سرباز حادثه تصادف اتوبوس زندگی بخشید

به گزارش جام جم آنلاین از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شیراز، حادثه تلخ بامداد دوم تیر 95 که تمام کشور را در موجی از اندوه فرو برده بود، برای خانواده وحید حلاج دو ماه به درازا کشید و بامداد دوم شهریور، خبر تلخ مرگ فرزندشان که این دو ماه را در شرایط وخیمی به سر می بردند، آنان را عزادار کرد.

تیم پزشکی سرباز وحید حلاج پس از گذشت دو ماه بستری او در بخش آی.سی.یو بیمارستان شهید رجایی، با بروز نشانه های مرگ مغزی، این وضعیت را تایید کردند و خبر تلخ آن، به خانواده حلاج اطلاع داده شد.

اما خانواده این سرباز وطن، با ازخودگذشتگی و ترجمه حقیقی واژه ایثار، مُهری نیک بر پایان این حادثه تلخ زدند و با اهدای اعضای بدن وحید، شادی زندگی را به چند بیمار نیازمند، اهدا کردند.

مادر داغدار وحید که به اعتراف همه تیم پزشکان بیمارستان شهید رجایی شیراز، صبورانه، دو ماه گذشته را بر بالین فرزندش حضور داشته، با اشک و دلتنگی، فرزندش را وداع گفت و تصمیمی ماندگار گرفت.

دل برکندن از فرزندی که لحظه لحظه جوانی ات را به پای لبخند و بالندگی اش گذاشته باشی، دلی دریایی می خواهد.

مادر وحید حلاج، برادران و خانواده او، روز سختی را پشت سر نهادند و سرانجام با دلی امیدوار به شادی روح فرزندشان، این سختی را برای شادی چند خانواده دل نگران، به جان خریدند.

خانواده حلاج، داغدار فرزندی هستند که همه از او به نیکی یاد می کنند و حالا می خواهند با این تصمیم بزرگ، خوبی و خیرخواهی «وحید»، در مرگ او هم تجلی داشته باشد.

دکتر حسینعلی خلیلی، استادیار گروه جراحی مغز و اعصاب دانشگاه علوم پزشکی شیراز که در دو ماه گذشته مسئولیت تیم پزشکی سرباز وحید حلاج را بر عهده داشته با تسلیت این مصیبت به خانواده و بازماندگان او، می گوید: وحید حلاج از بیماران حادثه تصادف اتوبوس سربازان پادگان 05 کرمان بود که در تصادف جاده نی ریز، زخمی شده بود و از صبح دوم تیر که به اورژانس بیمارستان شهید رجایی اعزام شد، ضریب هوشی بسیار پایینی داشت؛ با توجه به آسیب وسیع در نیمکره چپ، شکستگی وسیع قاعده جمجمه و خونریزی های متعدد مغزی، بی درنگ اتاق عمل برای او حاضرو جراحی شد.

وی با بیان اینکه درمان وحید حلاج با دارو، ادامه یافت، افزود: با توجه به شرایط بیمار، او دچار عفونت مننژیت مغزی شد و با درمان هایی که ادامه دادیم، گاهی درجاتی از پاسخ به درمان در بیمار ظاهر می شد، اما به دلیل مقاومت شدید میکروبی و آسیب مغزی وسیع، نشانه های حیاتی بیمار از بین رفت و از لحاظ بالینی، مرگ مغزی او اعلام شد.

محبوبه روزی طلب، مادر وحید حلاج با دلی اندوهناک، پس از دو ماه شکیبایی بر بالین فرزندش، سرانجام با او وداع گفت.

بانو روزیطلب می گوید: فرزندم دلسوز و بی ریا بود؛ نمی خواهم مطرح شدن این خبر، ذره ای ریا به این کار بدهد.

این مادر فداکار از با ایمانی و صالح بودن وحید یاد می کند که خودش هم این کار را دوست داشته و ادامه می دهد: اهل عبادت و زیارت و مسجد بود و همه او را به نیکی می شناختند.

مادر بردبار وحید حلاج از خانواده هایی که چنین شرایطی دارند، می خواهد تا با رضایت به اهدای عضو، چند خانواده دیگر را هم خوشحال کنند.

رحیم حلاج برادر وحید هم که برای وداع با او به بیمارستان آمد گفت: همه خانواده تصمیم گرفتیم تا با این کار، دین برادرمان را به میهن ادا کنیم و موجب خوشحالی او شویم.

حلاج با اشاره به ارادت آن مرحوم به حضرت اباعبدالله الحسین(ع) و سفرهای زیارتی او به حرم مقدسش با پای پیاده افزود: در وصیت خود هم نوشته بود که آرزو دارد مثل مولایش امام حسین(ع)، تشنه لب از دنیا برود و با وقوع این حادثه در ماه مبارک رمضان، به آرزویش رسید.

دکتر شهرام بلندپرواز ، رئیس بیمارستان شهید رجایی هم با ابراز همدردی با خانواده حلاج می گوید: خانواده حلاج، بسیار صبور بودند و در این دو ماه، بی نهایت همکاری داشتند که به نوبه خود، شکیبایی آنان را سپاس می گویم؛ اکنون نیز با این اقدام، حضور او در این دنیا، ماندگار شد.

پیکر وحید، به بیمارستان نمازی منتقل و آنجا شرایط او برای پیوند، بررسی شد.

سیاوش غلامی، مسئول واحد فراهم آوری اعضای پیوندی هم که از زمان حضور سرباز وحید حلاج، شرایط او را پیگیری کرده است، می گوید: سرانجام با بررسی های پزشکان تیم پیوند اعضا، دو کلیه و کبد وحید حلاج برای پیوند، مناسب تشخیص داده شد که به بیماران نیازمند اهدا می شود.

او بیان کرد: کبد سرباز وحید حلاج به یک بیمار مرد 39ساله و کلیه های او هم به دو بیمار خانم و آقای 48و 47ساله اهدا شده است.

پایان حادثه تلخ تصادف دو اتوبوس حامل سربازان پادگان صفر پنج کرمان که بامداد دوم تیر، در حوالی دو شهرستان نی ریز و سروستان، به فاصله کمتر از یک ساعت رخ داده بود، با نیک اندیشی خانواده سرباز وظیفه، وحید حلاج که تنها سرباز باقی مانده از آن دو سانحه در بیمارستان شهید رجایی بود، رنگ سبز ایثار به خود گرفت و خاطره جانباختگان این حادثه را در یاد مردم ایران، جاودان ساخت.