عموما یک طوری مینویسند که انگاری تعمد دارند مریض نسخه به دست، در مسیر مطب به داروخانه، نتواند آن را بخواند و خدای نکرده هوس کند برگردد راجع به داروهایش اظهارنظر کند و زبانم لال، عالم پزشکی را زیر سوال ببرد.
نسخههای پزشکان، علیالعموم بر چهار گونه است:
گونه اول: نسخههایی که بیمار نمیتواند آنها را بخواند.
گونه دوم: نسخههایی که داروخانهها هم نمیتوانند بخوانند.
گونه سوم: نسخههایی که خود پزشک هم نمیتواند مجددا آن را بخواند.
گونه چهارم: نسخههای که در آینده باید باستانشناسان از آن رمزگشایی کنند.
خود حقیر، گاهی دکترهای داروسازی را مشاهده کرده است که برای خواندن نسخه، همه همکاران داخل داروخانه را صدا زده و سرانجام نسخه را به جماعت خواندهاند.
گاهی دیدهام که چندبار، کاغذ نسخه را بلاتشبیه عین نقشه گنج، سر و ته کردهاند، بلکه به نام دارویی که خواندهاند، مطمئن شوند. بالاخره صحبت از جان آدمیزاد است، نه بلانسبت برگ چغندر!
راهکار حل مشکل: برای برطرف شدن مشکل درست خواندن نسخههای پزشکی، دو راه وجود دارد. یا باید برای جمیع پزشکان بدخط، کلاس خوشنویسی اجباری گذاشت؛ یا که اصلا قید نسخه را از بیخ زد. راهکاری که در برخی کشورهای توسعه یافته، رواج یافته و از قضا خوب هم جواب داده؛ مگر در مواردی که خوب جواب نداده. این راهکار، استفاده از نسخههای الکترونیکی است. دکتر، اقلام داروهای مریض را به داروخانه ایمیل میکند و داروخانهچی محترم هم بهای داروهای نسخه را به بیمه میمیلد. (میل میکند!)
بسته پیشنهادی: بهترین پیشنهاد برای حل معضل بدخطی و بدخوانی نسخههای پزشکان، همان است که در بالا به آن اشاره شد و باید که عنقریب در مملکت ما نیز ترویج داده شود. فلذا ما دیگر چه پیشنهادی بدهیم بهتر و شسته رفتهتر از این؟.... فقط میتوانیم بر پیشنهاد فوق، حاشیه بزنیم و چیزهایی بهعنوان تکمله عرض کنیم که یک چیزی عرض کرده باشیم:
1ـ سند تو آل کردن: چون در ایران ممکن است داروخانهها همه اقلام دارویی یک نسخه را نداشته باشند؛ بهتر است که پزشک محترم نسخهاش را همزمان به تمامی داروخانهها ایمیل کند. هر داروخانهای که داروها را داشت، مریض بندهخدا یکراست به همانجا برود که علاف نشود. حالا دیگر نمیدانم که مثلا داروفروشان سیار خیابان ناصرخسرو هم باید ایمیل داشته باشد، یا که بساط آنها از آنجا جمع شده است و همه چی دست خود داروخانههاست؟
2ـ امکان چت کردن: اگر بشود که شخص بیمار برای زدن آمپول مورد نظرش در جای مناسب، بهترین آمپول زن ممکن را پیدا کند که دردش کمتر باشد، خیلی خوب میشود. برای این کار باید زنندگان سوزن نیز به ایمیل و دیگر نرمافزارهای مجازی مجهز شوند و عکسهایی از نمونههای آمپولزنی خود در معرض دید عموم بگذارند که ملت هم بتوانند زیر آن کامنت بگذارند و از خودشان لایک در کنند. خب مسلما هر آمپولزنی که بیشترین لایک را داشت، گزینۀ مناسبتر است. مثلا خود حقیر هیچوقت به تزریقاتی سر کوچهمان مراجعه نمیکنم. پیرمرد بنده خدایی که آنجا کار میکند، لرزش دست دارد.
رضا رفیع
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد