چون با توجه به تفاوت قابل توجه کیفیت و قیمت برخی محصولات و تولیدات ترکیه نسبت به ایران، این نگرانی کاملا بجاست که صنایع داخلی نگران افزایش واردات محصولات ترکیهای و تحتتاثیر قرار گرفتن بازارشان باشند.
این در حالی است که اگر به گذشته تجارت میان دو کشور توجه داشته باشیم، درخواهیم یافت نه امروز که کاهش ارزش پول ترکیه را شاهد هستیم، بلکه در اوج قیمت پول این کشور نیز ایران به عنوان یکی از بازارهای قابلاعتماد برای محصولات ترکیه مطرح بوده است. بخصوص در رشته مواد غذایی و پوشاک و مبلمان.
پس امروز نیز اگر ارزش پول ترکیه کاهش یافته، بر قدرت رقابت محصولات این کشور بهطور مضاعف افزوده شده و ممکن است کالاهای بیشتری راهی بازار ایران شود که مسئولان باید برای جلوگیری از بیرویه شدن این واردات برنامهریزی کنند؛ برنامهای که نه با کاهش یا افزایش تعرفه تجاری، بلکه با استفاده از اصول و قواعد مدیریتی میتواند به نتیجه برسد.
البته لازم به یادآوری است در این شرایط معمولا تجار کشوری که ارزش پول آن کاهش یافته با استفاده از راهکارهایی مثل ارائه تخفیفهای زیرفاکتوری، دامپینگ یا حتی حراجهای غیرقابل تصور سعی در تبدیل اجناس موجود انبارهایشان به دلار یا ارزهای معتبر دیگری غیر از واحد پولی خودشان دارند و همین امر میتواند فرصتی طلایی در اختیار متقاضیان و خریداران قرار دهد، اما آنچه مهم است فکر کردن به منافع ملی است.
بنابراین اگر واقعا قصد داریم بدون نگرانی با استفاده از فرصت پیش آمده ترکیه، به نفع اقتصاد کشورمان گام برداریم، باید بدون تصمیمگیریهای عجولانه و با استفاده از نظرات اتاق بازرگانی و کارشناسان اقتصادی نسبت به موقعیتیابی برای واردات محصولات و تجهیزات مورد نیاز صنایع اقدام کنیم.
چون اکنون قدرت چانهزنی تجار ایرانی با تاجران ترک بالا رفته است و میتوانیم از این موضوع به سود منافع ملی کشورمان استفاده کنیم لذا نیازی به دستکاری تعرفهای نیست چون همواره نتیجه این سیاست افزایش قاچاق بوده است.
دکتر جمشید پژویان - کارشناس اقتصادی
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد