سینمای ایمن و نقش مهم خانواده‌ها

چون خودم در آمریکا زندگی کرده‌ام، دیده‌ام و می‌دانم بیشترین دلیل درجه‌بندی فیلم‌ها در سینمای آمریکا، وجود صحنه‌های جنسی، فحاشی و خشونت‌بار در برخی فیلم‌هاست. ولی فیلم‌های سینمای ایران اصلا چنین صحنه‌هایی ندارد که بخواهیم آن درجه‌بندی را در اینجا هم اعمال کنیم. همین الان هم سینمای ما مشتری و تماشاگر کمی دارد، بنابراین اعمال چنین درجه‌بندی‌ها و چنین خط‌کشی‌هایی، همین تماشاگر اندک را هم از سینما فراری می‌دهد.

کد خبر: ۹۳۲۴۰۳

گاهی درباره فیلم‌های سینمای ایران که با موضوع موادمخدر ساخته می‌شود، چنین بحثی مطرح می‌شود که به نظرم اتفاقا اغلب آنها نگاه و هدف آموزشی دارند. البته بشدت توصیه می‌کنم و خودم هم معتقدم که باید برخی از فیلم‌های سینمایی با نظارت به نمایش درآید. بخشی از این مساله، روی دوش خود خانواده‌هاست و پدران و مادران باید حواسشان به این موضوع باشد و اجازه ندهند بچه‌ها به تماشای هر فیلمی بروند یا این فیلم دیدن‌ها با نظارت و با حضور خود آنها باشد تا اگر نیاز بود، توضیحی به بچه‌ها بدهند.

به نظرم یک تنبلی عمومی دراین خصوص وجود دارد و خانواده‌ها باید توصیه‌هایی در این زمینه داشته باشند. همه چیزها با بخشنامه حل نمی‌شود.

خوشبختانه سینمای شریفی داریم و عموم فیلم‌های سینمایی ما وضعیت مناسبی دارند و بیشتر خانواده‌ها می‌توانند بدون دغدغه و نگرانی به تماشای آن بنشینند.

یادمان نرود، در اروپا و آمریکا، فیلم دیدن و سینما رفتن در سبد خانواده‌ها قرار دارد و اعمال چنین قوانینی در آن ضربه‌ای به سینما نمی‌زند، اما چون اینجا سینما رفتن در خانواده‌های ما نهادینه نشده، نباید با بخشنامه‌ها و اعمال قوانینی، همین میل اندک سینما رفتن را هم از میان برد. وقتی سینما در سبد خانواده باشد، خانواده شریک این تفکر و فرهنگ‌سازی می‌شود و فیلم دیدن بچه‌ها هم برای آنها اهمیت می‌یابد.

ضمن این که خود فیلمسازان هم باید این مساله را مورد توجه قرار داده و در ساخت فیلم‌ها و بیان مضامین و محتوا، همسو با خانواده‌ها حرکت کنند تا شاهد سینمایی سالم و ایمن باشیم که دیگر نیازی به اعمال مسائلی مثل درجه‌بندی‌ها نباشیم.