سینمای ایران در اسکار «نفس» می‌کشد

بهار نوروزی، قهرمان قصه «نفس» حالا پس از حدود سی حضور جهانی در جشنواره‌های مختلف، راهی اسکار می‌شود تا بخشی دیگر از مردم جهان را با زندگی سخت و آرزوهای کودکانه‌اش آشنا کند. آخرین فیلم نرگس آبیار روز گذشته موفق شد در رقابتی فشرده با فیلم‌های «مالاریا»، «ویلایی‌ها» و «رگ خواب» به عنوان نماینده سینمای ایران به نودمین مراسم اسکار راه یابد و بخت خود را برای رسیدن به مجسمه طلایی امتحان کند.

کد خبر: ۱۰۷۴۹۲۰

به گزارش جام‌جم، باوجود این‌که در روزهای اخیر زمزمه‌هایی مبنی بر فعالیت دیرهنگام هیات معرفی فیلم به اسکار به گوش می‌رسید، اما اتفاقا این هیات برخلاف سال‌های قبل پس از تشکیل جلسات خیلی زود به ترکیب 10 فیلم اولیه و سپس چهار فیلم پایانی و درنهایت به فاصله چند ساعت به برگزیده نهایی رسید. این روند پرسرعت بی‌سابقه درعین حال که می‌تواند حکایت از جلسات مفید و بررسی دقیق و برنامه‌ریزی مناسب هیات موردنظر داشته باشد، به کیفیت و استاندارد فیلم‌های این دوره هم مربوط می‌شود. درواقع علی‌رغم امتیازاتی که هر کدام از این فیلم‌ها دارند و واجد قصه و شیوه روایتی متفاوتی هستند، اما باید بپذیریم که عیار کامل و کافی برای حضور در رویدادی مهم و نفسگیر چون اسکار را ندارند و بعید است که هیچ کدام درصورت انتخاب راه به مراحل بالاتر این مراسم ببرند و جزو پنج نامزد نهایی قرار گیرند.

سینمای ایران درحالی «نفس» را به عنوان نماینده خود به اسکار 2018 معرفی می‌کند که سال قبل اصغر فرهادی موفق شد در بخش بهترین فیلم خارجی زبان برنده اسکار شود و تعداد اسکارهای خود و ایران را به عدد دو برساند. درواقع با توجه به آن اتفاق، به نوعی آبیار باید از عنوان قهرمانی فرهادی در دوره پیشین دفاع کند. البته سال‌ها قبل مجید مجیدی، دیگر کارگردان جهانی کشورمان هم توانسته بود با «بچه‌های آسمان» در میان نامزدهای نهایی اسکار این بخش قرار بگیرد.

با این حال به نظر می‌رسد «نفس» میان فیلم‌های موجود بهترین گزینه برای معرفی به اسکار باشد؛ اول این‌که فیلم در این چند وقت به اندازه کافی حضورهای جشنواره‌ای در دنیا داشته و نام و آوازه آن تا حدودی به اعضای آکادمی اسکار هم رسیده است؛ هرچند برای موفقیت و پیروزی در اسکار نیاز به تبلیغات و پشتوانه رسانه‌ای بسیار محکم‌تری در جهان بویژه در آمریکاست. دیگر این‌که حضور شیرین یک دختربچه به نام بهار نوروزی که به شکلی بامزه راوی قصه پرفراز و نشیب زندگی خود و خانواده‌اش است، می‌تواند مخاطبان جهانی را با شخصیت و فیلم همراه کند. ضمن این‌که وجوه پررنگ انسانی و عاطفی در فیلم به عنوان مفاهیمی جهانشمول می‌تواند نقش موثری در این همراهی داشته باشد. انیمیشن‌های «نفس» و آن بخش تخیلات بهار هم از ویژگی‌های تمایز این اثر در میان فیلم‌های ارسالی به اسکار است و احتمالا خوشایند برخی اعضای اسکار باشد.

همچنین باید به تنوع لوکیشن و تصویربرداری سخت برخی سکانس‌های فیلم اشاره کرد که جلوه‌های خوب سینمایی دارد و باعث می‌شود فیلم متفاوت از برخی آثار ساکن و کم‌تحرک سینمای ایران باشد. مضاف براین فیلم دارای برخی مولفه‌های بومی و مراسم‌های غم و شادی کشور ما همچون عزاداری محرم و عید نوروز هم است که تماشای آن می‌تواند برای تماشاگران غربی و آمریکایی‌ها در قالب فیلم جالب باشد.

اما شاید مهم‌ترین نکته فیلم که به نوعی پیام ارزشمند اثر در اسکار به حساب می‌آید، موضوع «کودکان شهید» است و از این منظر «نفس» می‌تواند صدای این طیف معصوم قربانی جنگ را به گوش جهانیان برساند. این‌که جنگ‌های تحمیل شده چطور می‌تواند بر انبوه آرزوهای کودکان در هر جای دنیا خط بطلان بکشد و نفس‌های پرشماری را در شروع زندگی، برای همیشه حبس کند. اشاره به دو مقطع مهم تاریخ معاصر ایران یعنی انقلاب اسلامی و دوران جنگ تحمیلی و دفاع مقدس هم از دیگر ویژگی‌های «نفس» است که می‌تواند موجبات بحث‌هایی سیاسی در فضای سینمایی آکادمی اسکار باشد.

فیلم «نفس» قصه خانواده‌ای را از اواخر دهه 50 تا اوایل دهه 60 و از زبان دختر خانواده، بهار نوروزی روایت می‌کند. ساره نورموسوی، مهران احمدی، پانته‌آ پناهی‌ها، گلاره عباسی، شبنم مقدمی، سیامک صفری و جمشید هاشم‌پور از بازیگران این فیلم سینمایی هستند.

سیروس الوند (کارگردان)، مجید انتظامی (آهنگساز)، محمد بزرگ‌نیا (کارگردان)، کمال تبریزی (کارگردان)، سیدجمال ساداتیان (تهیه‌کننده)، رسول صدرعاملی(کارگردان)، جواد طوسی (منتقد)، رضا کیانیان (بازیگر) و امیر اسفندیاری (معاون بین‌الملل بنیاد سینمایی فارابی) اعضای هیات انتخاب فیلم برای اسکار بودند.