در چنین شرایطی، نکته مهم این است که ما نباید از اندروید و شبکههای مبتنی بر اندروید انتظار زیادی داشته باشیم.
مثلا همین الان حتی گروههای مختلف علمی هم در این شبکهها شکل گرفته، اما این شبکهها هرگز نمیتواند جای بحثهای علمی عمیق را بگیرد.
در این شبکهها اگر شما مطلبی طولانی به اشتراک بگذارید، خواننده حوصله خواندن مطلب را ندارد و اگر هم مطلب کوتاه بگذارید که حق مطلب را ادا نمیکنید.
متاسفانه خیلی اوقات، همین اندروید حس کاذب دانایی را به برخی افراد القا و آنها را نسبت به خواندن کتاب و حضور در جلسات علمی رودررو سرد میکند.
یعنی اگر تا دیروز یک دانشجوی علاقهمند به مباحث فلسفه، به سمت کتابهای فلسفه روی میآورد، حالا با عضویت در شبکه دوستداران فلسفه، احساس میکند که دیگر نیازی به خواندن مطالب عمیق ندارد، در حالی که شبکههای اجتماعی مبتنی بر اندروید، به هیچ وجه جای بحثهای دقیق و علمی نیست و معمولا مطالب با کژفهمی و سوءتفاهم به دیگران منتقل میشود.
تازه همه اینها در شرایطی است که فرد در استفاده از امکانات اندروید، تعادل داشته باشد و از این فضا استفاده علمی انجام دهد، اما میبینیم که گاهی همین شبکههای اجتماعی، مسبب آسیبهای اجتماعی، اتلاف وقت یا حتی بزهکاری میشود.
تغییر سلسله مراتب اجتماعی و سلسله مراتب سنی هم اتفاق دیگری است که بهدلیل حضور فضای اندروید اتفاق افتاده است. اگرچه این اتفاق به خودی خود بد نیست و میتواند مناسبات اجتماعی در کشور را مدنیتر سازد، اما بدیهی است که در صورت مدیریت نشدن این فضا، امکان شکسته شدن حریمها هم وجود خواهد داشت.
دکتر محمدامین قانعیراد - رئیس انجمن جامعهشناسی ایران
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد