آمریکا گزینه ای جز تعامل با ایران ندارد/ ملک عبدالله به من گفت سر مار را بزنید!

به گزارش جام جم آنلاین در این مقاله خلیل زاد که در پولیتیکو منتشر شده آمده است:

به عنوان کسی که احتمالا بیش از هر دیپلمات آمریکایی با ایران مذاکره کرده است، مخالف آنهایی هستم که معتقدند مذاکره با ایران یعنی تسلیم، و شواهد اندکی نیز دیده‌ام که انزوا موجب تغییر رفتار تهران در جهت درست شده باشد یا حتی در آینده بشود. من همچنین با این دیدگاه موافق نیستم که به دست آوردن یک توافق برد-برد با ایران غیرممکن است.

آمریکا از پیوستن ایران به نشست‌های چندجانبه با حضور آمریکا و متحدانش برای کاهش اختلافات و تنظیم اصولی مشترک در راستای حل مشکلات استفاده کند.

خاور میانه بدون یک توافق میان ایران، عربستان سعودی و ترکیه بر سر مناقشات جاری منطقه و همچنین بر سر نظم پایداری که قادر به مهار تنش‌های فرقه‌ای باشد، نمی‌تواند به ثبات برسد. هرچند نفوذ آمریکا در منطقه رو به افول بوده، اما این کشور تنها قدرتی است که می‌تواند دستیابی به چنین درک مشترکی را ممکن کند. همانطور که آمریکا برای "عادی سازی" ژئوپولیتیک اروپا و شرق آسیا در طول جنگ سرد وقت و نیرو صرف کرد، ما باید تعهدی اساسی برای این مهم به خاور میانه بسپاریم.

رویکرد منفعلانه آمریکا در این جبهه تا حدود زیادی می‌تواند نشان از نبود اجماع در واشنگتن بر سر چگونگی مدیریت روابط با تهران باشد؛ رابطه‌ای که باید محور هر گونه آرایش نوین منطقه‌ای قرار بگیرد. با توجه به آشوب کنونی در منطقه، من معتقدم یک سیاست تعامل سرسختانه – یک دیالوگ فراگیر با ایران – در ترکیب با تدابیری برای کنترل تمایل ایران برای هژمونی بر منطقه می‌تواند تهران را در پشت یک نظم نوین منطقه‌ای سازگار با منافع آمریکا قرار دهد.

من این نوع دودلی حاکم بر آمریکا را پیشتر نیز دیده‌ام؛ زمانی که در دولت جرج بوش سفیر آمریکا در عراق بودم، کوتاهی دولت در تعامل با ایران مشخصا مشکل آفرین شد. آن زمان هرگز استراتژی فراگیری هم برای گرد هم آوردن رقبای منطقه‌ای ایران در پشت یک ساختار جدید منطقه‌ای با هدف مهار جاه طلبی های هژمونیک ایران شکل نگرفت.

من به عنوان سفیر آمریکا در عراق از عربستان سعودی، اردن، امارات متحده عربی، و ترکیه خواستم از تماس‌های فراگیر عراق با عرب های سنی حمایت کنند و برای کاهش نفوذ ایران به رهبران شیعه عراق اطمینان خاطر بدهند. تلاش‌های من به موفقیت های نسبی در ارتباط با اردن و ترکیه منجر شد، اما در غلبه بر بی اعتمادی میان آل سعود و جمهوری اسلامی در درخواست غیرواقع‌بینانه ریاض از واشنگتن، آنطور که ملک عبد‌اﻟله به من گفت، برای "زدن سر مار" و حمله به ایران به منظور تضعیف آن کشور و جلوگیری از ظهور ایران به عنوان رقیب رهبر جهان اسلام، ناکام ماند.