به تعویق انداختن کارها یا تنبلی؟

طفره رفتن از انجام دادن کاری و به تعویق انداختن آن به این دلیل که جذاب و لذت‌بخش نیست یا به طور کلی اهمیت خاصی ندارد و چندان ضروری نیست، نمی‌توان به حساب تنبلی فرد گذاشت؛ زیرا او برای این که خود را از لحظات ناراحت و خسته‌کننده برهاند، دست به ترفند جابه‌جایی وظایف می‌زند. در حقیقت این ترفند را همه ما هرازگاهی به کار می‌بریم و کاری را که دوست نداریم انجام دهیم، مدتی به تعویق می‌اندازیم. در حقیقت با به تعویق انداختن برخی کارها، این تصور را در خود ایجاد می‌کنیم که سرمان بسیار شلوغ است و کارهای مهم‌تری برای رسیدگی داریم و با این فکر، روحیه خود را با انجام دادن کارهای خسته‌کننده آزرده نمی‌کنیم.

جابه‌جایی وظایف، کاری است که بیشتر مردم به طور ناخودآگاه و غیرعمد انجام می‌دهند و تا زمانی که آنها مشغول انجام دادن کاری باشند، احساس مفید و پربار بودن می‌کنند، اما اگر این روش ادامه‌دار باشد و فرد پیوسته کارهای کسل و خسته‌کننده را عقب بیندازد، حتما به دردسر می‌افتد.

به عقب انداختن کارها تا جایی که طفره رفتن نام بگیرد، نشان‌دهنده برنامه‌ریزی نادرست یا ضعیف است نه تنبلی، اما این روش نیز مانند تنبلی نتیجه بدی دارد و بیشتر مواقع به شکل اضطراب و نگرانی، احساس گناه و از دست دادن فرصت‌ها خود را نشان می‌دهد، حتی می‌تواند برنامه‌های تفریحی و لحظاتی را که فرد برای استراحت خود در نظر گرفته است، به هم بزند. مراقب انجام دادن کارهایتان در زمان مقرر باشید.

آوید طالبیان