زندگی با طبیعت

در بسیاری از فرهنگ های شرقی ارتباط نزدیکی بین انسان و طبیعت وجود داشته و امروزه گاهی نیز به چشم می خورد،انسان خود را جزئی از طبیعت می دانسته و در ارتباطی چندگانه بوده است،این ارتباط نزدیک هم به انسان و هم به طبیعت امکان زندگی میدهد.خداوند طبیعت را خلق کرده و بشر بایستی از آن استفاده کند.زندگی در طبیعت هنوز هم خالی از سر و صداست و فرسوده‌شدن از سختی ها،در طبیعت است که شادی‌ها و غم‌ها تقسیم می‌شوند. آدم‌های روستا به هم نزدیک تر میشوند و آنجاست که همسایه از حال همسایه خبر دارد.آرامش و ساده زیستی در زندگی مردم طبیعت موج می زند،اینجا زمان دیرتر و آسوده میگذرد،زندگی در اینجا نعمتی است که مردم شهر از آن بی نصیبند،مهم ترین منابع درآمد روستائیان و عشایر در طبیعت است،زندگی عشایری زاییده ی استفاده مستقیم انسان از منبع طبیعت است عشایر و روستاییان به زراعت، باغداری و دامداری و صنایع دستی میپردازند.محل زندگی ایل سون‌ ها و شاهسون ها ییلاق و قشلاق دامنه‌های سبلان و لاهرود در استان اردبیل است.زنان استان گلستان در روستای کلاله و مینودشت فرش می بافند که ساده ترین ان نمد است. زنان نقش مهمی در نان اوری خانه دارند و در دامنه های سبلان به تولید لبنیات و پختن نان مشغول می شوند.دربعضی از روستاها به دلیل بزرگ تر شدن روستا و صنعتی تر شدن،مردان تنها برای دامداری می روند و زنان تنها در خانه می مانند.