تحریک پولی بدون حمایت موثر از تولید راه به جایی نمی‌برد

به گزارش جام جم آنلاین ، در این باره دکتر مهدی پازوکی به خبرنگار جام‌جم گفت: راهکارهای تزریق نقدینگی برای تحریک تقاضا و تحریک تولید، دم‌دست‌ترین راه‌حل برای فرونشاندن رکود و مقابله با آن به شمار می‌رود.

وی افزود: این راهکارها در کوتاه‌مدت موثر است و حتی می‌توان گفت دولت در شرایط فعلی چاره‌ای نداشته است. اما اگر دولت به فوریت سیاست‌های موثر و بلندمدت تولید را به آن الصاق نکند، بیم رشد نقدینگی وجود دارد و می‌توان حتی نگران بود که این سیاست‌ها نتیجه عکس بدهد و به ضد خودش تبدیل شود.

پازوکی تصریح کرد: دولت اکنون می‌خواهد نقدینگی ارزان به مردم و تولیدکنندگان بدهد. اما پرسش اینجاست که منبع تامین این نقدینگی کجاست؟ روشن است که چاپ پول و فروش صوری ارز به بانک مرکزی. این امر به خودی خود مضر است، اما وقتی چاره‌ای جز آن وجود ندارد دولت باید سعی کند این نقدینگی به رشد تولید کمک کند.

وی گفت: لذا دولت باید به فوریت ابزارهای موثر حمایت از تولید را فراهم کند تا نقدینگی وارد شده به بخش تولید دردل آن به گردش درآید. اگر این اقدامات انجام نشده و وضعیت تولید و فضای کسب‌وکار مبهم باقی بماند بیم آن هست که این نقدینگی از تولید خارج شده و بازارهای دیگر را آشفته کرده و به رکود تورمی دامن بزند.

پژویان: تحریک تقاضا آسپرین است

همچنین دکتر جمشید پژویان، کارشناس ارشد اقتصادی به خبرنگار جام‌جم گفت: سیاست‌های تزریق پول برای تحریک اقتصاد در حال رکود مانند ساکت کردن دردسرطان با آسپرین است. درست است که شما باید اول درد را ساکت کنید و بعد مریض را به اتاق عمل ببرید، اما نباید دیر کنید چون اثر آسپرین بسیار موقت است.

وی تصریح کرد: کاری که الان دولت دارد می‌کند، دقیقا مثل همین مثال است. سیاست‌های پایدار رفع موانع تولید برای اقتصاد ایران مثل همان اتاق عمل است. بسته‌ای که دیروز اعلام شد مثل آسپرین. دولت باید به فوریت برنامه رفع موانع تولید را ارائه دهد تا اثر آسپرین از بین نرود.

تحریک تقاضا، تقاضای کاذب ایجاد می‌کند

در همین حال دکتر ساسان شاه‌ویسی کارشناس اقتصادی به جام‌جم گفت: به نظر می‌رسد دولت هر از گاهی با توجه به کم‌و‌کاستی‌هایی که در برنامه‌ریزی‌ها در حوزه اقتصاد ملی دارد، دست به سیاست‌های اجرایی می‌زند و از یک بسته رونمایی می‌کند و به نظر می‌رسد این نظر جامع تیم اقتصادی دولت بوده و حتما بخش‌های مختلف اقتصادی دولت آن را می‌شناسند و از آن
حمایت می‌کنند.

وی افزود: در عین حال حوزه برنامه‌ریزی هم قطعا آن را در چارچوب منطق‌پذیری استعداد اقتصاد ملی به رسمیت شناخته و قرار است آن را اجرایی کند.

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: اما یک‌سری از مفروضات اینجا باقی می‌ماند و آن این است که در دو سال گذشته یک بسته سیاست اجرایی را توسط دولت مشاهده کردیم که مهم‌ترین فصل آن مقابله با رکود تورمی بود. به نظر می‌رسید بعد از 18 ماه، آن چیزی که از آن بسته به جا ماند مقابله با عدم رونق در بازار بود که نهایتا عدم کشش‌پذیری در تورم را به‌وجود آورده است؛ صرف‌نظر از این‌که دولت در بخشی از این راه نمره قبولی را دریافت کرده است یا خیر.

وی تصریح کرد: حال باید دید در سال پایانی برنامه پنجم توسعه چه میزان از اقدامات آن انجام می‌شود و آن چیزی که در سند انتظاری برنامه ششم قرار دارد جایگزین شود و به مدل جدید اقتصاد ملی که در قالب یک سیاست کلی به عنوان اقتصاد مقاومتی ابلاغ شده، کمک کند.

این کارشناس اقتصادی اظهار کرد: با این حال تحریک تقاضا در شرایط فعلی اگر با عدم هدایت از جایگاه تولید ملی همراه نباشد یک تقاضای کاذب و یک بازار جدید برای کالاهای وارداتی به کشور را ایجاد می‌کند. این اتفاق را می‌شد دو سال قبل هم شکل داد و آن چیزی که مشخص است استفاده از این روش در اقتصادهای تک‌محصولی کاربرد داشته و موفقیت آن مشروط به تدوین سیاست‌های مکمل حمایت از تولید است که حداقل تاکنون شاهد آن نبوده‌ایم.

روزنامه جام جم