متن این نامه به شرح زیر است:
سالهاست که جشنواره برلین با حضور قدرتمند سینماگران ایرانی برگزار میشود. برلین به تدریج در بین مردم سینمادوست ایران به نامی آشنا تبدیل شده؛ جایی برای دیدهشدن فیلم، فضایی برای گفتوگو، گفتوشنیدی که جهان امروز به شدت به آن نیازمند است، گفتوشنودی که اگر بود، امروز ما و شما گرفتار امواح هراسناک سوء تفاهمهای کنونی نبودیم.
جناب آقای کاسلیک!
بپذیریم جهان امروز قربانی این سوءتفاهمات است. آنها که در کوچه پس کوچههای زندگی غریو مرگ سر میدهند قربانیان سوءتفاهماند. قرون وسطای تاریخ اروپا گویی در حال تکرار است. درست مانند آن روزگاران انسانها به جرم داشتن عقیده سوزانده میشوند، سرهاشان بریده میشود و به وحشیانهترین شکل در بغداد و سوریه و لبنان شکنجه میشوند. در چنین روزگاری هنر میتواند روزنه امیدی باشد برای آیندهای بهتر و در این روزگار سینما میتواند و باید وسیلهای باشد برای رفع سوء برداشتها و فرصتی برای گفتوگو؛ گفتوگویی چشم در چشم و چهره به چهره.
و جا دارد که ابراز تاسف عمیقم را از گفتههایتان در طول جشنواره برلین اعلام کنم. متاسفم از اینکه شما به بهانه فیلمِ فیلمسازی که به موجب قانون کشورش فعلا نمیتواند فیلم بسازد (گرچه دارد میسازد ) میخواهید همه را سوار تاکسی سوء تفاهمهای تازهای علیه مردم ایران نمایید. اما خوشوقتم اعلام کنم که سازنده فیلم "تاکسی" به رغم آنچه در جشنواره برلین گفته شد، در ایران سوار بر قطار پرشتاب زندگی خویش است و از همه مواهب زندگی آزادانه خود برخوردار است. به عنوان رئیس سازمان سینمایی ایران، از کارنکردن هیچ سینماگری خرسند نیستم. اما این را نیز خوب میدانم که تسلیم در برابر قانون تنها راه کامیابی هر ملتی است.
جناب آقای رییس!
شما یقینا سینمای ایران را خوب میشناسید و با موفقیتهایش در جهان آشنایید. ما هم همزمان با شما در حال برگزاری جشنواره بزرگ سینمایی فجریم. به قول آقای "ژیل ژکوب"، سینما در خون مردم ایران جاریست. کاش میدانستید که جشنواره فجر 33 جشن قدرتنمایی جوانان ایرانی است؛ موجی از جوانان ایرانی که به سوی سینما آمدهاند و همه در شگفتیم از این همه قدرت آفرینش و خلاقیت. آیا فضای سیاسی فرهنگی کشوری چنین میتواند آن گونه باشد که جشنواره شما نشان میدهد؟
سینمای ایران به گواه حضور قدرتمند جوانانش ادامه خواهد داشت. سینمای ایران یک راه است، یک نگاه است. سینمای ایران به پیش می رود؛ چون ریشه در اندیشههای درخشان پیامبر اسلام دارد؛ پیامبری که فرمود: « آمدهام تا نیکیهای اخلاق را به اوج رسانم»، پیامبر مهربانی و صلح و دوستی و عشق. سینمای ایران پیش میرود؛ چون ریشه در اندیشههای درخشان مولانای رومی، حافظ و سعدی و فردوسی بزرگ دارد، سینمای ایران پیش میرود؛ چون سینماگران ایرانی در فضایی پر از اعتماد، احترام با دولت برخاسته از آرای خود زندگی میکنند.
آقای رئیس!
من هم مانند میلیونها علاقهمند به سینما، صدای مهیب پای سیاست را در جشنواره برلین میشنوم. من هم مانند همه آنها دوست داشتم برلین یادآور فرهنگ و هنر باشد؛ اما گویی شما سیاست را بر هنر ترجیح دادید. صدای پای سیاست میآید و آجرهایی که در جشنواره شما روی هم قرار میگیرد به سرعت دیوار برلین تازهای بر گرد جشنواره شما خواهد کشید؛ دیواری که میتواند به مراتب بلندتر از دیوار چین باشد و سیاست یعنی جدایی؛ یعنی دیوار برلین... و فرهنگ و سینما اما، یعنی برچیدن پرچینها و دیوارها...
با احترام، حجتالله ایوبی
رییس سازمان سینمایی و امور سمعی بصری
(روابط عمومی سازمان سینمایی)
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتوگو با امین شفیعی، دبیر جشنواره «امضای کری تضمین است» بررسی شد