به گزارش جام جم آنلاین ، اینکه این سفر برای هر دو کشور می تواند فواید فراوانی داشته باشد بر کسی پوشیده نیست اما انجام آن برای کره ای ها اهمیتی به مراتب بیشتر دارد.
دلیل این گفته ها را می توان در سخنان مقامات و مسئولان عالی این کشور مشاهده کرد که این سفر را تاریخی می دانند و انجام آن را برای خود فرصتی مغتنم شمرده و می گویند با انجام آن، دروازه های همکاری جدیدی در روابط دو کشور گشوده خواهد شد.
بیان عبارات و اصطلاحاتی همچون «سرزمین فرصت های نوظهور»، «سفر بسیار خاص»، «بازاری مناسب برای مشارکت اقتصادی» و ... به خوبی گویای این واقعیت است که آنان دریافته اند برقراری روابط با بزرگترین و تاثیرگذارترین کشور منطقه خاورمیانه که چهارمین دارنده ذخایر بزرگ نفت و دومین دارنده ذخایر بزرگ گاز دنیا است، می تواند گره از مشکلات آنان در بسیاری موارد بگشاید.
کره تاکید دارد که به این سفر به عنوان یک فرصت تجاری نگاه نمی کند بلکه در پی تقویت و ایجاد همکاریهای اقتصادی بلندمدت مبتنی بر انتقال تجارب موفق با ایران است و دقیقا به خاطر همین دیدگاه و تفکر بود که بازار بورس این کشور طی هفته گذشته به یکبار به تکاپو افتاد و سهام برخی شرکت ها سیر صعودی به خود گرفت.
سفر خانم «پارک» به ایران از جنبه دیگری نیز دارای اهمیت است و آن اینکه تاکنون تبادلات و ملاقات های رسمی دو طرف در سطوح بالا به اندازه کافی انجام نشده است و این را باید آغاز مرحله جدیدی از مناسبات دو کشور دانست.
علاقه سئول به توسعه همکاری با تهران به حدی بالا است که وزارت دارایی این کشور اوایل اردیبهشت ماه سال 94 در بیانیه ای اعلام کرد که به منظور گسترش همکاری های اقتصادی و حضور بیشتر شرکت های کره ای در بازار ایران، تمامی محدودیت های تجارت خدمات با تهران را لغو می کند.
قبل از تشدید تحریمهای ظالمانه علیه ایران کره جنوبی چهارمین شریک تجاری کشورمان به حساب میآمد و از معدود کشورهایی بود که در این دوران از ایران نفت میخرید، اما تقریبا هیچ کالایی به ایران نمیفروخت.
با این حال کره ای ها پیش بینی کرده اند که با انجام سفر رئیس جمهوری این کشور به ایران، کل صادرات آنها به ایران در سال 2016 میلادی به شش میلیارد و ٣٠٠ میلیون دلار برسد که این رقم تا سال 2019 سه برابر خواهد شد.
در ذیل نگاهی گذرا به مناسبات اقتصادی دو کشور از سال 1357 تاکنون شده و همچنین سیر تکامل روابط سیاسی دو طرف و ویژگیهای کشور کره جنوبی به اختصار آمده است:
مناسبات اقتصادی تهران و کره از سال 1357 تاکنون:
* حجم مبادلات تجاری ایران و کره جنوبی در سال 1357 رقم 500 میلیون دلار بود، در سال 1376 به 1.8 میلیارد دلار رسید، در سال 1389 میزان آن 11.5 میلیارد دلار اعلام شد و این روند افزایشی نیز در سال 2011 ادامه داشت.
* حجم مبادلات دو کشور در سال 2011 به بیش از 17 میلیارد دلار صعود کرد که سهم صادرات ایران به کره بالغ بر 11.3 میلیارد دلار و سهم واردات از آن کشور به اندکی بیش از 6 میلیارد دلار رسید.
* در سال 2012 میزان کل مبادلات تجاری در سطح بیش از 14 میلیارد دلار ثبت شد که صادرات جمهوری اسلامی ایران به کره 8.5 میلیارد دلار و واردات از آن کشور6.2 میلیارد دلار اعلام گردید.
* مبادلات تجاری دو کشور در سال 2013 به سطح 10 میلیارد دلار رسید که در این بین صادرات جمهوری اسلامی ایران به کره جنوبی 5.5 میلیارد و واردات از آن کشور 4.4 میلیارد دلار ثبت شد.
