اتفاقی مبارک در شعر

در این شرایط باید وجود آقای حداد عادل را غنیمت شمرد که با مشغله‌هایی که داشته و کمبود وقت، برای شعر هم وقت گذاشته و ماحصل آن را در کتاب «هنوز هم ...» منتشر کرده است. از این حیث به نظر من، ایشان کاری کرده‌اند کارستان؛ چرا که در روزگار ما شاعران جوانی رشد کرده‌اند که یک دفتر شعرشان در مقابل یکی از غزل‌های این مجموعه رنگ می‌بازد و کتاب‌هایی چاپ می‌شود که از هر صد عنوان 90 عنوانش را باید کنار گذاشت.

بهتر است تعارف را کنار بگذاریم و کمی صریح باشیم. کتاب «هنوز هم ...» دکتر حدادعادل شعرهای خوبی دارد، اما اگر بگوییم در این روزگار تنها ایشان و چند نفر دیگر شاعران خوبی هستند،دروغ گفته‌ایم. با این حال اگر از صد غزل روزگارمان بخواهیم انتخابی داشته باشیم، از این کتاب هم غزلی برمی‌گزینیم که به نظر من بسیار مبارک است. در این مجموعه بخشی با عنوان قطعه آمده است؛ قالبی که کمتر به آن پرداخته شده است و جا دارد آن را زنده کنیم، همان طور که شاعران انقلاب بسیاری از قالب‌ها را زنده کردند، مثلا قیصر غزل و سید حسن حسینی رباعی را.

روزگار ما در عرصه سیاست به گونه‌ای شده که انگار تیم ملی ما حذف شده و به جای آن می‌گویند تیم ملی امید زرگنده به میدان برود! من نمی‌دانم ما چطور راضی شده ایم امثال دکتر حداد و آقای توکلی را در عرصه سیاست از دست بدهیم. با این حال، امیدواریم سایه دکتر حداد عادل بر سر فرهنگ و ادبیات ما باشد.

دکتر علیرضا قزوه

شاعر و مدیر مرکز آفرینش‌های ادبی حوزه هنری