در واقع این محصول شورولت، طرحی مطالعاتی است که توسط مرکز «GM-SAIC» خلق شده و توسعه مییابد.
شاید به همین دلیل است که این خودرو بیشتر به اسباب بازی های فضایی شباهت دارد تا یک خودروی آمریکایی.
طراحی FNR با دیدگاهی رادیکالی و افراطی صورت گرفته است. سقف شیشه ای محدب، با طراحی یکدست و مشابه کاکپیت هواپیماهای جنگنده بوده و از جلو تا انتهای خودرو امتداد یافته است.
دربها نیز همانند بال سنجاقک همراه با قسمتی از سقف باز و بسته میشوند. درب جلو روی محور جلو و درب عقب روی لولایی در عقب آن باز میشوند تا امکان ورود به کابین نیز بدون مانعی برقرار باشد.
جالبتر از سقف، چرخهای خودرو میباشند که فرمی کاملاً عجیب دارند و در آنها خبری از محور چرخ مرسوم نیست. هر کدام از چرخها با یک موتور الکتریکی در ارتباط است.
چراغهای کریستالی جلو و عقب با لیزر نورافشانی میکنند. در اطراف بدنه نیز نورپردازی آبی رنگی با استفاده از لامپهای LED مخفی صورت گرفته است.
داخل کابین، چهار کرسی بزرگ و مستقل درنظر گرفته شده که همانند مرسدس بنز F 015 صندلیهای جلو را میتوان با گردشی 180 درجه ای، روبروی صندلیهای پشتی قرار داد.
بدین ترتیب فضای صمیمانهتری بین سرنشینان ایجاد میشود. راننده میتواند در این حالت رانندگی را به خودرو بسپارد.
شارژ این خودرو از طریق شارژرهای بیسیم و به صورت مغناطیسی صورت میگیرد. رانندگی خودکار نیز از طریق سنسورهای مختلف و رادار نصب شده در سقف با ایجاد نقشه ای محیطی صورت میگیرد.
هرچند میتوان دستیار شخصی رانندگی را در حالت رانندگی دستی فعال نمود و ایده آل ترین مسیر و نحوه رانندگی را با کمک آن انتخاب کرد.
شورولت یک خودروی غیرقابل وصف را به نمایش گذاشته که میتواند مورد توجه و استفاده مشتریان جوان در بیست سال آینده قرار گیرد. اما آیا واقعاً آینده خودروها همینقدر فانتزی و رؤیایی خواهد بود؟(پدال)
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد