روزنامه خندان

ای آنکه واژگون نمودی همه عمر

طنز در روزنامه های کشور کم پیدا می شود و این یعنی روزنامه ها کم لبخند می‌زنند و آنها که روزنامه می‌خوانند هم به تبعیت از رسانه محبوب شان کمتر می خندند. حکمت ستون روزنامه خندان، در این است که طنز همه روزنامه های کشور را جمع کنیم و در جام جم آنلاین برسانیم به دست تان تا هر صبح، دستکم در اینترنت گردی روزانه، لبخندی روی لب تان بنشیند.
کد خبر: ۸۰۷۳۳۶
ای آنکه واژگون نمودی همه عمر

سیاست روز : ای آنکه واژگون نمودی همه عمر

جراید: پس از تصادف رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست - در حادثه تصادف این‌بار قایق حامل ایشان و هیات همراه در "هورالعظیم" واژگون شد.
ما از این خبر نتیجه می‌گیریم که ...
الف) ایشان تا کاری دست خودش نداده تا اطلاع ثانوی در خانه بنشینند و کاری نکنند شاید مشکل آلودگی هوای تهران، گرد و غبار اهواز و خشک شدن دریاچه ارومیه حل شد.
ب) احتمالا چشم یکی از همراهان ایشان شور است.با احتیاط کافی یکی از رمال‌ها را برای رمزگشایی احضار کنند.
ج) کار کار انگلیسی‌هاست. شک نکنید.
د) ای آنکه واژگون نمودی همه عمر / دیدی که چگونه واژگون شد در آب؟!

پرویز مظلومی: برای هواداران استقلال یک عدد جدید اختراع می‌کنم.
به نظر شما کدام یک از اعداد زیر است؟
الف) ده، بیست، سی، چهل، پنجاه، شصت، هفتاد، هشتاد، پرویز مظلومی، نود، صد
ب) یک، دو، سه، چهار، پنج، پرویز مظلومی، شش‌تایی‌ها
ج) پرویز مظلومی، صفر، یک، دو، سه، چهارشنبه
د) من حالا به این مرد موقشنگ چی بگم؟! ... فیثاغورث

مسئول غنی‌سازی و برچسب‌گذاری سازمان غذا و دارو گفت: درج تصویر میوه طبیعی روی محصولاتی که حاوی میوه طبیعی نیستند خلاف است.
در عبارت فوق کدام یک از گزینه‌های زیر مهم‌تر است؟
الف) اگر روی محصولات عکس میوه‌های مصنوعی بگذارند مشکل حل می‌شود.
ب) آبمیوه طبیعی نداریم در عوض "مسئول غنی‌سازی و برچسب‌گذاری سازمان غذا و دارو" داریم که به هزار لیتر آبمیوه طبیعی می‌ارزد.
ج) این تخلفات ربطی به سازمان غذا و دارو ندارد و مربوط به اداره جنگلداری استان گلستان می‌شود و ایشان فقط در رسانه‌ها انتقاد می‌کنند.
د) هیچ آبی به جز آبلیمو / مزه‌ آبلیمو ندارد

اعتماد: جای خالی هنر

ماه رمضان دارد می رسد. با کمال تواضع، در نهایت فروتنی، صادقانه و مخلصانه از «شما» که امضای نافذ دارید و فرمایش تان خریدار دارد و کسی رو یتان را زمین نمی زند، خواهش می کنم، استدعا می کنم ترتیبی دهید، اصلاح ذات البینی را باعث شوید، مدیریت کنید، بلکه این نقار چندساله کنار گذاشته شود و لجاجت ها کنار گذاشته شوند و «ربنای» شجریان به رسم معهود از صدا و سیمای جمهوری اسلامی پخش شود. برای نشان دادن ساز و پخش غنا که استدعا نمی کنم: برای ترویج موسیقی غربی که رو نمی اندازم: برای فسق و فجور که خواهش نمی کنم خودتان را هزینه کنید. زیباترین آیات دعا را، استاد مسلم آواز و موسیقی به بهترین وجه خوانده و به دل و گوش ملت هم خوش نشسته. از این بهتر چه می خواهید؟ بعد سر یک سری مسائل که فعلاحوصله و مجال بازگویی اش نیست، یک کینه و نقاری پیش آمده که حاصلش این شده که چند سال است رسم خوش افطار، خرق شده و این صدای ملکوتی و لحن داودی از ملت دریغ شده و عجیب اینکه هیچ بزرگواری هم پادرمیانی نمی کند و قضیه را فیصله نمی دهد.

