مسکن اجتماعی، اولین و آخرین وعده نافرجام نیست

زمانی که عباس آخوندی به‌عنوان وزیر راه و شهرسازی به مجلس شورای اسلامی معرفی شد، طرح‌هایی را برای حل مشکل مسکن ارائه کرد و توانست با همین رویکرد، نظر نمایندگان مردم را در مجلس جلب و رأی اعتماد دریافت کند، اما هنوز خبری از اجرای این طرح‌ها نیست البته این فقط به شخص وزیر راه و شهرسازی برنمی‌گردد و بیشتر وزرای دولت‌ها، وعده‌هایی برای اخذ رأی از نمایندگان می‌دهند که غالبا به منابع آن توجه نمی‌شود.

شاید این کار مسئولان دولتی به این بازگردد که برخی رسانه‌ها نسبت به این وعده‌ها واکنش نشان نمی‌دهند و پیگیری‌ در کار نیست، درحالی که رسانه‌ها می‌توانند به عنوان نمایندگان مردم، وعده‌ها را از افراد دولتی مطالبه کنند.

از سوی دیگر، آن‌قدر در این سال‌ها وعده‌هایی داده شده و عملی نشده که مردم به آن عادت کرده‌اند، اما در کشورهای پیشرفته اگر چنین موضوعی مشاهده شود، حیات سیاسی این افراد به خطر می‌افتد و دیگر رأی نخواهند آورد.

دولت در ابتدای فعالیت خود از اجرای پروژه مسکن اجتماعی خبر داد، اما بعد از بررسی‌ کامل متوجه شد که منابع کافی برای انجام این کار در اختیار ندارد و مردم ماندند و یک وعده توخالی.

وزارت راه و شهرسازی اگر قصد دارد مردم را خانه‌دار کند، باید یک تکانه در اقتصاد اتفاق بیفتد و آن هم افزایش درآمدهای مردم است. اگر درآمد اقشار مختلف مردم اضافه شود، نقدینگی به بازار مسکن برمی‌گردد و شاهد رونق نسبی اقتصادی خواهیم بود، اما زمانی که منابع مردم تحت فشار است، نباید توقع داشت که رونقی حاصل و اقتصاد از رکود خارج شود.

باید به این موضوع توجه داشت که اقتصاد ایران دولتی است. وقتی صحبت از اقتصاد دولتی می‌کنیم؛ یعنی دولت خودش هم قانونگذار است، هم سرمایه‌گذار، هم مجری و هم ناظر بر عملکرد و نتیجه این می‌شود که اقتصاد دولتی ناکارآمد خواهد بود.

دولت باید ساخت مسکن و اقداماتی از این قبیل را به بخش خصوصی بسپارد که واگذاری اقتصاد به بخش خصوصی در اقتصاد مقاومتی نیز آمده است، اما این‌که ما بگوییم خودمان کار می‌کنیم و خودمان هم اداره می‌کنیم و ناظر هستیم، نباید توقع موفقیت داشت.

البته کاهش قیمت نفت و کاهش سرمایه‌گذاری در اجرای پروژه‌ها بسیار تأثیرگذار است، اما کشورهای پیشرفته در زمان رکود حتی در صورت نیاز نداشتن به مسکن، هزینه‌های عمرانی خود را افزایش می‌دهند که متأسفانه این موضوع در هیچ دولتی دیده نشده است.

دکتر جمشید پژویان - کارشناس اقتصادی