آقاجانم یا رسول‌‌الله! چقدر سختی کشیدی! چه‌ جفاها که‌‌ ندیدی! دندانت را شکستند، خاکروبه بر سرت پاشیدند، ساحرت خواندند، مجنونت نامیدند، در شِعب ابی‌طالب، محصورت داشتند، به تیر تهمت و تحقیر، قلب مهربانت را نشانه گرفتند، نیمه شب ظالمانه به خانه‌ات یورش بردند و تو را به هجرت وا داشتند.

نیک می‌دانیم که خبرنگاران، باید چشمان تیزبین و حقیقت‌نگار جامعه باشند و‌ اگر آنان به تکالیف ایمانی و میهنی و وجدانی خویش، به‌ درستی و دقت عمل کنند، فردایی بهتر از امروز در انتظار ایران و ایرانی خواهد بود.

صبح روز جمعه است و من تردید داشتم تا در خانه بمانم و چند سطر راجع به ولایت‌پذیری و ولایتمداری مرحوم استاد علی‌ اکبر کسائیان رضوان‌الله‌علیه بنگارم، یا به مسجد مرحوم آیت‌الله خوشوقت طاب‌ثراه بروم و سخنان ارزشمند استاد آقاجری را در شرح ادعیه صحیفه سجادیه استماع کنم... دیدم هنوز تا شروع آن جلسه، فرصت هست پس دست به قلم گرفتم تا در این روز متعلق به حضرت حجت ابن الحسن علیه‌ آلاف التحیّة و الثناء، شهادت‌نامه‌ای بنویسم راجع به شخصیتی که در تمام مدت قرابت خانوادگی‌ام با او، رفتاری غیرصادقانه و دوگانه از ایشان ندیدم و آینه‌ی قول و فعل اش، مظهر تجلّی محبّتی مخلصانه و جانانه به ذوات مقدّس اهل بیت عصمت(س)، خاکساری به پیشگاه باهرالنّور امام عصر ارواحنافداه، ایمان و اخلاص و زهد و تقوا و تدیّن و اظهار عشقی ناب و خالصانه به امامین انقلاب بود.

فتنه‌ های متعددی که بیشتر در سی سال اخیر با سعایت عناصر وابسته به جهان سلطه انجام پذیرفت، چه آنان که با اتخاذ سیاست‌های اقتصاد و فرهنگ لیبرال سرمایه‌داری، زمینه‌ساز ایجاد فتنه شدند و چه آنها که با کینه‌توزی و اهداف تجزیه‌طلبانه و شکستن حریم قانون اساسی و دشمنی با انقلاب اسلامی و ولایت فقیه و... در آتش فتنه دمیدند؛ خیانت‌کارانی بودند که در جرأت بخشیدن به حکومت خبیث صهیونیستی برای حمله نظامی، نقش مهم و اساسی را ایفاء کردند‌.

اثرات «آموزه‌های اخلاقی» در زندگی انسان‌ها، مشهود و مانا است؛ از این رهگذر پرورش فکری و فرهنگی کودکان و نوجوانان، همچون حکاکی بر صورت سنگ، کاری سخت، ولی با ماندگاری طولانی است.