چاینا آنقدر از دست رفتار نامزدش عصبانی شده بود که به جای اینکه او را با مهربانی متقاعد کند، تصمیم گرفت دخترک 28 روزه خود را به کام مرگ بکشاند. 29 آگوست 2005، چاینا با خودش فکر کرد اگر همسرش حاضر نیست پدر بودن را بپذیرد پس بهتر است خودش هم مادر نباشد. او با سنگدلی تمام فرزندش را داخل مایکروفر گذاشت و به مدت دو دقیقه دستگاه را روشن کرد و از خانه بیرون رفت.
فردای آن روز چاینا قربانیاش را به بیمارستان برد. دکتر ویلیامز ماتری پزشک بخش اورژانس وقتی آثار سوختگی را روی صورت و بدن پاریس کوچک مشاهده کرد از چاینا پرسید چه چیزی باعث سوختگی شده و زن جوان در حالی که چهرهاش را متعجب نشان میداد پاسخ داد: «فرزندم سوخته است؟»
آثار سوختگی واضحتر از آن بود که نادیده گرفته شود و برای همین دکتر ویلیامز به چاینا آرنولد مشکوک شد. هیچ یک از علائم حیات در پاریس دیده نمیشد. پرسنل بخش اورژانس تلاش بسیاری برای احیای نوزاد کردند، اما خیلی دیر شده و پاریس توسط مادرش به قتل رسیده بود.
وقتی پلیس از این ماجرا با خبر شد کارآگاه بخش جنایی - دالی بروک - شروع به جستجوی خانه چاینا کرد. او در حمام طبقه بالا یک وان پیدا کرد که داخلش پر از آب کدر بود؛ چیزی شبیه پوست انسان در داخل آب دیده میشد. همچنین حولهای که روی آن ردههای سیاهرنگی به چشم میخورد داخل حمام افتاده بود. بروک همچنان به جستجو ادامه داد تا بلکه چیزهای بیشتری از سوختگی پاریس کوچک پیدا کند. او در این باره میگوید: «من 24 بار از کنار مایکروویو رد شدم، اما فکرش را هم نمیکردم که ممکن است پاریس در مایکروفر سوخته باشد.»
چاینا در بازجوییهای پلیس ادعا کرد که ساعت 2 و 30 دقیقه نیمه شب با گریههای پاریس از خواب بیدار شده و هیچکس به غیر از او و دخترکش در خانه نبودند. هر چند در ابتدا زن جوان به اتهام قتل دستگیر شد، اما به دلیل کمبود شواهد او را آزاد کردند تا اینکه سال 2006 با اسناد و مدارک موجود به اتهام قتل فرزندش دستگیر و برای اولین بار مورد محاکمه قرار گرفت. رسیدگی به پرونده قتل چاینا آرنولد چندان ساده نبود و برای همین او سه بار در دادگاه حاضر شد تا محاکمه شود.
اولین جلسه محاکمه
در اولین جلسه محاکمه پسر چاینا که از ازدواج اولش بود به عنوان شاهد در دادگاه حاضر شد. پسر کوچک به دروغ شهادت داده بود که پسر همسایه پاریس را در مایکروفر گذاشته و او با دیدن این صحنه، خواهرش را از دستگاه بیرون آورده است. در زمان ارتکاب قتل او پنج سال بیشتر نداشت و شهادت او دادگاه را منحرف کرد.
دومین جلسه دادگاه
کارآگاهان در ادامه تحقیقات خود متوجه شدند که روز قتل پسر چاینا در خانه نبوده و به این ترتیب نمیتواند شاهد قتل باشد. برای اثبات گناهکار بودن چاینا، کارآگاه پرونده، نقشه دیگری کشیده بود. در جلسه دادگاه صدای ضبط شده لیندا ویلیامز هم سلولی چاینا پخش شد که ادعا میکرد مادر قاتل نزد او به قتل اعتراف کرده و از ترس اینکه همسرش او را رها کند نوزاد را در مایکروفر کشته است. به این ترتیب در پایان دومین محاکمه با تیزهوشی کارآگاه چاینا به قتل محکوم شد، اما هیات منصفه نمیتوانست تصمیم بگیرد که زن جوان را به مرگ محکوم کند یا حبس ابد.
سال 2011 بود که چاینا آرنولد برای سومین و آخرین بار در دادگاه حاضر شد. وکیل مدافع او در دادگاه اعلام کرد نامزد چاینا به اندازه خود وی نیز گناهکار است و به دلیل بدرفتاریهایی که با مادر کودک داشته او هم باید مورد مجازات قرار گیرد، اما خواسته او در دادگاه رد شد. هیات منصفه پس از مشورت این زن را گناهکار شناخت، اما حکم نهایی تا آزمایش روحی - روانی چاینا صادر نشد. دو روانشناس به دقت چاینا را مورد آزمایشهای گوناگون قرار دادند. آنها نتیجه را این طور اعلام کردند: زن جوان، آیکیو متوسط دارد و دچار هیچگونه بیماری روحی - روانی نیست.
به تشخیص دکتر جفری اسمالدون، چاینا آرنولد فقط از افسردگی نوع دوم رنج میبرد و استفاده از مشروبات الکلی و مواد مخدر به این افسردگی دامن میزد. به گفته دکتر اسمالدون، هیچ چیز نمیتوانست قتل یک کودک از سوی آرنولد را توجیه کند و او صد در صد گناهکار بود.
حکم بحثبرانگیز
وکیل مدافع چاینا از اینکه حکم مرگ برای موکلش صادر شود ناراضی بود. او ادعا میکرد موکلش در زمان ارتکاب قتل به دلیل مصرف نوشیدنی الکلی در شرایط عادی به سر نمیبرد و چون نمیدانست در حال انجام چه کاری است حکم اعدام برای او عادلانه نیست. در مقابل، دادستان عقیده داشت که عمل قاتل حتی از ارتکاب قتل با چاقو یا اسلحه هدفمندتر بوده، زیرا او نوزاد را در مایکروفر گذاشته و برای این کار در مایکروفر را باز کرده، کودک را در آن قرار داده و در را بسته و آن را روشن کرده است. بنابراین تمام آن کارها نشان میدهد وی هنگام ارتکاب قتل در هوشیاری کامل به سر میبرد و میدانست در حال انجام چه کار وحشیانهای است.
به این ترتیب پس از کش و قوسهای فراوان چاینا آرنولد در بیستم مارس 2011 به حبس ابد بدون عفو محکوم شد و در زندان دوره محکومیتش را میگذراند.
تپش (ضمیمه چهارشنبه روزنامه جام جم)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگوی «جامجم» با نماینده ولیفقیه در بنیاد شهید و امور ایثارگران عنوان شد