انحصار‌ عاشقانه را ‌کنار بزنید

به گزارش جام جم آنلاین ،در این نوشتار نمی‌خواهیم در این‌باره صحبت کنیم که این انحصارطلبی درست است یا نه بلکه فقط در مورد انحصارطلبی‌های زنانه مقابل مادرشوهر حرف می‌زنیم.

حتما شما هم تا به حال مخاطب درد و دل عروس خانم‌هایی بوده‌اید که از دخالت‌های مادرشوهر، توجه بیش از حد همسر به مادر و موضوعات اینچنینی با شما صحبت کرده است.

دختران جوانی که قصر آرزوهایشان را زیر قدم‌های مادر همسرشان ویران شده می‌بینند و دلشان می‌خواهد سکان زندگی را به دست بگیرند.

در حالی که حس می‌کنند مادرشوهرشان با حضور خود نمی‌گذارد چنین قدرتی داشته باشند، حق را به خود می‌دهند و هر مشکلی که در زندگی‌شان ایجاد می‌شود، می‌گویند: دست مادرشوهرم در کار است، اما بیایید به این موضوع بدون سوگیری و قضاوت‌های از پیش تعیین شده، نگاه کنیم.

این‌که خاله شما را مادرشوهرش بدبخت کرده است و دوست صمیمی‌تان به خاطر دخالت‌های مادرشوهر از همسرش جدا شد و حتی مادر شما ‌در جوانی از مادرشوهر خود که مادربزرگ شماست، خاطرات بدی دارد را فراموش کنید و بگذارید از دریچه‌ای دیگر نگاه کنیم.

او یک مادر است

وقتی در مورد موضوعی می‌خواهید فکر و قضاوت کنید باید آن را در بستر فرهنگی خود مدنظر داشته باشید.

ممکن است در کشور دیگری که بچه‌ها خیلی مستقل‌تر بزرگ می‌شوند و حتی قبل از ازدواج خانه‌شان را جدا می‌کنند، نظارت و حضور خانواده طرفین بعد از ازدواج بسیار کمرنگ باشد؛ البته به دنبال آن حمایت و کمک آنها هم کمتر خواهد بود.

آنها در آن فرهنگ این‌گونه رفتار می‌کنند و ما در فرهنگ کشور خودمان طور دیگری. هر چند که این روزها کمی تغییرات در ساختار خانواده در ایران هم ایجاد شده است.

اما هنوز خانواده نقش مهمی دارد و مادر و پدر سر و سامان دادن به زندگی فرزند و حل مشکلات او و نظارت بر کیفیت زندگی‌اش را جزو وظایف خود می‌دانند.

مادران ایرانی هم که در نگرانی برای فرزند و رسیدگی به او معروف هستند، پس بسیاری از کارهایی که شما فکر می‌کنید دخالت در زندگی شماست در حقیقت از طرف مادر همسرتان، یک کار کاملا معمولی و عادی است.

اگر روز تعطیل در تماس با همسر شما می‌پرسد که ناهار چه خورده، به معنی این نیست که کدبانو بودن شما را زیر سوال می‌برد بلکه او به عنوان یک مادر هنوز هم نگران غذای فرزندش است.

نمی‌خواهم کارش را توجیه کنم. مادران هم باید استقلال زندگی فرزندشان را بپذیرند و بدانند رسیدگی بیش از حد نشانه مادر خوب بودن نیست و هر چیزی حدی دارد.

اما شما از این زاویه نگاه کنید که بسیاری از رفتارهایی که دخالت می‌دانید از دید او یک انجام وظیفه مادرانه است، همین!

جبران سال‌های نه‌چندان دور

بسیاری از زنان نسل گذشته، گرفتار فرهنگ و آداب و رسومی بودند، نمی‌توانستند به‌راحتی با همسرشان ارتباط برقرار کنند.

مردهایی که محبت کردن را نشانه ضعف می‌دانستند و ازدواج‌های زود هنگام و بدون آشنایی و تعداد فرزندان زیاد و در مجموع ارتباط زناشویی ضعیف که باعث شد زنان آن نسل تمام آرزوهای‌شان را در فرزندشان خلاصه کنند.

آنها تفریح کم داشتند، اغلب زمان زیادی را صرف تحصیل نمی‌کردند، کمتر شاغل بوده‌اند و بیشتر وقت خود را صرف فرزندشان کرده‌اند.

حال که جوانی‌شان را تنها صرف شوهر شما و دیگر فرزندان خود کرده‌اند، توقع دارند در میانسالی و پیری فداکاری‌شان دیده شود.

دلشان نمی‌خواهد روزهای تعطیل تنها باشند، شب یلدا چشم انتظار دیدن فرزندانشان هستند و خلاصه می‌خواهند نتیجه فداکاری آن سال‌های‌شان را این سال‌ها ببینند.

درک این احساس کار سختی نیست و ممکن است گاهی با خواسته‌های‌تان و علاقه‌تان برای تنها بودن مغایرت داشته باشد، اما تحمل آن به قدری سخت نیست که بخواهد خوشبختی شما را تحت تاثیر قرار دهد.

بهتر است به جای این‌که حس کنید حضور و محبت و توجه مادر همسرتان، باعث می‌شود شما کمرنگ شوید، بدون این ‌که این حضور را در تقابل با خود بدانید.

سعی کنید آن‌قدر وظایف همسری‌تان را به خوبی انجام دهید که در قلب همسرتان هر روز رنگ بیشتری بگیرید و در این صورت جزو اولین اولویت‌های احساسی او خواهید بود.

ندا داوودی

ضمیمه چاردیواری