ایران سرزمینی پهناور است که با توجه به اقلیمهای مختلفاش، برای کار کشاورزی نیاز به برنامهریزی دقیقی دارد. با درنظر داشتن آب و هوای خاص و تنوع اقلیمی مناطق گوناگون، رسیدن به الگوی کشت مناسبی که از آن بتوان حداکثر بهرهبرداری را از عوامل و نهادهای تولید بهویژه عامل محدودکننده آب بهدست آورد، ضرورتی انکارناپذیر است.