* در سال 2014 نیز رقم کل مبادلات تجاری دو کشور به 8.7 میلیارد دلار رسید که سهم صادرات ایران 4.5 میلیارد دلار و میزان واردات از کره 4.1 میلیارد دلار اعلام شده است.
* در سال 2015 حجم کل مبادلات تجاری دو کشور به رغم کاهشی که در سایه تحریم ها شاهد بودیم به 6.1 میلیارد دلار رسید که از این بین صادرات ایران به کره 2.3 میلیارد دلار و واردات از آن کشور به 3.7 میلیارد دلار رسید.
*کره جنوبی نیز مانند سایر مشتریان اصلی نفت ایران، مجبور شد از اواسط سال 2012 واردات نفت خود را از ایران کاهش دهد.
* این کشور در سال 2015 پنج میلیون و 700 هزار تن معادل 114 هزار و 595 بشکه در روز نفت خام از ایران خریداری کرد که هشت درصد از سال پیش از آن کمتر بود.
* این کشور چهار شرکت بزرگ پالایش نفت دارد که شرکت های «اس کی انرژی» و «هیوندای اویل بانک» نفت مورد نیاز خود را از جمهوری اسلامی ایران تامین می کنند.
* همکاری در زمینه انرژی بویژه در پارس جنوبی و گسترش این همکاریها با ساخت پالایشگاه در این منطقه توسط کره جنوبی بعد از برجام مدنظر کره ای ها بوده است.
* ایران و کره ماه مارس (اواخر اسنفد ماه) سه توافقنامه فولاد، نیروگاه برق، تاسیسات بهداشتی به ارزش ١ میلیارد و ٦٠٠ میلیون دلار امضا کرده اند.
مناسبات سیاسی دو کشور:
* روابط دیپلماتیک بین دو کشور در سال 1341 برقرارگردید و تا قبل از تاسیس سفارت ایران در سئول سفارت کشورمان در توکیو مسئولیت هماهنگی روابط با کره جنوبی را عهده دار بود.
* آبان 1354 اولین کمیسیون مشترک اقتصادی و فنی دو کشور برگزار شد و مقدمات دیدار وزیر خارجه کره در سال 1355 و نخست وزیر کره در سال 1356 از ایران فراهم شد.
* در سال1356 و همزمان با تبادل سفراء دومین کمیسیون مشترک اقتصادی و فنی دو کشور در سئول برگزار و متعاقب آن همکاری های تجاری و بازرگانی در زمینه های نساجی، شیلات، مخابرات، صنایع خودروسازی و لاستیک، نفت، گردشگری آغاز شد. در همین دوران بود که زمینه صادرات اقلام سنتی و معدنی ایران هم به کره فراهم آمد.
اشتغال 12 هزار کارگر کره ای در ایران، امضاء قراردادهای همکاری ماهیگیری و ورزشی، تاسیس انجمن دوستی دو کشور از اهم توافقات رسمی در این دوران بود.
* وجود خیابانی به نام «خیابان تهران» در کره به عنوان یکی از مراکز مهم تجاری و مالی و وجود «خیابان سئول» در تهران، نشانگر عمق روابط و پیوندهای بین دو کشور می باشد.
* نسل های گذشته مردم کره با ایران و فرهنگ آن آشنایی بسیار خوبی داشته اند اما به دلیل سیر سریع تحولات جهانی و همچنین تبلیغات مغرضانه برخی کشورها علیه ایران، در چند دهه گذشته، ارتباط نسل جوان کره با ایران و فرهنگ آن دچار وقفه طولانی مدتی گشته است.
* پایتخت های دو کشور پیمان خواهرخواندگی امضا کرده اند.
دو روند متفاوت در روابط دو کشور پس از پیروزی انقلاب اسلامی:
الف: دولت کره از جمله اولین کشورهایی بود که دولت جمهوری اسلامی ایران را به رسمیت شناخت و با حفظ سفیر خود در تهران تمایلش را نسبت به گسترش مناسبات اعلام کرد. در این دوره مناسبات سیاسی دو کشور در سطح کاردار بود.
ب: عدم اتخاذ مواضع خصمانه و در کنار آن عدم مشارکت در تحریم های اعمال شده در قبال جمهوری اسلامی ایران و پیشرفت های صنعتی و فنی در کره این ایده را در جمهوری اسلامی ایران بوجود آورد که برای تامین بخشی از نیازمندیهای کشورمان می تواند با کره وارد معامله شود.
