کروز کنترل تطبیقی چیست و چگونه کار می‌کند؟ + فیلم + عکس

به‌این‌ترتیب که ابتدا راننده حداکثر سرعت را تعیین می‌کند سپس سیستم توسط یک حسگر رادار کوچک که در پشت جلوپنجره در زیر سپر قرار می‌گیرد، اگر اتومبیل جلویی کندتر حرکت کند سرعت شما به‌صورت خودکار کاهش می‌یابد و فاصله مجاز از اتومبیل جلویی کنترل می‌شود و اگر سیستم متوجه شود که دیگر اتومبیلی مقابل شما نیست، کروز کنترل با کنترل دریچه هوا سرعت شما را افزایش و به میزانی که تنظیم کردید بازمی‌گرداند.

کروز کنترل تطبیقی همچنین بانام‌های کروز کنترل فعال، کروز کنترل مستقل، کروز کنترل هوشمند، و یا کروز کنترل رادار نیز شناخته می‌شود.

در اکثر موارد این کار توسط یک رادار کوچک در پشت جلوپنجره مشبک و یا در زیر سپر انجام می‌گردد اما برخی از اتومبیل سازها از لیزر، استفاده می‌کنند.

فن‌آوری ACC هم در روز و هم در شب قابل‌استفاده است اما توانایی‌های آن در باران شدید، مه و برف مختل می‌شود.

ACC، بخش مهمی از آینده اتومبیل‌های بدون راننده را تشکیل می‌دهد. کروز کنترل تطبیقی به‌طور معمول با هشدار برخورد از جلو همراه است حتی اگر آن را فعال نکرده باشید.

در زمانی که ACC درگیر می‌شود، سرعت اتومبیل با کمک ترمز و با حداکثر نیمی از نیروی پتانسیل ترمز کاهش می یابد. (راننده و مسافر از این ترمزگیری احساس ناراحتی نمی‌کنند) انجام ترمز توسط چراغ قرمز فلش در بالای داشبورد (که در تصویر مربوط به فورد تورِس مشاهده می‌کنید)، یا با کلمات «!Brake» و یا «!Brake Now» در صفحه کیلومتر شمار نشان داده می‌شود و یا با صدایی رسا انجام این کار را به اطلاع شما می‌رساند.

وقتی ACC درگیر نیست، سیستم همچنان به ردیابی ترافیک مقابل می‌پردازد و با اعلام هشدار شمارا از حوادث بالقوه باخبر می‌کند.

طرز استفاده از ACC

برای تنظیم کروز کنترل تطبیقی شما همان کاری را انجام دهید که در یک کروز کنترل استاندارد انجام می‌دادید.

راننده پس فشار دادن دکمه «set» سرعت موردنظرش را در ACC مشخص می‌کند. بعدازآن، اگر بخواهد می‌تواند با فشار دادن دکمه‌های + و – سرعت را کم یا زیادتر کند.

در نهایت، راننده می‌تواند فاصله موردنظر از اتومبیل جلویی را تنظیم کند که اغلب با سه دکمه کوتاه، متوسط، و بلند قابل تنظیم است. برخی از اتومبیل سازان این مورد را با ۱، ۲ یا ۳ نشان می‌دهند.

شاخص در پانل ابزار و یا صفحه‌نمایش ماشین اغلب چیزی مانند خطوط همگرا، در بی‌نهایت را نشان می‌دهد که خب همان جاده است.

هنگامی‌که رادار یک وسیله نقلیه را در مقابل شما تشخیص می‌دهد یک آیکون اتومبیل نمایش داده می‌شود و یا آیکون اتومبیل تغییر رنگ می‌دهد.

اگر شما برای اولین بار می‌خواهید از ACC اتومبیل جدیدتان استفاده کنید آن را در طولانی‌ترین فاصله تنظیم کنید تا به‌مرور با عملکرد سیستم ACC این اتومبیل آشنا شوید. (حتی اگر اتومبیل قبلی شما هم این سیستم را داشته است.)

تکنولوژی پشت ACC

کروز کنترل تطبیقی به‌طور معمول با استفاده از رادار اتومبیل مقابل را شناسایی می‌کند. در ACC هایی که فول-رنج هستند، برخی از اتومبیل سازان از دو رادار استفاده می‌کنند که یکی برای محدوده نزدیک یعنی حدود ۳۰ متر و دوم برای پوشش محدوده دور یعنی حدود ۱۸۰ متر مورداستفاده قرار می‌گیرد. درحالی‌که برخی هم از ACC های فول-رنج که قادر به استفاده از یک رادار هست نیز استفاده می‌کنند.

سیستم ACC با استفاده از کنترل دریچه هوا سرعت را افزایش می‌دهد و با حداکثر نیمی از نیروی پتانسیل ترمز سرعت شمارا کاهش می‌دهد.

اوایل ورود ACC ها رقابت بین استفاده از لیزر و رادار وجود داشت اما رادار هم در آب‌وهوای بد بهتر کار می‌کند و هم هزینه پایین‌تری نسبت به لیزر دارد. بااین‌حال، همچنان برخی از ACC ها نوری هستند.

سوبارو از دو دوربین در جلوی آینه وسط برای سیستم بینایی آن استفاده می‌کند که در سیستم ترمز اتوماتیک آن‌هم کاربرد دارد و در سرعت‌های پایین اگر یک عابر پیاده در مسیر شما قرار گیرد اتومبیل را متوقف می‌کند.

ACC ممکن است در آب‌وهوای بد مشکل‌آفرین گردد. ممکن است در باران سنگین یا برف، سنسور مسدود می‌شود (که یک هشدار دریافت می‌کنید) یا سنسور در پنجره مشبک و یا در زیر سپر پوشیده از برف یا گل شده باشد.

تاکنون، کروز کنترل تطبیقی پیشرفت‌های زیادی نکرده است و تنها در برخی اتومبیل ها دقیق‌تر شده است البته اخیراً پورشه می‌خواهد با سیستم بروز شده InnoDrive خود در همه حال شتاب جانبی معینی را در پیچ‌ها حفظ کند که در این صورت نیازی نیست راننده در پیچ‌ها هدایت اتومبیل را مجدد به‌دست گیرد و علاوه بر آن در این حالت سوخت کمتری هم مصرف می‌شود.(پدال)