حامد بهداد: دلم می‌خواهد ساز بزنم و بخوانم

به گزارش موسیقی ایرانیان، این بازیگر سینما، در جایگاه تهیه‌کننده، از یک آلبوم موسیقی با عنوان «سَمبَل» سخن گفت که در آن از یک هنرمند جوان خراسانی حمایت کرده است.

حامد بهداد گفت: «دلم می‌خواهد ساز بزنم و بخوانم. شاید مورد قضاوت‌های سطح پایین یا حتی سطح بالا و دلخراش قرار بگیرم اما می‌خواهم قدم بزنم و آواز بخوانم».

او در سخنانی اظهار کرد: احمدرضا عبیدی خواننده آلبوم «سَمبَل» است که سلیقه جالبی در انتخاب و گزینش واژه‌ها دارد. پس از همکاری در فیلم گربه‌های ایرانی با بهمن قبادی، با گروه‌های زیرزمینی زیادی آشنا شدم و فکر کردم که این یک مقوله بسیار مهم است. موسیقی زیرزمینی معنی و مفهوم دیگری برایم داشت. موسیقی که میل به آمدن روی زمین دارد. در واقع موسیقی این بچه‌ها مثل موسیقی‌های سیاسی گروه‌های زیرزمینی آمریکای جنوبی نبود و فکر کردم این موسیقی باید حمایت شود.

بهداد ادامه داد: زمانی که در دانشگاه هنر و معماری، در رشته تئاتر تحصیل می‌کردم، با دانشجویان سایر هنرها در ارتباط بودم و با آن‌ها گفت‌وگو داشتم. طی گفت‌وگو با بچه‌های رشته موسیقی، فهمیدم که فواصل موسیقی خراسانی شباهت زیادی به موسیقی «بلوز» دارد. ما خراسانی‌ها هم معمولا صدایمان چپ‌کوک است و این به شغل اجدادمان برمی‌گردد؛ یعنی زراعت و سرودهای طایفه‌ای و قومی در این موضوع دخیل است.

او همچنین تصریح کرد: خیلی از هنرمندان، از موسیقی پاپ برای مداحی استفاده می‌کنند و اثرشان را به نوحه‌خوانی تبدیل می‌کنند، در حالی که مداحی شکل دیگری از خواندن است و در حوزه دیگری تعریف می‌شود. این روند میان بچه‌های خراسان وجود ندارد که از ویژگی‌های این آلبوم است. منظورم این نیست که مداحی بد است، بلکه می‌گویم جایگاه مستقلی برای خودش دارد.

وی در برابر این پرسش که آیا قصد دارد از سایر هنرمندان موسیقی خراسان هم حمایت کند یا خیر؟ پاسخ داد: بله. در مشهد و حومه این شهر گروه‌های فعالی را می‌شناسم که دوست دارم از آن‌ها حمایت کنم. به هر حال این موضوع منوط به همکاری با یک شرکت پخش خوب هم هست که در آلبوم «سَمبل» اتفاق افتاده است.

حامد بهداد در پاسخ به پرسش خبرنگاری مبنی بر اینکه چرا با وجود انتشار تک‌آهنگ، از آلبوم مستقل او خبری نیست؟ اظهار کرد: می‌خواهم به کار خودم اقرار کنم. من صدای خوبی ندارم. خواندن را به طور حرفه‌ای بلد نیستم. منکر استعدادم در این عرصه نمی‌شوم، زیرا با گروه‌های حرفه‌ای همکاری کرده‌ام. از طرفی فکر می‌کنم بین مردن و خواندن، باید خواندن را انتخاب کنم. دلم می‌خواهد ساز بزنم و بخوانم. شاید مورد قضاوت‌های سطح پایین یا حتی سطح بالا و دلخراش قرار بگیرم اما می‌خواهم قدم بزنم و آواز بخوانم.

او در همین باره ادامه داد: خیلی میل به اینکه آلبوم جمع کنم، ندارم. بیش از ۴۰ آهنگ ساخته‌ام که فقط حدود ۱۰تای آن‌ها را خوانده‌ام. راستش خواننده مناسبی برای آهنگ‌های خودم نیستم. دنبال کسی هستم که این آثار را بخواند؛ در حالی که این قطعات را تنظیم هم کرده‌ام. بیشتر ترجیح می‌دهم، کنسرت‌های خیریه داشته باشم و از شهرتی که دارم در این راه استفاده کنم.

او در پایان سخنانش نیز گفت: ما این آلبوم را به استاد بزرگ شهرمان، حبیب‌الله بی‌گناه تقدیم می‌کنیم.

در این نشست خبری که ۱۳ مهرماه در شهر کتاب فرشته برگزار شده بود، خواننده آلبوم «سَمبل» نیز در سخنانی اظهار کرد: دلیل انتخاب نام این آلبوم سَمبَل‌کاری‌هایی است که در اطرافم زیاد می‌بینم. یعنی سرسری رد شدن از خیلی کارها؛ از آسفالت خیابان گرفته تا کارهای ساختمانی، خیلی وقت‌ها سَمبل‌کاری است. این کار همیشه نتایج بدی دارد و من هم نام این موضوع مهم را روی آلبومم گذاشتم.

احمدرضا عبیدی که تخلص «ججو» را برای خودش انتخاب کرده است، همچنین گفت: سبک‌های مختلفی در این آلبوم شنیده می‌شود اما ویژگی مهم اثر این است که موسیقی تکراری به مخاطب تحویل نداده‌ایم. تلاش کردم خوانش‌های اثر به سمت مداحی نرود. همچنین به جای سازهای سینتی سایزر از سازهای آکوستیک استفاده کرده‌ایم.

او درباره انتخاب نام «ججو» برای خودش هم توضیح داد: من علاقه زیادی به نادرشاه افشار دارم. ججوخان یکی از سرداران خراسانی در آن زمان است که علیه روس‌ها می‌جنگید و حامی مردم بود. من هم این نام را برای خودم انتخاب کردم.

عبیدی همچنین درباره بخش کلام این اثر موسیقی گفت: اشعاری از مولانا، حافظ، عماد خراسانی و نجمه زارع را برای این کار انتخاب کردیم و روی ریتم کار هم تمرکز زیادی داشته‌ایم.