به گزارش خبرنگار جام جم آنلاین از خوزستان، شهر ایذه در قرن هفتم هجری تختگاه امیران محلی بختیاری شد و از این رو به «مال امیر» تغیر نام داد اما از سال 1314 دوباره به نام قبلی خود (ایذه) خوانده شد.
تا امروز آثار ارزشمندی از دوره ایلامی، سلوکی و اشکانی در ایذه کشف شده است. وجود نقش برجستهها و سنگنگارههایی همچون: کولفرح، اشکفتسلمان، خنگیار علیوند،کمال وند، اژدر، گورستان شهسوار، جنگه، شیوند و... این شهر را در مسیر جهانی شدن قرار داده است.
کول فرح
تنگهای در هفت کیلومتری شمال شرقی ایذه است و از جاذبه های گردشگری استان خوزستان به شمار میرود.
این محوطه باستانی بسیار زیبا شش نقش برجسته از دوره ایلامی را در دل دارد و به دلیل شرایط آب و هوایی مطلوب سالانه گردشگران بسیاری را به ایذه میکشاند.
آنچه مشهود است اینکه این نقوش برجسته به دلیل بارندگی و تغیرات آب وهوایی دچار فرسایش شدهاند و همچنین نبود نبود نور کافی در شب یکی دیگر از مشکلاتی است که لازم است هرچه سریع تر سازمان میراث فرهنگی و گردشگری استان خوزستان درصدد رفع آن برآید تا شاهد حضور بیشتر گردشگران بیشتری در این محوطه تاریخی باشیم.
طاق طویله
بنایی در مرکز شهر کنونی ایذه است این اثر در دوره ایلخانی و تیموری یعنی در قرن های هفتم و هشتم هجری قمری مورد استفاده قرار میگرفته است. وسعت طاق طویله به همراه زمینهای اطراف آن نزدیک به 14 هزار مترمربع است.
طاق طویله که در شمال شرقی ایذه قرار دارد در انتهای خیابان محمد رسولالله و ابتدای خیابان پیان واقع شده است و یکب از خاصترین نقاط شهر ایذه میباشد و در صورت رسیدگی مسئولان قطعا میتواند گردشگران بیشماری را به خود جذب نماید.
گزارش و عکس: نگار نخلی
در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح شد
یک کارشناس روابط بینالملل در گفتگو با جامجمآنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد