زنده‌باد، مردنی که زنده‌پرور است

نخستین نشست سومین جشنواره بین‌المللی شعر حوزه اشراق با عنوان «از سنگ ناله خیزد» در سالن همایش‌های پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی با حضور جمعی از شاعران طلبه برگزار شد. شاعرانی نظیر سیدحسن مبارز، سیدبشیر حسینی، حامد اهور، حسن بیاتانی، محمد میرزایی، زهرا بشری موحد، محمد کاوه و طیبه عباسی در این نشست اشعاری در سوگ جان‌باختگان فاجعه منا خواندند.

محمد غفاری، مدیر آفرینش‌های حوزه هنری قم نیز در حاشیه این مراسم از کیفیت اشعار این نشست ابراز خرسندی کرد و گفت: با توجه به این که زمان زیادی از منا نمی‌گذرد و شاعران فرصت کمی برای سرودن داشتند، شعرهای بسیار خوبی گفته شده بود و در زمینه همدردی با این حادثه، اتفاق بسیار خوبی بود که صورت گرفت. این شاعر آیینی رسالت و وظیفه شاعران را سنگین دانست و عنوان کرد: شاعران میان هنرمندان نقش عظیمی در مواجه با این‌گونه حوادث دارند و با زبان شعر می‌توانند دغدغه‌ها و ناراحتی‌های خود را ابراز کنند.

خوش آن گروه که مست بیان یکدیگرند

زهرا بشری موحد، شاعر جوان کشورمان در موضوع فاجعه منا شعری سروده است با نام مَثَل الإمام مَثَل الکعبه که در این نشست قرائت کرد:

داغ ما مستدام می‌ماند

بغض ما بی‌کلام می‌ماند

عاشقان می‌دوند سمت وصال

عشق در ازدحام می‌ماند

حجر‌الاسود ِ همیشه غریب

در غم ِ استلام می‌ماند

کعبه تنهاست کعبه مظلوم است

کعبه مثل امام می‌ماند

کربلایی دوباره در راه است

حج اگر ناتمام می‌ماند

زخم چندین هزار ساله ما

تا دم انتقام می‌ماند

دل امت در انتظار فرج

بین رکن و مقام می‌ماند

همچنین حامد اهور نیز شعر زیر را برای جان‌باختگان منا خواند:

ای جنازه‌های تشنه سپیدپوش

تکه ابرهای پاره پاره خموش

در عزایتان یک آسمان گریسته

چشم کعبه مثل قدسیان داغنوش

رفته‌اید اگرچه مانده داغتان به دل

زنده‌اید اگرچه رفته جسمتان به دوش

ریگ‌های رام رمی‌تان ادا نشد

پیش چشم‌های بی‌تفاوت وحوش

ای سعودی سقوط کرده در منا

دره دره زوزه‌هات می‌رسد به گوش

در کلام تو وقاحت نتانیاهو

در سکوت توست عقده‌های جورج بوش

درکف تو سبحه‌ای که سر نمی‌شود

بر سر تو چفیه‌ای که رفته آبروش

بمب‌های خوشه خوشه‌ات ثمر نداد

کودک یمن اگرچه خون شده وضوش

نه گناه تو به گریه پاک می‌شود

نه سیاهرویی‌ات به خنده‌ای روتوش

خود فروختند و آبرو خریده‌اند

عالمان جهل و مفتیان دین‌فروش

زنده‌باد، مردنی که زنده‌پرور است

مرده‌باد زنده بدون جنب و جوش

موج خون این مهاجران می‌آورد

فوج فوج، موج‌های مرده را به هوش

وای اگر منا به سوی مکه رو کند

وای اگر طواف کعبه آورد خروش

هم امید فتح تازه می‌دهد سحر

هم نوید صبح تازه می‌دهد سروش

می روم همان طرف که قبله می‌رود

بیت داغدار شعر من، کفن بپوش

در بخش دیگری از نشست از سنگ ناله بر‌می‌خیزد محمد میرزایی شعر زیبایی را برای حاضران خواند:

صبح عید بود/ ناگهان

در هجوم بغض‌های بی‌امان

چشم‌های انتظارمان به صفحه خبر سپید شد / خنده‌هایمان شهید شد

رنگ‌های شاد دور خانه‌هایمان سیاه‌...

*

ای شما که در خزان باغ

دست داده‌اید دست باد!

دست‌هایتان شکسته باد ...

لات‌های خانه خدا!

سرنوشت‌تان/ مثل سرگذشت سایر بتان

شکستن است

روزی از همان سرا که فکر می‌کنید خانه شماست! / از همان حوالی منا ـ که قتلگاه حاجیان ماست ـ

می‌رسد کسی تبر به دوش

لات‌های خانه خدا

سرنوشت‌تان شکستن است

انتظار/ حرف آخر من است‌...

سمانه روشنایی

جام‌جم