خلاقیت برگ برنده برنامه‌های ترکیبی

خیلی وقت‌ها هم پیش آمده که برنامه‌های ترکیبی یا گفت‌وگو محور به‌خاطر سبک و سیاقشان جایگاه ویژه‌ای میان مردم پیدا کرده‌اند. کم نیستند برنامه‌هایی که حتی با گذشت ماه‌ها و سال‌ها در خاطر تماشاگران تلویزیون مانده‌اند.

خیلی از همین برنامه‌ها به سبب اهمیت و جایگاه ویژه‌ای که نزد مخاطبان پیدا می‌کنند تا مدت‌ها مقیم آنتن شبکه‌ها می‌شوند و گر چه هر از گاه تغییراتی در ساختار و محتوای خود ایجاد می‌کنند، اما همچنان با همان نام و عوامل تداوم می‌یابند و گاهی عمر برخی از آنها بیشتر از 10 سال هم می‌شود. به این گونه برنامه‌ها که اغلب ساختار ترکیبی هم دارند، برنامه‌های روتین گفته می‌شود.

برنامه‌های روتین معمولا چند دسته هستند: برنامه‌هایی که بعد از گذشت یک دهه همچنان برای مردم جذاب و دیدنی هستند و عوامل آن هم تلاش می‌کنند همراه با خواسته‌های مخاطب خودشان را به روز کنند. برخی از آنها خوب شروع می‌شوند، خیلی زود به جایگاه قابل قبولی دست می‌یابند و در اوج هم به پایان می‌رسند.

برخی از آنها هم خوب شروع می‌شوند اما به دلیل اصرار بی مورد بر ادامه یافتن به تکرار می‌افتند و بعضی هم شاید خوب شروع نشوند و در ابتدای کار نتوانند در دل مخاطبان جایی باز کنند اما بتدریج آبرویی برای خود دست و پا می‌کنند و ادامه می‌یابند. برنامه‌های محدودی هم هستند که به واسطه اعتبار مجری، میهمان، ساخت و تنوع برنامه و حتی ارتباطی که با مخاطبانشان برقرار و فضای خاصی را در سطح جامعه ایجاد می‌کنند، توانسته اند جایگاه مطلوبی را از آن خود کنند.

مدیران و برنامه سازان تلویزیون باید نبض جامعه را در دست داشته باشند و سلایق و علاقه‌های مختلف موجود در جامعه را بشناسند و برنامه‌ای در خور آنها تهیه و تولید کنند. این گونه مدیران و برنامه سازان باید همیشه با مردم در ارتباط باشند تا بتوانند متناسب با سلایق و علایق مخاطب، ایده‌های نو به برنامه تزریق کنند و مانع روزمرگی شوند. البته برخی مواقع گروه‌های برنامه ساز ظرفیت‌های لازم را برای برنامه‌های روتین در نظر نمی‌گیرند اما اگر نظارت دقیق‌تر و گسترده‌تر باشد، مسلما جلوی این مساله نیز گرفته می‌شود. باید برنامه‌های روتین به‌صورت دائم مورد نظارت حرفه‌ای و جدی قرار بگیرند تا اگر دچار روزمرگی شدند بلافاصله بتوانند مشکلاتشان را مرتفع کنند یا به‌طور کل دیگر ادامه ندهند.

اگر تهیه‌کننده و تیم تولید این‌گونه برنامه‌ها، حرفه و تخصص لازم را نداشته باشند قطعا نتیجه کار، بی‌کیفیت و ضعیف خواهد بود و نوعی دلزدگی بین مخاطبان ایجاد می‌شود که دیگر نمی‌توان این آسیب را براحتی مرتفع کرد. تعامل با مخاطب و شناخت نیازهای مخاطب و برنامه‌سازی برای آنها از مهم‌ترین عناصری هستند که می‌توانند در جذب مخاطب تاثیرگذار باشند و چه بهتر که پس از شناسایی نیازهای روزمره مردم، با طراحی ایده‌های نو و خلاقانه به مخاطبان برنامه افزود. همیشه ابتکار و خلاقیت در برنامه‌سازی مانع روزمرگی می‌شود.

امیدواریم برنامه‌سازان و مدیران رسانه برنامه‌های روتین ضعیفی را که هیچ تاثیری در روند زندگی مردم ندارند از جدول پخش شبکه‌ها حذف کنند و با طراحی‌های جدید بتوانند مخاطبانشان را همچنان وفادار پای تلویزیون بنشانند.

فرشید شکیبا - جام‌جم