آدم عزت و آبرویش را می خواهد نگه دارد برای کجا؟ بالاخره آنها که نفوذ کلام دارند اگر سر «ربنا» حرفی نزنند، این نفوذشان را کی و کجا می خواهند خرج کنند؟ لباس بعد عید برای گل منار خوب است، ربنای بعد رمضان هم برای آرشیو. سلیقه هم خوب چیزی است. لااقل کنار این رسم مبتذلی که افطار مردم را با برنامه های سخیف و زوج های نامتعادل تلویزیون پیوند زده اید، چهار تا کار درست و حسابی و صدای خوش و نوای دلنشین هم بگذارید که ملت تمام و کمال از دست نروند.

دم افطار، بعد نماز و روزه، کارادایی و فاطماگل که نمی توانند تعقیبات بروند... بعد هم عجیب است از دولت و مردان دولتی که در بین الملل و با غیرفارسی زبان ها بهتر بلدند تنش زدایی کنند تا با داخلی ها و فارسی زبانان عزیز. اگر با جان کری و اشتون و موگرینی و فابیوس می شود نشست و بحث کرد و قانع شان کرد، چطور با داخلی ها نمی شود.

کاش ظریف تکثیر می شد و در حوزه فرهنگ و هنر هم می نشست با سرافراز و مدیران فرهنگی و منتقدان بحث و مجاب شان می کرد که پخش ربنای شجریان ضرورت است و حتما هزاران اتفاق خیر را به دنباله دارد. راستش بحث ربنا فراتر از شجریان و گرایش های سیاسی است. سی و چند سال است که ما هیچ کار هنرمندانه و درخوری برای نماز و روزه مردم ارایه نداده ایم. زحمت هنرمندان را قدر نمی نهم و کارشان را خرد و حقیر نمی شمرم اما واقعیت این است که در این سی و چند سال نه موسیقی خوب و درجه یکی ساخته ایم، نه برنامه خوب و درجه یکی تدارک دیده ایم، نه اثر هنری درخشانی ساخته ایم.

جز یک سری کار متوسط و بد و غیرهنرمندانه هیچ کاری نکرده ایم و همچنان «ربنا» با اختلاف زیاد در صدر است و هیچ رقیب ندارد. قرار بود جای خالی این ربنا پر شود، اما نشد. کدام کار را سراغ دارید که به اندازه این دعا و اذان در اوج کمال و طراوت و خوبی باشد؟ کدام کار را سراغ دارید که بوی کهنگی نگیرد. شک ندارم که این کار یک جور عنایت حضرت حق پشتش بوده که این همه فراگیر شده و به دل ها نشسته و به گوش ها خوش آمده.

از یک نظر با توجه به این همه گوشی و ضبط و ماهواره واقعا نیازی نیست که تلویزیون و رادیو آن را پخش کنند. یعنی روزه داران خوش سلیقه محتاج تلویزیون نیستند که برای شان ربنای درخواستی پخش کند. بلکه این خود تلویزیون است که احتیاج دارد خود را از این سطح نازل هنری و موسیقایی بالابکشد و نشان دهد که فرق هنر و غیرهنر را می داند و برای زمان ملکوتی افطار شان و منزلت قائل است: شان و منزلتی که با سریال های ضعیف و اجراهای مصنوعی، دم دستی و مبتذل حاصل نمی شود...

کیهان : ختم(گفت و شنود)

گفت: آل‌سعود از اینکه با پای خودش وارد باتلاق یمن شده و بعد از آنهمه جنایت هنوز نتوانسته هیچ غلطی بکند، بدجوری عصبانی است.
گفتم: در عوض، انصارالله هر روز با حمله زمینی و موشکی به مراکز نظامی آل‌سعود به کابوس ترسناکی برای سعودی‌های پادوی آمریکا و اسرائیل تبدیل شده است.
گفت: یک روزنامه آمریکایی نوشته است؛ آل‌سعود با اطمینان از حمایت آمریکا و متحدانش در حمله زمینی به یمن، وارد این معرکه شده بود و حالا وسط میدان تنها مانده و مجبور است ضربات
پی در پی انصارالله را تحمل کند.
گفتم: سخنران یک مجلس ختم،‌ گفت؛ مادر این مرحوم می‌داند غم از دست دادن فرزند چقدر سخت است. یواشکی به او گفتند، این مرحوم مادر ندارد. سخنران گفت؛ پدرش داغ فرزند را حس می‌کند، گفتند، پدر هم ندارد! گفت، خواهر، برادر... و ندا دادند که هیچکس را ندارد. سخنران عصبانی شد و گفت: پس کدام پدر سوخته‌ای قرار است پاکت ما را بدهد!

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها