بررسی آماری تصادفات در سال 92 نشان می دهد که علت 78.6 درصد تصادفات منجر به فوت عدم توجه به جلو، انحراف به چپ و تخطی از سرعت مطمئنه بوده که 30.8 درصد تصادفات به دلیل عدم توجه به جلو (عدم رعایت فاصله با اتومبیل جلویی)، 25.2 درصد مربوط به انحراف به چپ و 22.6 درصد مربوط به سرعت غیرمجاز بوده و مابقی نیز شامل 9 درصد عدم توانایی کنترل وسیله، 5.6 درصد عدم رعایت حق تقدم و 6.8 درصد سایر موارد بوده است.
امروزه موضوع تامین تردد ایمن در سطح شبکه راه های برون شهری یکی از اصول اساسی حاکم بر مهندسی راه، ترافیک و برنامه ریزی حمل و نقل است و عدم وجود ایمنی به خصوص در جاده های برون شهری باعث بروز حوادث ناگواری در سطح کشور می شود.
با توجه به خسارات جانی و مالی فراوانی که تصادفات جاده ای بر جوامع بشری تحمیل می کنند در نظر گرفتن مبحث ایمنی به عنوان اولویت اول در برنامه های مدیریت حمل و نقل و کاربری زمین موضوعی معقول و پسندیده خواهد بود.
با توجه به آماری که سازمان راهداری و حمل و نقل جاده ای ارائه کرده از سال 73 تا سال 84 آمار تلفات سوانح رانندگی رشد متوسط سالیانه 9.3 درصد داشته است در حالی که این آمار از سال 83 تا پایان سال 92 کاهش متوسط سالیانه 5 درصدی داشته است.
در سال گذشته 10 استان به ترتیب شامل همدان، خراسان شمالی، قزوین، گلستان، کرمان، گیلان، تهران، چهارمحال بختیاری، سیستان و بلوچستان و ایلام بیش از هدف سالیانه برنامه پنجم (کاهش 10 درصدی) در راههای برون شهری و روستایی کاهش تلفات سوانح رانندگی داشته اند.
در استان های بوشهر، اردبیل، خوزستان، آذربایجانغربی، لرستان، مرکزی، زنجان، اصفهان، آذربایجانشرقی نیز تصادفات دارای کاهش کمتر از 10 درصد بوده اند و در سایر استان ها نیز افزایش تلفات نسبت به سال 91 داشته اند.
آمارها نشان می دهد در سال 84 به علت حوادث رانندگی بیش از 27 هزار نفر در راه های مواصلاتی کشور فوت کردند و 272 هزار نفر نیز جزء مصدومان حوادث رانندگی بود.
طبق گزارش پزشکی قانونی در سال 90 تعداد کشته شدگان حوادث رانندگی به حدود 20 هزار نفر و در سال 91 تعداد کشته شدگان سوانح رانندگی به حدود 18 هزار نفر کاهش یافت. |
همچنین در سال 85 بیش از 27 هزار نفر در جاده های کشور بر اثر حوادث رانندگی کشته شدند و در این سال آمار مصدومانی که به پزشکی قانونی مراجعه کرده بودند به بیش از 276 هزار و 760 نفر رسید.
بر اساس مستندات موجود در سال 86 روند کاهش حوادث رانندگی سبب شد که در این سال بیش از 22هزار و 900 نفر در راههای کشور کشته شوند و آمار مصدومان نیز به 235هزار نفر کاهش یابد.
در سال 87 نیز آمار مصدومان این حوادث به بیش از 272 هزار نفر و تعداد کشته شدگان به 23 هزار و 362 نفر رسید و در سال 88 در مجموع 295 هزار نفر در راههای کشور بر اثر سوانح رانندگی مصدوم شدند و 22 هزار و 974 نفر نیز فوت کردند.
با پایان سال 88 آمارحوادث رانندگی نشان داد که در این سال 22 هزار و 974 نفر در راههای کشور جان خود را از دست دادند و بیش از 295 هزار مصدوم نیز به پزشکی قانونی مراجعه کردند و با روند کاهش حوادث رانندگی در سال 89 نیز تعداد کشته شدگان به 20 هزار نفر کاهش یافت و مصدومان به بیش از 275 هزار نفر رسید.
با اجرای طرح هایی مبنی بر کاهش حوادث رانندگی در راه های کشور، طبق گزارش پزشکی قانونی در سال 90 تعداد کشته شدگان حوادث رانندگی به حدود 20 هزار نفر و در سال 91 تعداد کشته شدگان سوانح رانندگی به حدود 18 هزار نفر کاهش یافت.
شناسایی و اولویت بندی محورهای شبکه راههای اصلی و شریانی از منظر ضرورت انجام اقدامات ایمنی به تفکیک محور و انجام پروژه مدیریت سرعت در شبکه جاده ای (بازدارندگی) با استفاده عملیاتی از دوربین های ثبت تخلفات و تدوین نظام ارزیابی و سنجش مهارت رانندگان حرفه ای و شخصی از اولویت های مهم جلوگیری از کاهش حوادث رانندگی در راههای مواصلاتی کشور خواهد بود.
حضور ماموران پلیس در تمام راه های کشور (برون شهری و روستایی)، لزوم توجه ویژه به ارتقای ایمنی کاربران آسیب پذیر در بخش تخصیص منابع و اقدامات ایمنی شناسایی و اولویت بندی محورهای دارای واژگونی بالا و ارائه راهکارها و اقدامات ایمن سازی مناسب ضرورت در نظر گرفتن سهم بالای تلفات کاربران با سطح تحصیلات پایین در برنامه ریزی های آموزشی و فرهنگ سازی و افزایش نظارت و کنترل مؤثرتر بر تردد ناوگان باری در راهها از دیگر اولویت های کاهش حوادث رانندگی در کشور است.(ایرنا)
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
فقط افزایش جریمه كار ساز نیست، كیفیت ماشین ها در قبال پولی كه از ما می گیرند هیچه، آموزش و فرهنگسازی كه نگو، نسبت به حجم ماشین ها جاده ها نیاز به وسعت و ترمیم دارند، حمل و نقل درون و برون شهری نیاز به مدیریت بهتر و توسعه دارد و در پایان نمی دونم چطور فرهنگسازی كنیم تا هموطنان عزیزمان یاد بگیرن چطور رانندگی كنن. در شهر ما بغیر از پارك دوبله كه خیلی عادیه سبله هم رواج پیدا كرده و وقتی می گیم عزیزم چند صد متر جلوتر فضا هست با چنان نگاه بدهكارانه ای می گوید اینجا ارث بابامه كه من حرفی برای گفتن ندارم.