شوخی با مطبوعات

اصلا چه کسی فکرش را می‌کرد بعد از آن همه نقش دزد و خلافکار و تروریست که اویسی در بخش اعظمی از دوران حرفه‌ای‌‌اش به نمایش گذاشته، مدیرمسئولی یک نشریه این‌قدر به او بیاید و مسیر بازیگری‌اش را تغییر بدهد؟

بدون شک سریال بدون شرح یکی از بهترین آثار تلویزیون درباره دنیای روزنامه‌نگاری و حرفه دشوار خبرنگاری است. بخش اعظمی از جذابیت این سریال به‌تازگی و طراوتی برمی‌گشت که بعد از مدت‌ها در تلویزیون ایجاد کرده بود؛ در کنار سریال‌های خانوادگی و آپارتمانی تلویزیون که خویشاوندی مناسبات بین شخصیت‌ها را تعیین می‌کرد، بدون شرح داستان آدم‌هایی بود که در عین داشتن نسبت‌های فامیلی، به واسطه یک حرفه شیرین و پرحاشیه با هم در ارتباط بودند.

آدم‌های سریال بدون شرح که سال 81 از شبکه سه به نمایش درآمد، شبیه آدم‌های سریال‌های دیگر تلویزیون نبودند؛ آنها مانند شخصیت‌های زیر آسمان شهر در یک مجتمع مسکونی همسایه نبودند و ارتباط بین آنها را همسایگی و مسائل انسانی شکل نمی‌داد، بلکه آنها به واسطه یک حرفه خطیر با هم در ارتباط بودند و همین حرفه بر مناسبات خانوادگی آنها هم تاثیر می‌گذاشت و سبب می‌شد «شهر قشنگ» به مثابه «یک کشتی عنقریب به گل نشسته» اتفاقاتی نامالوف رقم بزند و دنیای تازه‌ای پیش روی مخاطب تلویزیون که به سریال‌های شبیه به هم عادت کرده بود، قرار دهد.

بدون شرح اولین سریال طنز تلویزیون درباره حرفه خبرنگاری و دنیای مطبوعات و اولین تجربه مهدی مظلومی در زمینه کارگردانی است، اما اگر توانست دنیای تازه‌ای پیش روی مخاطب قرار دهد و مخاطبان بسیاری را با خود همراه کند، به خاطر فضای متفاوت و قصه‌هایی نو بود که پیشتر در تلویزیون تصویر نشده بود. به عبارتی این سریال موفقیتش را بیش از هر چیز مدیون مضمون تازه، نویسندگان توانمند و بازیگرانی است که نقش‌ها را طنازانه ایفا کردند.

سریال بدون شرح با موقعیت‌شناسی، پرداختن به مضامینی تازه در بستر یک حرفه جذاب و البته با بهره‌گیری از چاشنی طنز که در بازی بازیگران و تکیه‌کلام‌هایشان هم نمود داشت، توانست جایگاه ویژه‌ای در میان آثاری که درباره خبرنگاری ساخته شده، برای خودش دست و پا کند. (جام‌جم)