کلینت ایست‌وود؛ همچنان خوب

ایست‌وود گرچه در خوب بد زشت، خیلی اهل حرف زدن نبود و قهرمان ساکت و عملگرایی بود، اما بعدها به عنوان بازیگر و بویژه کارگردان نشان داد که اتفاقا حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. او شهرت و محبوبیت جهانی خود را مدیون حضور در سه‌گانه وسترن سرجیو لئونه است و آن فیلم متاخری که ذکر آن رفت، همراه فیلم‌های متقدمی چون به خاطر یک مشت دلار و به خاطر چند دلار بیشتر، شخصیت سینمایی منحصربه‌فردی از او ساخت.

ایست‌وود تا مدت‌ها صرفا به عنوان بازیگر شناخته می‌شد و بویژه در فیلم‌های وسترن نقش‌های خوبی متاثر از کاراکتر سینمایی‌اش در آثار لئونه بازی کرد. البته او بجز این آثار، نقش‌آفرینی‌های خوب و متفاوتی در فیلم‌های دیگر هم داشت که یکی از شاخص‌ترین نمونه‌های آن بازی در نقش یک مامور پلیس خشن و بی‌ملاحظه در «هری کثیف» بود.

اما ایست‌وود از اوایل دهه 70 میلادی، به کارگردانی هم رو آورد و به قدری در این مسئولیت خوب کار کرد که کیفیت فیلمسازی‌اش حتی از جایگاه بازیگری‌اش پیشی گرفت. از وسترن متفاوت «نابخشوده» و عاشقانه غریب «پل‌های مدیسون کانتی» تا فیلم معمایی و اجتماعی «رودخانه مرموز» و درام ورزشی «عزیز میلیون دلاری»، همه نشان از قدرت کارگردانی ایست‌وود دارد.

ایست‌وود در حوالی 90 سالگی همچنان با شور و حرارت و جذاب فیلم می‌سازد و نشانه‌هایی از افول هم در فعالیت سینمایی‌اش به چشم نمی‌خورد؛ نمونه‌اش همین فیلم «سالی» با بازی تام هنکس. بزنم به تخته، «خوب»، خوب مانده است.

علی رستگار