درخشش آماتورها

منتقدان و استادان بازیگری به این بازیگران، صفت بازیگر غریزی می‌دهند. یعنی بازیگری در خون آنهاست و فقط منتظر تلنگری هستند که استعداد خود را بروز دهند. اما واقعیت این است که بازیگری مانند خاله نقش بازی نمی‌کند، او زندگی طبیعی خود را مقابل دوربین دارد اما نکته مهم این‌ است که او آن قدر هوشمند است که می‌تواند پاس‌کاری‌ها را بشناسد و در لحظه درست گل بزند و نگاه‌ها را به سمت خود معطوف کند. در سری‌های قبل این کار را بیشتر باباپنجعلی (علیرضا خمسه) انجام می‌داد اما در این سری، خاله که نابازیگر است و تکنیک و اصول بازیگری را بلد نیست، بابا پنجعلی را در سایه خود قرار داده است.

احتمالا سازندگان پایتخت برای انتخاب نقش خاله از بازیگران زیادی تست گرفته‌اند شاید حتی به بازیگر حرفه‌ای هم فکر کرده‌اند اما اکنون خاله ثابت کرده‌ که همه بازیگری تکنیک نیست، بازیگری یعنی این‌که بتوانی نگاه مخاطب را با خود همراه کنی و آن‌قدر باورپذیر باشی که بیننده فکر نکند داری نقش بازی می‌کنی و تو را با همه جزئیات نقش باور کند. برخی بازیگران حرفه‌ای را سراغ داریم که آن قدر درگیر تکنیک هستند که مقابل دوربین به تیپی غیرباور تبدیل می‌شوند که به دل نمی‌نشینند و مخاطب با آنها همراهی نمی‌‌کند.

در پایتخت، بازیگران آماتور زیادی حضور دارند که به گفته سازندگان این سریال از میان مردم بومی منطقه انتخاب شده‌اند، آنها کلاس و دوره بازیگری ندید‌ه‌اند اما آن‌قدر خوب بازی می‌کنند که به یکدستی بازی بازیگران اصلی و حرفه‌ای این سریال آسیب نمی‌زنند.

یکی دیگر از این بازیگران صامد رمضانی است که نقش مامور حراست جنگل را بازی می‌کند. او تاکنون چند نقش فرعی را در چند کار نه‌چندان معروف به عهده گرفته است، اما در چند قسمت اخیر سریال پایتخت عالی ظاهر شده و به‌اصطلاح خود جنس است! انگار سال‌ها مامور حراست جنگل بوده که توانسته این نقش را با این قدرت بازی کند.

سازندگان سریال پایتخت، هوشمند هستند. آنها با سپردن نقش‌های فرعی سریال به بازیگران مبتدی هم استعداد‌های جدید را به دنیای بازیگری معرفی می‌کنند و هم به کار خود طراوت و تازگی می‌دهند. شاید بازی گرفتن از آماتورها سخت باشد و از گروه وقت بیشتری بگیرد، اما همین‌ که مردم شخصیتی مثل خاله را دوست دارند و با او همراه می‌شوند، یعنی برگ برنده سریال.

طاهره آشیانی

دبیر گروه رادیو و تلویزیون