این موضوع بتدریج زمینه مساعدی را برای گسترش روابط دوجانبه فراهم آورد و در خرداد ماه 1368 متعاقب سفر معاون وقت آسیا و اقیانوسیه وزارت امور خارجه کشورمان به سئول که پس از آتش بس در جنگ تحمیلی برقرار شده بود، تحولات جدیدی در روابط پیش آمد و متناسب با اولویت های سیاست خارجی کشور اقدامات مناسبی صورت گرفت.
در این دوران بود که اولین سفیر جمهوری اسلامی ایران به سئول اعزام و از همین زمان روابط و همکاری های دو کشور در زمینه های اقتصادی، فنی و صنعتی ارتقاء یافت و میزان آن به ویژه در دوران بازسازی جنگ تحمیلی به چند برابر افزایش یافت.
دولت کره و شرکت های بزرگ این کشور ضمن استقبال از گسترش همکاری ها و انجام پروژه های بزرگ، بر میزان اعتبارات خود به جمهوری اسلامی ایران نیز افزودند.
آشنایی با کشور کره جنوبی:
* جمهوری کره جنوبی که به اختصار «کره» خوانده میشود با مرکزیت «سئول» یکی از کشورهای آسیای شرقی است که در نیمه جنوبی شبهجزیره کره واقع شده است. این کشور با بیش از 600 میلیون و 200 هزار نفر جمعیت (سرشماری سال 2013) چهارمین اقتصاد برتر قاره آسیا و سیزدهمین اقتصاد دنیا شناخته میشو و از رشد اقتصادی قابل قبولی برخوردار است.
کره جنوبی از سال 1964 پی ریزی سیاستهای خویش را بمنظور توسعه تجاری آغاز کرد این کشور با اتخاذ استراتژیهای مناسب و تقسیم بندی زمانی صحیح از سال 1964 تا 1977 به تقویت زیرساختهای اقتصادی و نیروی انسانی جهت نیل به اهداف کلان توسعه ای برای ورود به بازارهای جهانی و افزایش ضریب رقابتی تولیدات صنعتی پرداخته و برنامه های توسعه خود را در قالب برنامه های 5 ساله به مرحله اجرا در آورده است.
اتخاذ چنین سیاست های اقتصادی باعث شده تا هم اینک کشورهای چین، ژاپن و آمریکا بازار مصرف حدود 45 درصد از تولیدات کره شوند.
رسانه ها و مطبوعات در کره:
هم اکنون به غیر از کانالهای ماهواره ای که از سال 2002 در این کشور رواج یافت، چهار شبکه سراسری دولتی KBS-1، KBS-2، MBC و EBS و تعدادی شبکه خصوصی از جمله شبکه SBS از اهمیت و گستردگی بالایی برخوردارند و بینندگان زیادی در سراسر کشور دارند.
پنج شبکه یاد شده دارای ایستگاه های رادیویی نیز می باشند که آنها نیز مخاطبان زیادی برای خود دست و پا کرده اند.
تعداد روزنامه خوانها در کره بالاست و بیش از 100 روزنامه سراسری و محلی و تعداد زیادی هفته نامه و ماهنامه در این کشور منتشر می شود.
مطبوعات کره غالبا از دولت انتقاد می کنند ولی به نظر می رسد که بطور نامحسوس ملزم به رعایت برخی مسائل می باشند. بسیاری از مطبوعات کره تحت کنترل و انحصار شرکتهای بزرگ صنعتی می باشند.
روزنامههای «چوسون ایلبو»، «دونگ آ ایلبو»، «جونگ آنگ ایلبو» و «هنکوک ایلبو» از روزنامه های مهم و معتبر کره جنوبی بشمار می آیند که همگی در سئول چاپ می شوند.
سه روزنامه اول دارای گرایشات و افکار محافظه کارانه می باشند و روزنامه «کیونگ هیانگ شینمون» و روزنامه «هانکیوره» دارای افکار و گرایشات مترقی می باشند.
در کره جنوبی روزنامه های محافظه کار خوانندگان بیشتری دارند. روزنامه های «مائیل بیزنس» و «هنکوک بیزنس» از روزنامه های اقتصادی مهم کره جنوبی بشمار میآیند.
سه روزنامه انگلیسی زبان «کوریا هرالد»، «کوریا تایمز» و «جونگ آنگ دیلی» به ترتیب با تیراژ 35500، 22000 و 21200 در کره به زبان انگلیسی منتشر میشوند که بیشتر مخاطبان آنها اتباع کشورهای خارجی و سفارتخانه های مقیم میباشند.
منبع: ایرنا
دانشیار حقوق بینالملل دانشگاه تهران در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
یک پژوهشگر روابط بینالملل در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح کرد
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد