رازهای برگرداندن آرامش به کودکان خشمگین

چراهای خشم کودک و روش‌های برطرف کردن آن

زمانی که علت عصبانیت کودکتان را متوجه شوید، بهتر می‌توانید او را آرام کنید. فراموش نکنید، کودکان هم مانند ما بزرگ‌ترها عصبانی می‌شوند، اما در ابراز این خشم کاملا خام و بی تجربه هستند. آنها هنوز مهارت‌های کنترل رفتار خود را یاد نگرفته‌اند و ممکن است در برابر کوچک‌ترین تحریکی، بشدت عصبانی شوند. پیش از هرچیز سعی کنید، الگوی خشم کودکتان را بشناسید. با یادداشت کردن لحظه‌های عصبانیت او و حتی واکنش‌های خود می‌توانید به الگوی رفتاری او پی ببرید و در آرام کردن او موثر عمل کنید.

کودکان معمولا به دلایل زیر عصبانی می‌شوند:

1- از نظر جسمی، احساس خوبی ندارند.

گاهی اوقات آنها بسیار خسته هستند و این موضوع آزارشان می‌دهد. بیشتر اوقات، کودکان تشخیص نمی‌دهند راه‌حل برطرف شدن خستگی، استراحت است نه عصبانیت. گاهی هم شیطنت بیش از حد کودک، جلوی استراحت او را می‌گیرد. بنابراین او را تشویق به خوابیدن کنید؛ بهتر است شما هم کنارش دراز بکشید و برای او داستان بخوانید تا آرامش یابد و بخوابد.

گرسنگی هم می‌تواند کودک را عصبانی کند. برخی کودکان نسبت به افت قند، حساسیت دارند و این وضعیت آنها را عصبانی می‌کند. بهترین راه‌حل برای کنترل چنین خشمی، آماده داشتن خوراک‌های سبک مابین وعده‌های غذایی اصلی است.

2- احساس ناتوانی می‌کنند.

گاهی از این‌که مجبورند دائم تحت کنترل بزرگ‌ترهای خود باشند، عصبانی می‌شوند و از این‌که برای انتخاب‌هایشان قدرتی ندارند، احساس خشم می‌کنند. هیچ‌کس، حتی کودک از زیر سلطه بودن لذت نمی‌برد. تا جایی که می‌توانید و مشکلی به وجود نمی‌آید، به کودکتان قدرت انجام کارهایی را بدهید.

اجازه دهید در مواردی خودش تصمیم‌گیری کند.

به او مسئولیت‌هایی واگذار کنید.

مهارت‌های بیشتری به او بیاموزید تا از پس برخی کارهایش برآید و از این نظر مستقل شود.

قدرتتان را به رخ او نکشید.

بیشتر مواقع در‌خصوص بعضی مسائل، نظر او را هم جویا شوید.

از او کمک بخواهید.

با این روش‌ها می‌توانید کودکتان را مطمئن کنید که او هم در برخی موارد، می‌تواند از اختیارات خود استفاده کند.

3- احساس تنهایی می‌کنند.

گاهی والدین چنان گرفتار کارهای روزمره خود می‌شوند که فراموش می‌کنند، وقت کافی برای فرزندشان بگذارند و با او صحبت کنند. همین موضوع باعث می‌شود، کودک احساس کند به او کم محلی شده و چون نمی‌تواند احساسش را بدرستی بیان کند، با خشم و عصبانیت آن را بروز می‌دهد. احساس آنها را درک کنید و هر روز تحت هر شرایطی که بودید، زمانی را برای صحبت یا بازی کردن با او بگذارید.

4- احساس می‌کنند، کسی آنها را درک نمی‌کند.

گاهی ممکن است بشنوید که کودکتان با عصبانیت فریاد می‌کشد: تو نمی‌فهمی من چی می‌گم! اصلا حرفم را گوش نکردی! شاید شما درگیر کاری بوده‌ و نتوانسته‌اید با دقت به حرف‌های او گوش کنید و این مساله کودکتان را که احساس می‌کند، حرف‌هایش را کسی نمی‌فهمد، عصبانی می‌کند. گاهی اوقات هم کودکان نمی‌توانند احساسات و چیزی را که می‌خواهند به‌راحتی و روشن و واضح بگویند و همین موضوع موجب عصبانیتشان می‌شود. مهارت‌های شنیدن حرف‌های کودکتان را یاد بگیرید و به او روش‌های ابراز عقایدش را بیاموزید و او را از این نوع خشم آزاد کنید.

5- از جایی دیگر عصبانی هستند.

گاهی اوقات کودکان در مدرسه یا هنگام بازی با دوستان خود، از موضوعی عصبانی و ناراحت می‌شوند و استرس و عصبانیت ناشی از آن را به خانه می‌آورند و اوقات تلخی می‌کنند. در این‌گونه مواقع با آرامش با او صحبت و تشویق کنید، علت ناراحتی خود را بگوید. به این ترتیب می‌توانید با ارائه راه‌‌‌حل برای برطرف کردن مشکلش، خشم او را مهار کنید.

6- مرزهایشان جدی گرفته نشده است.

وقتی کودکی تنبیه بدنی می‌شود یا برعکس آنها را به زور بغل کرده و می‌بوسند ( این کاری است که بزرگ ترها بدون توجه نسبت به کودکان بسیار کوچک انجام می‌دهند)، عصبانی می‌شوند. هرگز و تحت هیچ شرایطی کودکتان را تنبیه بدنی نکنید. احساسات واقعی او را درک کرده، واکنش مناسب نشان دهید. همچنین به او بیاموزید مرزهای خود را بوضوح به دیگران گوشزد کند.

7- مضطرب هستند.

گاهی اوقات کودکان به دلیلی مضطرب هستند و به علت این‌که نمی‌دانند در باره احساسشان چه باید بکنند، خشمگین و عصبانی می‌شوند و با عصبانیت می‌خواهند آدرنالین اضافی بدنشان را مهار کنند. در این گونه مواقع با کودکتان صحبت و با او دلسوزی کنید و به او مهارت‌های کنترل اضطراب را بیاموزید. با پیدا کردن علت اصلی خشم کودکتان می‌توانید به او کمک کنید تا احساسات بد خود را به روش‌های مناسب بروز دهد.

منبع:

http://onetimethrough.com

مترجم: نادیا زکالوند

جام‌جم