ناقض حقوق بین‌الملل رئیس «کمیته حقوقی» سازمان ملل!

ریاست اسرائیل بر کمیته ششم، بهت و حیرت کارشناسان را برانگیخت، زیرا که معتقد بودند تدوین هنجار‌های حقوق بین‌الملل تحت نظر چنین رژیمی قرار گرفته است. این اظهار تعجب به این دلیل است که اسرائیل به‌طور سیستماتیک در دهه‌های طولانی، حقوق بین‌الملل را نقض کرده و این ریاست برای افکار عمومی دنیا ـ که به نقض‌های منظم قوانین بین‌المللی توسط این رژیم بخوبی آشنا هستند ـ جزو موارد طنز‌آمیز محسوب می‌شود.

اسرائیل حقوق میلیون‌ها فلسطینی را که توسط قوانین بین‌المللی ازجمله چهارمین توافق‌نامه کنوانسیون ژنو به رسمیت شناخته شده، نادیده گرفته است. گرچه این روزها صداهای بلندی برای محکومیت این عمل به گوش می‌رسد، اما باید تاکید کرد از زمان تشکیل و تاسیس پایه‌های این رژیم از سال 1948 و روز نکبت، اسرائیل بدون ترس از اعمال مجازات در رابطه با عملکرد خود، حقوق فلسطینی‌ها را مرتب نقض کرده است.

بعد از شکست قطعی ارتش‌های عربی از اسرائیل در جنگ شش روزه سال 1967، اسرائیل خیلی سریع و گسترده سرزمین‌های فلسطینی را تحت اشغال خود در‌آورد و ساخت شهرک‌های غیر‌قانونی زیادی را به منظور تغییر ترکیب جمعیتی مناطق فلسطینی‌نشین آغاز کرد. افزایش ساخت و ساز این شهرک‌ها اکنون به نقطه‌ای رسیده است که بیش از نیم میلیون یهودی به‌طور غیرقانونی در اراضی متعلق به فلسطینیان روزگار می‌گذرانند. صرف نظر از ماده 49 کنوانسیون ژنو که به‌طور خاص نیروی اشغالگر را از انتقال جمعیت غیر‌نظامی خود به سرزمین تحت اشغال بشدت برحذر داشته و ممنوع اعلام کرده است، قطعنامه شماره 446 شورای امنیت در سال 1979 بصراحت به غیر‌قانونی بودن ساخت تمام شهرک‌ها در این منطقه اذعان کرده، گرچه در مقام اجرا با موفقیت همراه نبوده است. در واقع ساخت این شهرک‌ها علت اصلی بی‌خانمانی 750 هزار فلسطینی است که از سرزمین‌های خود آواره شده‌اند. اکنون این فلسطینیان و فرزندان آنها به میلیون‌ها نفر رسیده‌اند که در سرزمین آبا و اجدادی خود و سراسر جهان آواره هستند.

همچنین ماده 49 کنوانسیون چهارم ژنو بصراحت انتقال اجباری و اخراج افراد ساکن در مناطق اشغالی را توسط قدرت اشغالگر با هر انگیزه و علتی، ممنوع کرده است. گرچه قوانین بین‌المللی، حقوق فلسطینیان را برای بازگشت به خانه و سرزمین خود به رسمیت شناخته اما صهیونیست‌ها به بهانه نگرانی‌های امنیتی همچنان از اجرای حق بدیهی و طبیعی آنها جلوگیری می‌کنند. واقعیت این است که نگاه این رژیم به بازگشت میلیون‌ها فلسطینی به سرزمین‌شان به‌عنوان یک تهدید و برهم خوردن توازن جمعیتی به ضرر خود است.

نکته دیگر این‌که اسرائیل با ملت فلسطین که حقوق حقه خود را مطالبه می‌کنند با روش‌های غیر‌مسالمت‌آمیز و خشن برخورد می‌کند که نمونه آن اعمال سیاست مجازات جمعی است که یکی از موارد نقض آشکار کنوانسیون چهارم ژنو محسوب می‌شود. این سیاست عمل ننگینی است که در مقابله با جامعه فلسطینیان از ابزار خشونت و نیروهای ویژه استفاده می‌شود. به‌عنوان مثال می‌توان به عملیات موسوم به «سرب گداخته» اشاره کرد که در پایان سال 2009، این رژیم حدود 1400 نفررا از افراد عمدتا غیر نظامی به شهادت رساند.

چند سال بعد در سال 2014، این رژیم با هدف قرار دادن مناطق غیر نظامی فلسطینیان در نوار غزه در طول اجرای عملیات «تیغه حفاظتی» 2100 نفر از افراد عادی را به شهادت رساند. این موارد همه به‌عنوان مصادیق جنایت جنگی در قوانین بروشنی تصریح شده و قابل پیگیری است.

نقض آشکار حقوق بین‌الملل توسط اسرائیل به اندازه کافی زشت و ننگین محسوب می‌شود و مزاح‌آمیزتر این‌که این رژیم با این کارنامه سیاه به‌عنوان ریاست این کمیته مهم (ششم) انتخاب شده و از این محل اعتبار کاذبی را برای خود دست و پا کرده است.

مترجم: محمد انیسی طهرانی

منبع: الجزیره انگلیسی