رمز ماندگاری قیصر امین پور

غلامعلی حداد عادل شنبه شب در آیین بزرگداشت قیصر امین پور در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی اظهار داشت: امین پور با زبان زنده ، فصیح، معیار، روشن و امروزی اشعار خود را می سرود به طوری که این اشعار به هیچ وجه پیچیدگی ندارد و از لحاظ مضمون تقلید پوچ و کورکورانه قدما در شعر او دیده نمی شود.

وی افزود: شعر قیصر شعر انقلاب و درد و رنج مردم و احترام به افرادی بود که در انقلاب اسلامی ایران نقش داشتند. این اشعار مانند باران برای انسان تشنه بود و رگه ای از بی ایمانی در اشعار قیصر مشاهده نمی شود.

وی با بیان اینکه شعرهای قیصر را در سال 1360 درک کرده است افزود: در آن زمان مسئولیت انتشار کتاب های درسی را بر عهده داشتم و اشعار امین پور به گونه ای بود که جوانان به خوبی آن را می فهمیدند و برای آنان الگو بود.

نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه امین پور چشم به افق های دور داشت ، افزود: این شاعر هیچ گاه نگاه خود را از آسمان و دور دست قطع نکرد و ذره ای بی اخلاقی، بی ایمانی، غفلت از مردم و نادیده گرفتن دردهای جامعه در اشعار او مشاهده نمی شود.

رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی خاطرنشان کرد: امین پور چندسال پیش از درگذشتش به عنوان جوانترین عضو این فرهنگستان با رای بالای اعضا انتخاب شد و اطمینان دارم اشعار او تاثیر ماندگار خود را بر جای گذاشته است.

حداد عادل تصریح کرد: شعر فارسی پس از انقلاب وامدار قیصر امین پور است.

مراسم بزرگداشت قیصر امین پور شاعر نامدار و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی شنبه شب با حضور جمعی از نویسندگان، شعرا، اساتید دانشگاه و محققان و مسوولان در انجمن آثار و مفاخر فرهنگی برگزار شد.

قیصر امین پور در 2 اردیبهشت 1338 در استان خوزستان به دنیا آمد. دوره راهنمایی و متوسطه خود را دزفول گذراند و در سال 1357 در رشته دامپزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شد، ولی پس از مدتی از تحصیل این رشته انصراف داد.

امین پور، در سال 1363 بار دیگر در رشته زبان و ادبیات فارسی به دانشگاه رفت و این رشته را تا مقطع دکترا گذراند و در سال 1376 از پایان نامه دکترای خود با راهنمایی دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی با عنوان «سنت و نوآوری در شعر معاصر» دفاع کرد. این پایان نامه در سال 1383 و از سوی انتشارات علمی و فرهنگی منتشر شد.

او در سال 1358، از جمله شاعرانی بود که در شکل گیری و استمرار فعالیت های واحد شعر حوزه هنری تا سال 1366 تأثیر گذار بود. وی طی این دوران مسئولیت صفحه شعر هفته نامه سروش را بر عهده داشت و اولین مجموعه شعر خود را در سال 1363 منتشر کرد. اولین مجموعه او «در کوچه آفتاب» دفتری از رباعی و دوبیتی بود و به دنبال آن «تنفس صبح» تعدادی از غزل ها و شعرهای سپید او را در بر می گرفت. امین پور هیچگاه اشعار فاقد وزن نسرود و در عین حال این نوع شعر را نیز هرگز رد نکرد.

امین پور، تدریس در دانشگاه را در سال 1367 و در دانشگاه الزهرا آغاز کرد و سپس در سال 1369 در دانشگاه تهران مشغول تدریس شد.

وی همچنین در سال 1368 موفق به کسب جایزه نیما یوشیج، موسوم به مرغ آمین بلورین شد.

زنده یاد امین پور در سال 1382 به عنوان عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگزیده شد. وی در هشتم آبان ماه سال 1386 بر اثر بیماری کلیه و قلب دار فانی را وداع گفت.