جلال مقامی درباره وضعیت این روزهایش گفت: بنا به توصیههای پزشک هنوز باید استراحت کرد و با این حالی که دارم، کار دیگری نمی توانم انجام دهم.
وی ادامه داد: در حال حاضر هیچ کار دوبله یا رادیویی نمی توانم انجام دهم و حنجره ام هنوز باید در استراحت باشد همچنین باید کمتر هم حرف بزنم.
این دوبلور پیشکسوت در واکنش به اینکه دوباره چه زمانی می تواند به دوبله و گویندگی بپردازد، بیان کرد: توصیه پزشک این بوده است که دوره ای باید بگذرد تا سلامتی به حنجره بازگردد و حالا این روزها بیشتر موسیقی ملایم گوش می کنم و اگر حوصله ای باشد کتاب و شعر می خوانم و در حیات منزل قدم می زنم.
وی که برای مراسم ختم زندهیاد احمد رسول زاده رفته بود درباره این دوبلور پیشکسوت عنوان کرد: رسول زاده از مدیران دوبلاژ و از گویندگان و بزرگان این عرصه بود و من فیلم های بسیاری از جمله «شکوه علفزار» و «بر باد رفته» را که دوبله اصلی آن به قبل از انقلاب تعلق دارد، با او کار کردم.
مقامی با اشاره به ویژگی های شخصیت زنده یاد رسول زاده یادآور شد: رسول زاده فرد بسیار خوب و نیکی بود و از دست دادن وی باعث تاثر و تاسف است. او چند سالی بود که در بستر بیماری بود و حالا از دنیا رفت.
مجری برنامه «دیدنی ها» با اشاره به دیداری که با دیگر دوبلورها در مراسم ختم زنده باد رسول زاده داشته است، گفت: ما در سن و سالی هستیم که بیشتر از گذشته باید با دوستان و همکاران در ارتباط باشیم و یکدیگر را ببنیم اما متاسفانه دیگر فرصتی نیست. مسیرها زیاد و حوصله ها کم شده و همه اینها باعث جدایی ما از یکدیگر شده است. جدایی از ارتباطاتی که شاید قدیم بسیار بیشتر بود؛ به هرحال من برای همه همکاران و دوستان خود و آنها که در بستر بیماری هستند آرزوی سلامتی می کنم.
وی عنوان کرد: به هرحال مرگ حق است و روزی به سراغ ما هم می آید البته امیدوارم که مرگ راحتی داشته باشیم و درگیر بیماری های مداوم نشویم و در عین حال باز هم می گویم که مرگ حق است و ما آماده هستیم که یک روز از این دنیا برویم.
مقامی با بیان اینکه حالش خیلی بهتر است، اظهار کرد: خدا را شکر دیگر در تکلمم مشکلی ندارم فقط گاهی وقتی خسته میشوم ادای برخی جملات و کلمات برایم مشکل میشود اما در حال حاضر فعلا مشکلی ندارم و حالم خیلی بهتر شده است. فعلا در منزل استراحت میکنم تا هفته آینده به محل کارم برگردم.
وی سپس از افرادی که جویای حالش بودند تشکر کرد و گفت: از تمام کسانی که تلفنی و حضوری طی این مدت جویای احوالم بودند واقعا سپاسگزارم؛ به ویژه آقایان شعبانیپور، ترازنده، نقیعی، ترکاشوند (شهردار کرج)، مدیران رادیو دانش و البرز، همکاران عزیزم ایرج رضایی، بهرام زند و... واقعا تشکر میکنم؛ ضمن اینکه از بقیه هم واقعا توقعی ندارم؛ چراکه همه به نوعی برای خودشان گرفتاری دارند ولی تلفنی ابراز محبت میکردند و من از آنها هم سپاسگزارم.
مقامی سپس خاطرنشان کرد: طی این مدتی که تکلمم دچار مشکل شده بود، واقعا قدر صدایم را دانستم و به این نتیجه رسیدم که وقتی صدا بسته میشود آدم حالش خراب میشود. به راستی که «تنها صداست که میماند».
وی اعلام کرد: در حال حاضر که در منزل در حال استراحت هستم، خواندن نریشن یک فیلم سینمایی از طرف واحد دوبلاژ به من داده شده که خیلی کم دیالوگ است و فقط به سبب اینکه من دچار مشکل نشوم فیلمی را برای من انتخاب کردهاند که دیالوگ زیادی ندارد. (مهر و ایسنا)