به گزارش جام جم آنلاین ،یک قطعه پایپروس به جای مانده از مصر قدیم که در موزه پاپیروس کتابخانه ملی اتریش در وین به نمایش گذاشته شده، نشان میدهد مصریها از هزاران سال پیش به بهداشت دهان و دندان اهمیت میداده و از خمیر دندان استفاده میکردند.
یک درخمه سنگ نمک، دو درخمه پونه، یک درخمه زنبق و بیست دانه فلفل سیاه فرمول مصریهای قدیم برای خمیر دندان، در آن زمان بوده است. درخمه یکی از واحدهای وزنی مصر قدیم بوده که معادل 3.75 گرم است.
فرمول خمیر دندان مصری نوشته شده روی یک برگ پاپیروس
تحقیقات دانشمندان در عصر جدید ثابت کرده است که زنبق میتواند در پیشگیری از بیماریهای لثه، موثر باشد. مدیر بخش مصر در موزه سان خوزه در اینباره گفته است: مصریها برای بهداشت دهان و دندان اهمیت ویژهای قائل بودند. آنها روشهای مختلفی برای سلامت دندان و درمان بیماریهای لثه به کار بردهاند. مصریها نوعی ماده قابل جویدن، شبیه آدامس امروزی اختراع کردند که برای خوشبو کردن دهان به کار میرفت. آنها بعدها عسل، نعناع و مواد دیگری برای درمان بیماریهای لثه به آن افزودند.
ابو الحسن علی بن نافع معروف به زریاب، موسیقیدان مسلمان عراقی، اولین کسی بود که در عصرهای پس از فراعنه نوعی خمیردندان را به بازار عرض کرد.
زریاب در حال نواختن عود
درباره محتویات خمیردندان زریاب اطلاعات چندانی در دست نیست، لیکن گزارش شده که این خمیردندان علاوه بر طعم خوب، کارکرد مناسبی نیز داشته است. در سال 1880 دکتر واشنگتن شفیلد، نسخه اول خمیردندانهای امروزی را که مخلوطی از بیکربنات سدیم و هیدروژن پروکساید بود را به صورت معجون ارائه کرد. معجون ساخت دکتر شفیلد اولین بار توسط شرکت کولگیت&پالرمو در سال 1896 به صورت تجاری وارد بازار شد.
نخستین خمیردندان در عصر جدید
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد
در گفتگو با جام جم آنلاین مطرح شد
سید رضا صدرالحسینی در یادداشتی اختصاصی برای جام جم آنلاین مطرح کرد