فضای مجازی به‌آموزش‌همگانی نیاز دارد

در کدام شبکه مجازی حضور دارید و چقدر از آنها استفاده می‌کنید؟

در فضای مجازی فقط یک سایت شخصی و صفحه اینستاگرام دارم. حدود یک سال از راه‌اندازی صفحه اینستاگرام من می‌گذرد. در سایت نیز اطلاعات شخصی و فهرست کارهایی که انجام داده‌ام، قرار دارد.

در شبکه‌های اجتماعی دیگر مانند تلگرام برای ارتباطات شخصی حضور دارید؟

خیلی نه، چرا که تصور می‌کنم فضای مجازی بیش از اندازه زمان انسان را مشغول می‌کند. البته اگر زمانی دنبال مساله و مطلب خاصی باشم، در اینترنت آن موضوع و مطلب را جستجو می‌کنم اما با صرف زمان زیاد در فضای مجازی موافق نیستم.

چرا بین این شبکه‌ها اینستاگرام را انتخاب کردید؟

تعدادی از دوستان به من پیشنهاد دادند که هر هنرمندی احتیاج دارد گاهی حرفش را به صورت مستقیم به مخاطبانش بزند؛ دیدم حرف و فکر بدی نیست و به همین دلیل صفحه اینستاگرام را راه‌اندازی کردم.

خودتان صفحه اینستاگرامتان را به روز می‌کنید یا از دوستانتان فردی این مسئولیت را بر عهده دارد؟

این کار را به صورت مشترک انجام می‌دهیم یعنی خودم هم نظارت دارم و گاهی پاسخ برخی مخاطبان را می‌دهم. سعی می‌کنم پست‌ها را انتخاب کنم و نظر دهم.

در صفحه اینستاگرام، تصاویر متعددی از شما با گریم‌های مختلف دیده می‌شود؛ این موضوع به آشنایی همسرتان با هنر گریم و تاثیرپذیری شما از ایشان مرتبط است؟

من از نظرات ایشان گاهی در زمینه گریم استفاده می‌کنم؛ در کنار این موضوع از آن دسته بازیگرانی هستم که تجربه کردن را دوست دارم و هیچ‌وقت از سخت بودن یک کار فراری نبوده‌ام. بعضی از این گریم‌ها بسیار زمانبر است و طراحان حتی پیش از انجام گریم با من صحبت می‌کنند که حوصله این کار را دارم یا نه. شنیده‌ام بسیاری از دوستان تحمل نشستن زیر این گریم‌ها را ندارند، زیرا گریمی که شش ساعت طول می‌کشد، سخت است و اعصاب و روان قوی نیاز دارد تا بتوان آن را تحمل کرد. من این تحمل را دارم؛ دنبال تجربه‌های مختلف هستم و علاقه‌مندم خودم را در گریم‌ها و نقش‌های مختلف ببینم. گریم جزئی اساسی در کار ماست و به آن خیلی اعتقاد دارم، زیرا تبدیل شدن خودم را به شخصیتی جدید از وقتی گریم می‌شوم و لباس‌های مخصوص آن شخصیت را می‌پوشم (اگر طراحی درست انجام شده باشد) احساس می‌کنم. در چنین شرایطی با لذت صبر و سعی می‌کنم نظرات مفید خود را به طراحان انتقال دهم.

با توجه به این که مخاطبان علاقه‌مندند در جریان زندگی شخصی هنرمندان باشند، آیا لزومی دارد، بازیگر این بخش از زندگی خود را به نمایش بگذارد یا حریم‌ها باید حفظ شوند؟

به حفظ حریم خیلی معتقدم و فکر می‌کنم باید هم از طرف هنرمندان و هم از طرف مخاطبان رعایت شود. در سال‌های اخیر، شاهد شکسته شدن حریم‌ها بوده‌ایم که بی‌نهایت با آن مخالفم، زیرا نادیده گرفتن حریم‌ها با فرهنگ ما همخوانی ندارد. هر کسی حریمی شخصی دارد و در خانه خود آزاد است که کارهایی را انجام دهد، مثلا با افراد فامیل عکس‌های دسته‌جمعی داشته باشد و در منزل خود راحت‌تر رفتار کند. گاهی شاهد سرقت رفتن آلبوم‌های شخصی هنرمندان بوده‌ایم که این عکس‌ها به دست افراد موقعیت‌طلب، فرصت‌طلب و سودجو می‌افتد و از آن سوءاستفاده می‌کنند که کثیف‌ترین کار ممکن است.

در کمال تعجب بارها شاهد بودم که فرد مشهوری با کوچک‌ترین اتفاقی که به مذاق افرادی خوش نمی‌آید، رفتارها و پیام‌های بسیار زشت دریافت می‌کند که نه لایق هنرمند و نه شایسته مخاطب است. در این بین، تمام تجربه‌ها و فعالیت‌های خوب فرد فراموش می‌شود و نکات سلیقه‌ای که شاید مهم نباشند، آسیب می‌رسانند. البته این رفتارها همه‌گیر نیست و حتی برخی مخاطبان با آن برخورد می‌کنند.

بخشی از کاربران در این سال‌ها نحوه استفاده درست از این امکانات را یاد نگرفته‌اند و همان روزی که با اینترنت آشنا شده‌اند، صفحه اینستاگرام ساخته‌اند. هنوز بسیاری از ما آداب استفاده از این ابزار را بلد نیستیم و از آنها که می‌توان استفاده‌های مثبتی کرد، به عنوان ابزاری برای انتقام از یکدیگر استفاده می‌کنیم. افرادی که این نظرات را می‌دهند، خود را به جای این شخص بگذارند و ببینند آیا می‌توانند تحمل کنند. کاش امکانی وجود داشت که اجازه ورود چنین افرادی در همان ابتدا داده نشود؛ البته می‌دانم آرزویی دست نیافتنی است. بسیاری از دوستان را دیده‌ام که مجبور شده‌اند از فضاهایی که فعالیت می‌کردند، کناره بگیرند.

برخی افراد نظراتی مطرح می‌کنند که ممکن است بی‌راه نباشد. البته با توهین مخالفم، اما در رابطه با پیشنهاد قرار دادن تصویر فرد دیگر، زمانی که احساس کنم باید چنین کاری کرد، این کار را انجام می‌دهم. چند ماه پیش برای شهدای غواص صفحه‌ای راه‌اندازی شده بود که بلافاصله استقبال کردم. برخی آنقدر دوست دارند همه چیز آسان به دستشان برسد که همان اولین صفحه‌ای را که می‌بینند، ملاک قرار می‌دهند.

افراد به جای این که بخواهند نظرات خود را اعمال کنند، لازم است درباره آن فرد کمی تحقیق و فکر کنند، زیرا ممکن است گاهی فرد اشتباه کند و از روی بی تجربگی کاری را انجام دهد که می‌توان با محبت او را با واقعیت آشنا کرد. چرا باید با داد و بیداد و الفاظ زشت این کار را کرد؟

در سایت رسمی خود درباره منشأ بازیگر شدن‌تان به داستان «آقا موشه و خاله سوسکه» اشاره کرده‌اید؛ به نظر شما در حال حاضر که بسیاری از کودکان و نوجوانان در فضاهای مجازی حضوری فعال دارند، این فضاچه تاثیری بر آینده آنها دارد؟

این که اصلا از این امکان استفاده نکنیم،درست نیست و این که قرار باشد بچه‌ها تمام وقتشان را به این موضوع اختصاص دهند، نیز اتفاق نامبارکی است. به نظر من، والدین باید بتوانند فرزندانشان را کنترل کنند و به فرزندانشان بیاموزند که چطور از این وسیله و موهبت بهره گیرند. حتی اگر خودشان نمی‌دانند باید از مشاوران کمک بگیرند. من خانواده‌هایی را می‌بینم که بشدت درگیر این موضوع شده اند تا جایی که وقتی به مهمانی می‌روم و بچه‌ها را این‌گونه می‌بینم، دوست دارم زودتر بلند شوم. این وضعیت کلافه‌کننده شده و آموزش درست همگانی برای این موضوع لازم است.

کلام آخر؟

امیدوارم روزی برسد که همگی راه درست استفاده کردن از امکانات جدید را بیاموزیم.

اتهام بدون تحقیق

مدتی پیش فردی در اینستاگرام من درباره حادثه منا پیام خشنی گذاشته بود. به او گفتم شما در جریان هیچ چیز نیستید و سعی می‌کنید نظر دهید که فکر کنید مطلبی گفته‌اید. هنرمندان جزو اولین گروه‌هایی بودند که با بیانیه‌ای در خانه سینما به‌طور مستقیم این ماجرا و آل‌سعود را محکوم کردند و من هم جزو آنها بودم، اما ایشان این موضوع را نمی‌دانست، زیرا تحقیقی نکرده بود و زمانی که فهمید، تا حدودی آرام شد و از مواضع خود کوتاه آمد.

الهام برمکی