پایان کابوس مرگ برای 2 قاتل

به گزارش جام‌جم، نخستین پرونده به قتل مردی 74 ساله در 12 فروردین 90 برمی‌گردد. در این روز همسر مقتول به کارآگاهان گفت: «تازه از سفر حج برگشته و مشغول تقسیم گوشت‌های قربانی بودیم. من به خانه یکی از همسایه‌ها رفته بودم اما وقتی برگشتم، همسرم را غرق خون روی زمین دیدم. سریع با اورژانس تماس گرفتم و او را به بیمارستان هفتم تیر شهرری رساندم اما فایده‌ای نداشت. پسر 37 ساله من به شیشه اعتیاد دارد و از پدرش اخاذی می‌کرد. آنها مدام با هم درگیر بودند.»

با ثبت این شکایت، کارآگاهان به پسر مقتول مشکوک شدند و او را چند ساعت بعد در حالی که در پارک سر کوچه سرگردان بود، دستگیر کردند. کامران در همان ابتدا به قتل پدرش با انگیزه انتقامجویی اعتراف کرد و به زندان افتاد. مدتی بعد در دادگاه کیفری استان تهران محاکمه و با درخواست اولیای دم به قصاص محکوم شد. این حکم با تائید دیوان‌عالی کشور در آستانه اجرا قرار داشت تا این‌که اولیای دم، شش سال پس از ماجرا اعلام بخشش کردند.

صبح دیروز، کامران از زندان به شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی اصغر عبداللهی منتقل شد و برای آخرین بار تحت محاکمه قرار گرفت. متهم با اظهار پشیمانی گفت: «حکم قصاصم تائید شده بود و در آستانه اجرا قرار داشت اما اولیای دم رضایت دادند و نجات پیدا کردم. از جرمی که مرتکب شده‌ام پشیمانم و تقاضای بخشش دارم.» در پایان دادگاه، قضات وارد شور شدند و متهم را به شش سال حبس محکوم کردند.

دومین پرونده نیز مربوط به پسری 18ساله است که یک دروغ ناموسی، پای او را به یک پرونده قتل باز کرد. وحید، 17شهریور 92 در پارک لاله با چند پسر جوان درگیر شد و یکی از آنها را با چاقو کشت. او در دادگاه کیفری استان تهران محاکمه و با درخواست اولیای دم به قصاص محکوم شد اما سرانجام با بخشش خانواده مقتول، از مرگ نجات یافت. وحید اکنون 22 ساله است. او صبح دیروز از جنبه عمومی جرم در شعبه دوم دادگاه کیفری استان تهران به ریاست قاضی محسن زالی محاکمه شد و درباره قتل گفت: «روز حادثه یکی از دوستانم به نام سعید تماس گرفت و گفت با چند نفر در پارک لاله دعوایش شده است. او مدعی شد درگیری سر خواهرش پونه رخ داده است. با شنیدن این حرف عصبانی شدم و خودم را به پارک رساندم. به پیشنهاد یکی از دوستانم با خودم چاقو بردم. سعید و چند نفر دیگر در حال کتک‌کاری بودند. نمی‌خواستم جلو بروم، چاقو را پشتم پنهان کرده بودم اما ناگهان با یک نفرشان درگیر شدم و با چاقو به کتفش زدم. تمام این اتفاقات به خاطر دروغی بود که سعید به من گفت. پونه دوست سعید بود نه خواهرش.»

وحید درباره رضایت اولیای دم هم گفت: «از آنها تشکر می‌کنم که مرا بخشیدند. در این چهار سال خیلی خسته شده‌ام و حتی یک ساعت هم نمی‌توانم شرایط زندان را تحمل کنم. از دادگاه می‌خواهم زودتر آزادم کنند.» در پایان دادگاه، قضات برای صدور رای وارد شور شدند.