فیل‌های شادی‌آور

برای دیدن نمایش سیرک به مرکز نمایش المپیا در لندن رفتم؛ آن زمان فقط 17 سال داشتم و یک تفریح و سرگرمی به تمام معنا بود. عکس گرفتن از داخل سیرک به هیچ وجه کار ساده‌ای نبود، زیرا افراد و جمعیت زیادی به آنجا می‌آمدند. من از گرفتن این عکس بسیار احساس غرور می‌کنم، زیرا توانستم این عکس را در سنین نوجوانی بگیرم و در واقع با دوربینی این لحظه را شکار کردم که کادوی تولد هشت سالگی‌ام بود. مشکل دیگر این بود که استفاده از این دوربین کار راحتی نبود، زیرا شما نمی‌توانستید سرعت شاتر را تغییر دهید؛ بنابراین گرفتن چنین عکسی با داشتن این نور مناسب یک موفقیت به تمام معنا بود. از سوی دیگر، من زمان بسیار مناسبی را برای عکس انداختن انتخاب کردم. رهبر سیرک در حال توضیح دادن این مطلب بود که فیل‌های سیرک او می‌توانند از این صندلی‌های کوچک بالا رفته و روی آن بایستند. من در ردیف جلو نبودم در نتیجه باید ردیفم را عوض می‌کردم بنابراین به چند نفر از تماشاچیان نزدیک شدم و از آنها خواستم صندلی‌شان را با من عوض کنند؛ تمام این کارها به خاطر این بود که بتوانم عکس بهتری بگیرم.نکته جالب این است که من بتازگی دوباره این عکس را پیدا کرده‌ام. شغل و حرفه اصلی من، طراحی دکوراسیون است. من سال‌ها بود که عکس‌هایم را فراموش کرده بودم، اما همسرم آنها را در جایی امن نگه داشته بود؛ او همواره این تصور را داشت که این عکس‌ها روزی مهم خواهند شد. در روز تولد هفتاد سالگی‌ام، همسرم این عکس‌ها را داد و من نیز کتابی از آنها درست کردم.این تصویر سادگی و پاکی دهه 50 را نشان می‌دهد. در آن زمان تفریحاتی همچون سیرک‌ها باعث شادی و نشاط مردم می‌شد و شما می‌توانید این مساله را در چهره حضار ببینید. البته امروزه این سوال برای شما مطرح می‌شود که آیا آن زمان رفتار مناسبی با این حیوانات می‌شد؛ بخصوص که طی سال‌های گذشته اخبار زیادی در مورد بدرفتاری با حیوانات در سیرک‌ها گزارش شده است. من اصلا نمی‌دانم آیا با آن فیل‌ها بدرفتاری می‌شد یا نه؛ زیرا هیچ‌گاه پشت صحنه این نمایش‌ها نرفتم، اما شک دارم سیرک بزرگی مثل برترام میلز چنان کارهایی انجام داده باشد.

درباره عکاس

متولد: سال 1936 در شفیلد در انگلستان

تحصیلات: فارغ‌التحصیل رشته طراحی دکوراسیون از دانشکده فنی شوریدیچ در لندن. خودش در مورد عکاسی می‌گوید: هیچ گاه به صورت رسمی و حرفه‌ای عکاسی را یاد نگرفتم، اما همیشه فکر می‌کردم حسی نسبت به این کار دارم.

افراد تاثیرگذار: مارتین پار یک استثناست. نوعی طعنه و کنایه را می‌توان در عکاسی‌های او مشاهده کرد، اما کارهایش دقیقا نشان می‌دهد که زندگی امروزی چه شکلی است.

فراز: هر زمانی‌که فردی بخواهد یکی از عکس‌های مرا بخرد.

راوی: لورا بارلت - گاردین

مترجم: حسین خلیلی

چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)