دورنمای مبهم از آینده یونان

در همین حال الکسیس سیپراس که نتوانسته اولین قسط از وام‌های کشورش را پرداخت کند، بر لزوم افزایش مالیات ثروتمندان و دفاع از توده‌های مردم تاکید می‌کند، اما این شعارها با شرایط فعلی اتحادیه اروپا سازگار نیست.

رهبران اروپا نه می‌توانند یونان را در اتحادیه نگاه دارند و نه عضویت آن را لغو کنند. از طرفی اگر اروپایی‌ها به یونان ارفاق کرده و بدهی‌هایش را تقسیط کنند، کشورهای دیگر این اتحادیه از جمله اسپانیا، پرتغال و ایتالیا مدعی می‌شوند که باید چنین امتیازی به آنها نیز داده شود اما وضع یونان به قدری بحرانی است که دیگر جای این صحبت‌ها نیست، زیرا گزارش‌هایی درباره آغاز مهاجرت شهروندان منتشر می‌شود.

بدون شک، اتحادیه اروپا چاره‌ای جز تقسیط بدهی‌های یونان ندارد و باید تبعات سنگین بخشش بدهی‌های 130 میلیارد یورویی یونان را بپذیرد. مردم یونان نیز خواهان خروج کشورشان از اتحادیه اروپا نیستند زیرا اکثرا موجودیت خود را در گرو این اتحادیه می‌دانند.

یونانی‌ها حتی حاضر به تحمل تدابیر ریاضت‌طلبانه اقتصادی به جای خروج از اتحادیه اروپا هستند، زیرا ورود به این اتحادیه را افتخاری مهم برای خود می‌دانند.

اتحادیه اروپا نیز خواهان این نیست که بازار یونان را از دست دهد و ارزش یورو در برابر دلار کاهش پیدا کند البته درست است که اتحادیه اروپا تمام تلاش خود را برای باقی ماندن یونان در این اتحادیه انجام می‌دهد و اجازه نمی‌دهد بازار یونان به دست روس‌ها بیفتد، اما مشکلات اقتصادی در یونان باعث شده ارزهای اروپایی و حتی ارزهای چین و ژاپن کاهش پیدا کند.

از طرفی مسکو علاوه بر داشتن روابط مذهبی با یونان، سوابق درخشانی را در زمینه سرمایه‌گذاری بعد از اتحادیه اروپا دارد و وام 17 میلیارد دلاری روسیه به آتن به معنای ناکامی سنگین این اتحادیه است. در مجموع باید گفت آینده یونان چندان قابل پیش‌بینی نیست.

دکتر علی بیگدلی - کارشناس اروپا و استاد دانشگاه شهید بهشتی