ریختن پول درون چاه به شیوه مدرن

1. پسند کردن یک صفحه در شبکه‌های اجتماعی می‌تواند به معانی مختلف باشد. یکی از معانی این است که شما صاحب آن صفحه را دوست دارید یا می‌خواهید از تحولات مربوط به آن شخص حقیقی یا حقوقی مطلع شوید. در میان اسنادی که دولت ایالات متحده منتشر کرده روشن شده وزارت خارجه این کشور برای این‌که صفحه‌اش در یکی از شبکه‌های اجتماعی مورد پسند کاربران قرار گیرد، حاضر شده پول خرج کند. این وزارتخانه 630 هزار دلار معادل حدود 2 میلیارد تومان داده تا میزان لایک‌های صفحه انگلیسی این وزارتخانه از 100 هزار نفر به حدود دو میلیون و نیم برسد. جالب است بدانید چنین اقدامی با شکست هم مواجه شده و وزارتخانه نتوانسته به آن هدف دست یابد. شاید بهتر است وزارت خارجه آمریکا به جای صرف پول برای گرفتن لایک، به فکر برخی اقدامات خود باشد که تنفر عمومی را در جهان برمی‌انگیزد.

2. یک موسسه علمی - کاربردی زیر مجموعه دولت برای افزایش سلامت مردم بخصوص نوجوانان، دست به کار خلاقانه و ابتکاری زد. این موسسه حدود 10 میلیون دلار معادل 30 میلیارد تومان هزینه کرده تا یک بازی رایانه‌ای تولید شود. حالا مگر قرار است در این بازی چه چیزی عنوان شود که این مقدار از پول مردم برایش خرج شده است؟ در این بازی قرار است یک پسرنوجوان در شهر چاق‌ها که مردمش فقط از غذاهای غیرمفید مثل فست فود و هله‌هوله استفاده می‌کنند، به آگاه سازی مردم بپردازد و البته در نهایت بتواند خودش را از آن شهر فراری دهد. شهری پر از دستگاه‌های فروش خودکار خوراکی‌های خوشمزه اما بی‌خاصیت. البته باید در نظر داشت که ساخت یک بازی رایانه‌ای توسط دولت در کشورهای غربی مساله‌ای عجیب و غریب است وگرنه در ایران خودمان بنیاد بازی‌های رایانه‌ای در حال فعالیت زیر نظر دولت است.

3. تصور کنید یک اداره دولتی بیاید و بگوید رقمی نزدیک به یک میلیون دلار را اختصاص داده تا سایتی تاسیس و در آن، آثار هنری عاشقانه به مردم معرفی شود. حتما شما هم مثل من فکر می‌کنید بوی پول به مشام برخی خورده و آنها را طوری مست کرده که نمی‌دانند چگونه باید پول بی‌زبان دولت را خرج کنند. اما باور کنید یا نکنید چنین اتفاقی در آمریکا افتاده و یک سایت دولتی برای معرفی موسیقی، کتاب و دیگر محصولات هنری و فرهنگی عاشقانه تاسیس شده است. این در حالی است که مردم می‌گویند وقتی در یک سال نزدیک به 2 میلیارد دلار، رمان عاشقانه به فروش می‌رسد؛ چرا باید دولت برای معرفی این آثار پا پیش بگذارد. البته جالب است بدانید حضور دولت در این عرصه کم هم دردسر نداشته و هنوز برای متصدیان این وبسایت معلوم نیست برخی آثار عاشقانه هست یا نه!

4. دونات یکی از خوراکی‌های محبوب در ایالات متحده آمریکاست. حالا و با افشاگری یک عضو کنگره معلوم شده دولت آمریکا با این توجیه که این خوراکی، سالم و البته محلی است، 45 هزار دلار به یک شرکت اعتبار داده است. این در حالی است که دولت‌ها نباید مجاز باشند تا این حد در اقتصاد مداخله کنند و باید به کارهای کلان و سیاستگذاری بپردازند. اما یکی از عجیب‌ترین خرج‌های یک دولت این است که اعتباری اختصاص دهد تا بفهمد زن و شوهرهایی که عصبی هستند چه تعداد سوزن در بدن یک عروسک فرو می‌کنند. بله. 331 هزار دلار خرج شده تا رفتارهای زن و شوهرها البته در دو اتاق متفاوت در حالی کنترل شود که آنها عصبانی و گرسنه هستند و چند سوزن ته گرد و یک عروسک روبه‌روی آنهاست. نتیجه این شده که میزان افت فشار خون تاثیر بیشتری در فرو کردن سوزن ته‌گرد دارد تا میزان عصبانیت‌شان. سوال اصلی این است واقعا چرا دولت باید پولش را خرج این مساله کند؟

آخرین نمونه را هم بشنوید از یک پروژه تحقیقاتی که تلاش کرده بفهمد وضعیت بدنی یک حیوان در حال ورزش چطور بوده و برای همین او را روی یک تردمیل گذاشته و روی آن تحقیق کرده است. حداقل مبلغی که برای این پژوهش هزینه شده 500 هزار دلار است معادل یک و نیم میلیارد تومان. اگر به هدف اولیه گزارش یعنی قانع شدن برای این خرج‌ها برگردیم، باید اعتراف کنم خودم هم اقناع نشدم. شما چطور؟

مصطفی مسجدی‌آرانی / چمدان (ضمیمه آخر هفته روزنامه جام جم)