دوازدهمین شهردار زن ایران در زنجان

به گزارش جام جم، آغاز هفته جدید،​ شروع هفته ای متفاوت تر با چاشنی شادی بیشتر برای جامعه زنان فرهیخته، نخبه و فعال کشورمان بود، زیرا شنبه جاری یک بانوی جوان و فعال زنجانی توانست به مدد توانمندی، کارآمدی و تجربه خود، نظر موافق مسئولان ارشد شهری را جلب و مسند شهرداری منطقه 2 زنجان را از آن خود کند، تا با این انتخاب، اولا نام خود را به عنوان اولین زن شهردار زنجان ثبت کند و دوم اینکه مسیر رسیدن بانوان کشور به سطوح بالای مدیریتی را هموارتر کند.

البته این اولین بار نیست که یک زن به عنوان یک مدیر ارشد و یا شهردار یک منطقه یا یک شهر جایگاهی را به خود اختصاص می دهد، زیرا گذشته از قرار گرفتن بانوان توانمند در منصب های معاون استاندار، فرماندار، بخشدار و ... در سال های اخیر، زنانی هم ( گرچه انگشت شمار) بوده اند که در جایگاه شهردار یک شهر یا یک منطقه، نام خود را پرآوازه کرده و سهم زنان در مدیریت کلان کشور را افزایش داده اند. درواقع از بعد از انقلاب تاکنون 11 زن در سمت های شهردار شهر یا منطقه در کشورمان ایفای نقش کرده اند که بانوی زنجانی، جایگاه دوازدهم را به خود اختصاص داده است.

شهرداران زن

گذشته از اولین شهردار زن ایران که در سال 1352 منصب شهرداری شهر دوگنبدان شهرستان گچساران استان کهگیلویه و بویراحمد را از آن خود کرد، در دوران بعد از انقلاب، بانوان اولین بار در سال 1375 به مجموعه شهرداری راه یافتند و زهرا صدر اعظم نوری، نخستین شهردار بانوی جمهوری اسلامی ایران بود که در سال 75 با حکم غلامحسین کرباسچی شهردار وقت تهران روی صندلی شهرداری منطقه 7 تهران نشست. پس از این بانوی جوان 34 ساله و البته 7 سال بعد یعنی در سال 1382 مژگان نوری که او هم 34 سال بیشتر نداشت، با پیشنهاد شورای شهر املش و حکم استاندار گیلان، شهردار املش شد. یک سال بعد یعنی در سال 1383 ، «مهری روستایی گرایلو» با تصمیم شورای شهر ساوه شهردار این شهر در استان مرکزی شد و دو سال پس از آن یعنی در سال 1385 شراره معدنیان، با حکم شهردار وقت مشهد بر کرسی شهرداری منطقه 6 این شهر تکیه زد که البته 3 ماه بعد ساختمان شهرداری را ترک کرد. شهر اهواز نیز در سال 1387 یک شهردار زن به خود دید که این بانو الهه موالی زاده بود که سکان شهرداری منطقه دو اهواز را در دست گرفت. سال 89 هم سال خوبی برای بانوان فعال کشور بود، زیرا شهرداری های دو شهر تبریز و بندرعباس روی خوشی به بانوان خود نشان دادند. در تبریز "شیفته بدر آذر" 43 ساله شهردار منطقه 9 تبریز شد و در بندرعباس،​ "شکوفه شهابی پور" 23 ساله نشستن روی صندلی شهردار شهر "سرگز احمدی" حوالی شهر پارسیان استان هرمزگان را تجربه کرد.

سال 1392 نیز برای زنان جویای مناصب مدیریتی آمد داشت، زیرا در این سال مسند شهرداری در دو شهر دیگر کشور به زنان جوان سپرده شد. اولی، مریم پاکزاد 32 ساله بود که با رای 5 عضو شورای شهر چهارم شهر لولمان شهرستان رشت در استان گیلان، نامش در زمره جوان ترین شهرداران استان گیلان ثبت شد،​ و دومی «سامیه بلوچ زهی» دختر26 ساله، مجرد، بلوچ و اهل سنتی بود که به عنوان شهردار کلات (مرکز شهر سرباز) در استان سیستان‌وبلوچستان معرفی شد. خانم شهردار 26 ساله، انتخاب خود را نور امیدی برای حضور پررنگ تر زنان در جامعه دانسته و اظهار امیدواری کرده بود که شرایطی فراهم شود تا نقش کمرنگ زنان در جامعه که به صورت جدی محسوس است همگام با برادرانشان در ساختن بنیادهای اقتصادی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی پررنگ شود.

