پرورش کلیه‌های انسان در بدن موش‌ها

دانشمندان ادعا می‌کنند از این پس کلیه کافی برای کسانی که نیازمند پیوند عضو هستند وجود خواهد داشت، اما روش نوین آنها برای افزایش تعداد کلیه‌های پیوندی به طور حتم جنجال‌برانگیز است: آنها قصد دارند کلیه‌های جنین سقط شده انسان را در بدن موش‌های صحرایی پرورش دهند تا کلیه‌ها بعد از رشد کافی و رسیدن به اندازه ایده‌آل به بدن انسان پیوند زده شوند.

کد خبر: ۷۶۷۲۸۴

براساس گزارش‌های وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده آمریکا، ‌‌اکنون بیش از ۱۲۳ هزار نفر در این کشور نیازمند پیوند عضو هستند. از این میان، روزانه حدود ۲۱ نفر از کسانی که نامشان در فهرست انتظار ثبت شده جان خود را از دست می‌دهند. در واقع، دانشمندان می‌خواهند با پرورش اندام‌های انسان در بدن جانوران به معضل کمبود اندام‌های اهدایی که هر سال جان عده زیادی را می‌گیرد پایان دهند. پیشتر نیز دانشمندان سعی کرده بودند کلیه‌های یک انسان نابالغ را در بدن موش‌ها پرورش دهند، اما اکنون اولین بار است که کل یک اندام واقعی انسان در بدن موش‌ها رشد داده می‌شود و طول عمر آن جانوران هم افزایش پیدا می‌کند.

دانشمندان ابتدا کلیه‌های جنین انسان را به موش‌های صحرایی پیوند زدند. این موش‌ها فاقد سیستم ایمنی بودند تا بافت پیوندی پس زده نشود. سپس رگ‌های خونی جانوران را به وسیله بخیه‌های بسیار ریز که حدود سه تا چهار برابر کوچک‌تر از ضخامت موی انسان است به کلیه‌ها وصل کردند. یکی از مهم‌ترین علت‌هایی که مطالعات گذشته را با شکست مواجه کرد تفاوت فشار خون جنین انسان با جانوران بالغ بود. میانگین فشار خون در بیشتر جانوران بالغ ازجمله موش‌های صحرایی حدود سه برابر بیشتر از جنین انسان است.

بنابراین‌ اگر اندام جنینی بدون تنظیم فشار پیوند زده شود، عضو پیوندی از همه جا خونریزی خواهد کرد. دانشمندان از یک تنظیم‌کننده جریان خون استفاده کردند تا این مشکل برطرف شود. آنها این دستگاه را دور رگ‌های خونی موش‌ها کار گذاشتند تا فشار خونی که به داخل کلیه‌های جنین راه پیدا می‌کند کاهش یابد. یک ماه بعد از پیوند، دانشمندان کلیه‌های طبیعی موش‌ها را از بدنشان خارج کردند. مشاهده شد موش‌هایی که کلیه‌های پیوندی دریافت کرده بودند به طور میانگین حدود چهار ماه بیشتر زنده ماندند. حتی یک موش تا ده ماه بعد از پیوند به زندگی خود ادامه داد، اما موش‌هایی که با کلیه طبیعی خودشان زندگی می‌کردند فقط توانستند سه تا چهار روز بعد از این که کلیه‌هایشان خارج شد دوام بیاورند.

علاوه بر کلیه، قلب جنین انسان نیز به موش‌ها پیوند زده شد. البته نتایج آن هنوز در دست بررسی است، اما دانشمندان معتقدند این روش قابل تعمیم به دیگر اندام‌هاست. از طرف دیگر، اندام‌های جنین انسان که در بدن جانوران پرورش داده می‌شود برای امتحان داروهایی که قابل آزمایش روی انسان‌های زنده نیست، مناسب به نظر می‌رسد. دانشمندان حتی در تلاشند این کلیه‌ها را در بدن جانوران بزرگ‌تر از موش مثل خوک‌ها رشد دهند.

عده‌ای از کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند‌ این پروژه در میان عموم مردم بازتاب منفی خواهد داشت، اما تا زمانی که این فرآیند شامل پیوند مغز، اندام‌های جنسی یا مواردی که ممکن است ظاهر انسان‌ها را مشابه جانوران کند نشود از نظر اخلاقی قابل ایراد نخواهد بود. دانشمندان معتقدند اگر این اندام‌ها دست‌کم برای پیوند به نوزادان و جنین‌های بیماری که درمان دیگری برای آنها وجود ندارد استفاده شود، شاید عموم مردم راحت‌تر با این روش نوین کنار بیایند. قابل توجه است که این مطالعات هنوز هیچ پشتیبانی مالی از سوی دولت دریافت نکرده و تمام هزینه‌های آن به عهده خود پژوهشگران بوده است.