بازیگری یک رسالت اجتماعی است

بازیگر باسابقه سینما، تئاتر و تلویزیون از دانشکده هنرهای زیبای تهران کار بازیگری را آغاز کرده است.

او دارای مدرک تحصیلی کارشناسی ارشد کارگردانی از دانشگاه «تربیت مدرس» تهران است و در نمایش‌های بابور، شهرزاد، جهاز جادو، عروسی چاه، تاجر ونیزی و چند نمایش دیگر بازی کرده است. او در حوزه نگارش نمایشنامه‌های باد بادک‌ها، داغ پوست، بازنویسی ماه و پلنگ، فیلمنامه سینمایی رها و انیمیشن زرد و سرخ را به رشته تحریر درآورده است.

اخراجی‌ها، یوسف، ولایت عشق، روز واقعه، بیا با من، سال‌های بی‌قراری، ولایت عشق، زخمی، دختری به نام تندر، اخراجی‌ها 1و2و3، تهران 1500 و سریال‌های دومین انفجار، یک لحظه دیرتر، او هیچ گناهی نداشت، رد پای دوست، ماه مهربان، ولایت عشق، در شهر، خانه آرزو ها، زیر بازارچه و ... از عمده کارهای کارنامه بازیگری کهوری‌نژاد در سینما و تلویزیون هستند.

کهوری‌نژاد، جایزه سوم بازیگری برای نمایش «رعنا» از جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را هم در کارنامه دارد.

در چند فیلم و سریال مثل اخراجی‌ها و اروند نقش رزمندگان دوران دفاع مقدس یا در نمایش رویای شب دهم اردیبهشت نقش یک سرباز اسیر عراقی را بازی کرده‌اید. ایفای این نقش‌ها برایتان چه ویژگی‌هایی دارد؟

برای هر ایرانی دوران هشت ساله دفاع مقدس جایگاه ویژه و مهمی دارد و نمی‌شود به هیچ وجه این برهه تاریخی کشورمان را فراموش کرد. در این سال‌ها در فیلم‌های دفاع مقدسی زیاد بازی کرده‌ام و جایزه‌ای از جشنواره فیلم یاس هم برای بازی در فیلم اسماعیل فلاح‌پور گرفته‌ام. همیشه به بازی در این نوع آثار که به بخش مهمی از تاریخ معاصر کشورمان می‌پردازد، علاقه خاصی داشتم. مقطعی که شاهد رشادت و ایثارگری بچه‌های جنگ بودیم که به خاطر آرمان‌هایشان مردانه در میدان نبرد جنگیدند.

در مختار نقش غلام حرمله را بازی کردید که با توجه به جنس نقش و نوع حضورش، هر بازیگری این نوع نقش را بازی نمی‌کرد. آیا به ایفای نقش‌های پرچالش علاقه دارید؟

من معمولا نقش‌هایم را بعد از بررسی و خواندن دقیق فیلمنامه انتخاب می‌کنم. در برخی از مواقع کارگردان درباره ایفای نقشی تماس می‌گیرد و می‌گوید بجز من گزینه دیگری برای بازی سراغ ندارد، به عبارتی گاهی مواقع هنر به من نیاز دارد و گاهی مواقع هم من به هنر نیاز دارم و با یک چالش دوسویه مواجه می‌شوم، بنابراین موقعی که هنر به من نیاز داشته تا نقشی را بازی کنم، با توجه به این‌که خودم را فرزند هنر می‌دانم وظیفه دارم کمک کنم و به وسط میدان بیایم و کارم را انجام بدهم و به طور حتم هنر پاسخ این کارم را خواهد داد. البته ممکن است وجه مالی قضیه زیاد پررنگ نباشد و در مقابلش وجه معنوی خوبی در اختیارم قرار می‌دهد.

در مختار به خاطر هنر، نقش غلام حرمله را بازی کردید؟

نقش را دوست داشتم و در ضمن داوود میرباقری خیلی تاکید داشت که من این نقش را بازی کنم. این تاکید برایم ارزشمند، مقدس و محترم بود و نقش هم امکانات و مصالح خوبی در اختیارم از قبیل گریم متفاوت قرار می‌داد. البته در ابتدا چون نقش منفی بود قبولش نکردم، اما در ادامه موقعی که حرف‌های میرباقری را شنیدم و دقیق روی نقش تمرکز کردم. دیدم می‌شود روی نقش کار کرد و مانور داد. نگاه میرباقری هم به این شخصیت که یک غلام ساده بود، خاص و ویژه به نظر می‌رسید.

شما اولین بازیگری هستید که در یک کلیپ (سفید و سیاه) ساخته شاهرخ دولکو بازی کردید و کلیپ در زمان ساختش موفق بود و بارها هم از شبکه‌های مختلف رسانه ملی پخش شد.

برایم خیلی جذاب است که هنوز بعد از بیست سال درباره این کلیپ با من حرف می‌زنند. چند خانم در زمان پخش این کلیپ به من گفتند این کلیپ و بازی من زندگی مشترکشان را نجات داده و باعث شد شوهران معتادشان ترک اعتیاد کنند و به خانه برگردند. این کار دو سال به عنوان کلیپ برتر سال انتخاب شد. برای ساخت این اثر شاهرخ دولکو زحمت زیادی کشید. فیلمبرداری خدا بیامرز شهبازی هم در موفقیت این کار موثر بود.

بازی در کلیپ چه تفاوت‌هایی با بازی در فیلم و سریال دارد؟

تفاوت‌های زیادی وجود دارد. در کلیپ با یک آهنگ و یک تایم کوتاه چند دقیقه‌ای فرصت دارید تا یک قصه فشرده را بازی کنید و با یک ریتم هم سر و کار دارید. قرار است که یک موسیقی، یک کلام و یک ترانه بیاید روی بازی و تصویر شما قرار بگیرد. در کنارش دیالوگی هم برای گفتن وجود ندارد، مثل این‌که دیالوگ نقشی را بازیگر دیگری بگوید و شما بازی نقش را انجام دهید و البته با دوبله هم تفاوت دارد. در این وضعیت کارگردان باید بازیگر را مدام راهنمایی کند و لحظات مختلف کار را بازیگر متوجه شود و با ریتم هارمونی پیدا کند.

در اصل یک بازی مینی‌مال است؟

یک بازی مینی‌مال و نشانه است. نشانه‌های حرکتی و فیزیکی بازیگر همه‌اش تبدیل می‌شود به نشانه‌هایی که باید مفهوم‌های مختلف را در یک زمان فشرده عرضه کند.

فیلم‌هایی که مخاطبان پسندیدند

من در فیلم‌ها و سریال‌های زیادی بازی کرده‌ام، اما در مواجهه با مخاطبان آنها بیشتر از فیلم‌های «بیا با من» و «اخراجی‌ها» صحبت می‌کنند، ظاهرا این دو فیلم خیلی مورد توجه آنها قرار گرفته و البته نظرات متفاوتی هم در این باره ابراز می‌کنند که برایم خیلی جالب است.

احمد محمد اسماعیلی
ضمیمه قاب کوچک جام جم