سال گذشته یعنی سال 1395 یعنی 20 سال بعد از اولین انتصاب شهردار زن در تهران، پایتخت، 2 شهردار زن دیگر به نام های نرگس معدنی پور و مژده صابری را در مناطق مختلف به خود دید.

دوازدهمین بانوی شهردار کشور

امسال و همزمان با آغاز به کار پنجمین دوره شوراهای شهر و روستا هم ظاهرا شهرداری ها روی خوشی به ورود زنان توانمند به سطوح بالای مدیریتی در این سازمان نشان داده اند که انتخاب بانوی جوان و 36 ساله زنجانی به شهرداری منطقه 2 زنجان در آغاز تغییر و تحولات گسترده در شهرداری های کشور،​ نشاندهنده این اقبال زودهنگام است.

سمانه شاددل که از شنبه هفته جاری و با حکم شهردار زنجان، سکان شهرداری منطقه 2 این شهر را به دست گرفته، البته چندان بیگانه با مناصب سخت موجود در شهرداری نیست، چراکه پیش از این یعنی یعنی از سال 92 تا همین چند روز پیش در جایگاه معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری زنجان ایفای نقش و خدمت می کرد و در سال های قبل از این دوره، یعنی از سال 83 که وارد شهرداری زنجان شد تا سال 92 نیز در معاونت فرهنگی شهرداری زنجان مشغول فعالیت بود.

شاددل که دارای مدرک کارشناسی ارشد ساخت از دانشگاه علم و صنعت تهران است، متاهل بوده و یک دختر 9 ساله دارد، اما داشتن همسر و فرزند، نه تنها مانع کار و پیشرفتش نبوده، بلکه آنطور که خود به جام جم می گوید بزرگترین حامی و انگیزه پیشرفت و ترقی اش، همان همسر و پدر و مادر و خانواده ای هستند که با صبوری، همفکری و همکاری، بستر حرکت در مسیر توسعه را برای وی هموار کرده اند.

البته وی هم تمام تلاشش را کرده تا چیزی برای همسر و فرزند خود کم نگذارد و از کنار امور خانه داری سرسری نگذرد.

این شهردار جوان، حالا دیگر آنقدر در مناصب مختلف سازمان شهرداری کارکشته و باتجربه شده، که توانایی شهردار شدن را هم در خود ببیند و با اعتقاد راسخ بگوید کار مخصوص زن یا مرد نداریم و نباید در کار تفکیک جنسیتی قائل شد، (البته به استثنای برخی مشاغل بسیار خاص برای هر دو جنس).

آرزوی خانم شاددل اینک موفقیت در سمت جدیدش، آنهم برای سربلند ساختن زنان کشور است، بویژه اینکه در روزهای اخیر بازخوردهای مثبت بسیاری را از سوی مردم در شبکه های مجازی و رسانه ها و روزنامه ها و حتی همکاران مرد خود مشاهده کرده که گویای تقاضای جامعه، برای حضور بیشتر زنان در مناصب مختلف مدیریتی است.

شهردار جوان زنجانی اگرچه سابقه کار پذیرفته شده زنان مدیر کشورمان در چهار سال گذشته و همچنین سابقه کار خود در پست های قبلی اش را در انتخابش توسط شهردار بی تاثیر نمی داند، اما در عین حال این اعتقاد را هم دارد که هر لحظه امکان تغییر و جابه جایی وی از سمت شهرداری وجود دارد.

وی که سالم و جدی بودن در کار، تلاش، سختکوشی و نظم و انضباط در کار را رمز رسیدنش به جایگاه فعلی می داند، امیدوار است بتواند در صورت ماندگاری در سمت شهرداری منطقه، تلاش خود را برای بهتر ساختن شرایط زندگی شهری با اجرای طرح تفضیلی شهر و تحقق بخشیدن به بودجه مصوب شهرداری به کار گیرد.

فاطمه مرادزاده