهاند: «یکی از خصوصیات ائمه طاهرین این بوده که همه آنها مبارزین و مجاهدین فیسبیل الله بودند. یکی از ائمه طاهرین را سراغ ندارید که اینها در موضع مجاهدت و مبارزه قرار نداشته باشد.» (2 آبان 1382)
این آموزه و این خط همان عاملی است که موتور محرکه شیعه را به کار انداخته است و ما بعد از ۱۳۰۰ سال از ظهور اسلام، شاهد هستیم پرچم شیعه در مناطقی از جهان اسلام بلند شده و این مساله باعث عصبانیت سیاسیون، متعصبین و متحجرین منطقه و جهان شده است. ما قبل از انقلاب با تمسک به همین آموزهها مبارزه میکردیم. شهادتطلبیها و مبارزه ما با طاغوت از همین منبرها شروع شد. یعنی اینکه حضرت امام رحمهالله عصر روز عاشورای سال ۴۲ تشریف میبرند به مدرسه فیضیه و آن منبر معروف خود را میروند و خطاب به شاه میگویند که ای جناب شاه! من به تو نصیحت میکنم، دست از این اعمال و رویه بردار، من میل ندارم که اگر روزی اربابها بخواهند تو بروی، مردم شکرگزاری کنند؛ من نمیخواهم تو مثل پدرت بشی و شروع میکنند به شاه نصیحت کردن. بنابراین حضرت امام در برهههای مختلف از عاشورا و تاسوعا و اربعین و محرم و صفر استفاده کردند برای پیروزی نهضت علیه رژیم. این یعنی هیات سیاسی.
پس از پیروزی انقلاب هم ما از این ظرفیت استفاده کردیم. یعنی ما در دفاع مقدس با تمسک به مبارزه و شهادتطلبی ائمه علیهمالسلام بود که رزمندگان خودمان را تشویق میکردیم؛ رزمندگان ما با سربندهای «یا فاطمه الزهرا» و «یا حسین» به جبههها رفتند و در آنجا هم میگفتند که ما میخواهیم همانطور که امام حسین علیهالسلام شهید شد، ما هم شهید بشویم.
پس معرفتزایی و شناخت باید از مهمترین کارکردهای هیات باشد. یکی از مهمترین کارها این است که به مردم بگوییم «هویت حسینی» و «هویت یزیدی» در دوران حاضر مربوط به چه کسانی است. چنانچه رهبر انقلاب فرمودهاند: «فهمیدن قضیه عاشورا فقط در تاریخ نیست، در هر زمانی باید دید عناصر تشکیلدهنده هویت یزیدی کجا پیدا میشود؟ آنگاه در مقابلش باید عناصر تشکیلدهنده هویت حسینی را به میدان آورد. منبر باید انسانساز باشد، اندیشهساز باشد. روضه و نوحه و سینهزنی باید فضا را از مسائل زنده حسینی، معرفت و آگاهی پر کند.» (23 فروردین 1387)
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد