انتخاباتی رسانه‌ای و جایگاه ویژه رسانه ملی

رخداد دیروز، گذشته از آن که نشانه حرمت گذاشتن ایرانیان به آینده اجتماعی، اقتصادی و سیاسی کشورشان و وفاداری آنها به نظام اسلامی محسوب می‌شود، مانور اقتدار رسانه‌ها نیز بود و گواهی بر این که هرچه صاحبان رسانه‌ها،‌ نیرومندتر عمل کنند و بیشتر از ظرفیت و توانایی‌های این ابزار برای تبادل گسترده اطلاعات و خبررسانی بهره ببرند، خیزی بلندتر به سوی هدف و تامین منافع ملی برداشته‌اند. در این میان رسانه ملی، به واسطه دیداری و شنیداری بودن، داشتن بیشترین شمار مخاطبان رسانه‌ای در کشور و اعتمادسازی مردمی نقشی کاراتر از دیگر رسانه‌ها بازی کرد.

یکی از سیاست‌های شایسته رسانه ملی برای نیل به این خواسته، درگیر کردن مردم به عنوان مصرف‌کنندگان خبر، در فرآیند تولید اخبار به منظور افزایش کیفیت اطلاع‌رسانی و ارتقای سطح تعامل مخاطبان با رسانه بود که در قالب برنامه‌های تریبون آزاد انجام شد و مردم در آنها خرده‌گیری‌ها، پیشنهادها و مطالباتشان از نمایندگان فعلی و آینده را، بدون بیم برچسب خوردن یا ممیزی، به زبان آوردند.

در کنار رسانه‌های داخلی اما ،از نقش شبکه‌های اجتماعی نیز نباید غافل بود که در تنور هیجان مردمی برای انتخابات دمیدند و کار به آنجا رسید که انبوهی از رای‌دهندگان، مشارکت مدرن را با چالش‌های دیجیتال در شبکه‌های مجازی و بررسی فهرست‌های انتخاباتی نمایندگان در تلفن‌های همراه، به مشارکت سنتی که گزینش با بحث و جدل‌های حضوری و مطالعه اعلامیه‌ها و فهرست‌های چاپی در سطح شهرها بود، ترجیح دادند، اما در این عرصه هم رسانه‌های رسمی کشور، بار دیگر نقش بازی کردند؛ چرا که اگر آگاه‌سازی عمومی آنها نبود، تمییز دادن پیام‌هایی با هدف هژمونی و هرج و مرج که اغلب تولیدکنندگانی در خارج از کشور داشتند، از پرس و جو‌ها و اعلام نظرهای سیاسی عادی با مرجع داخلی برای مردم دشوار می‌نمود و احتمال خطا یا شکل‌گیری جریان‌های سیاسی نامطلوب افزایش می‌یافت.

مریم یوشی‌زاده - دبیر گروه جامعه