آزمایش‌ها نشان می‌دهد کودکان تلاش در زندگی را از ما یاد می‌گیرند

کار نیکو کردن از پر کردن است!

«اگر کاری را برای بار اول امتحان کردید و موفق نشدید، باز هم امتحان کنید، امتحان کنید و امتحان کنید... کار نیکو کردن از پر کردن است!»

کد خبر: ۱۰۸۳۴۱۴

این ضرب‌المثل اگرچه قدیمی است، اما شواهد علمی هم صحت آن را تائید می‌کنند. بتازگی تحقیق جالبی در دانشگاه ام‌آی‌تی نشان داده بچه‌های 15 ماهه این نصیحت را به کار می‌گیرند. این تحقیق نشان داد کودکانی که شاهد تلاش بزرگ‌ترها برای انجام یک کار مشکل قبل از رسیدن به موفقیت بودند تلاش بیشتری برای کاری می‌کنند که خودشان می‌خواهند انجام دهند. بسیاری از مطالعات اخیر ارزش کار سخت و تمرین را بررسی کرده‌اند. بعضی از این مطالعات نشان داده‌اند مقاومت و پایداری یا ثبات کودکان در انجام یک کار می‌تواند موفقیت آنها را پیش‌بینی کند. آنها که با تلاش و کوشش کاری را به انجام می‌رسانند نسبت به کسانی که معتقدند موفقیت فقط به بهره هوشی بستگی دارد، به نتایج بهتری در مدرسه می‌رسند.

لاورا چلز، دانشمند علوم شناختی دانشگاه ام‌آی‌تی علاقه‌مند بود بداند بچه‌های کوچک چگونه یاد می‌گیرند که برای انجام یک کار تلاش کنند. این مطالعه نشان داد کودکان می‌توانند بعد از مشاهده حداقل دو نمونه از تلاش بزرگسالان، ارزش تلاش در حل یک مشکل را یاد بگیرند. هرچند آنها مدتی که این تأثیر باقی می‌ماند را بررسی نکرده‌اند. در این تحقیق ابتدا تلاش یک بزرگسال برای انجام دو تکلیف مختلف به کودکان 15 ماهه نشان داده شد. تکلیف‌ها شامل این دو کار بود: اولی خارج کردن یک قورباغه اسباب‌بازی از یک ظرف و دومی خارج کردن دسته‌کلید از داخل یک حلقه قفل‌دار کوهنوردی. نیمی از این کودکان 15 ماهه شاهد موفقیت سریع بزرگسال در وظایف ارائه‌شده در مدت 30 ثانیه و برای سه بار پشت سر هم بودند. درحالی‌که نیمی دیگر از این کودکان شاهد تلاش و کوشش بزرگسالان برای حل مساله در مدت 30 ثانیه و سپس رسیدن به موفقیت بودند.

پس از آن محققان به کودکان یک اسباب‌بازی موزیکال نشان دادند. این اسباب‌بازی یک دکمه داشت که باید روشن‌کننده دستگاه می‌بود، اما عملا کار نمی‌کرد و یک دکمه روشن کردن مخفی دیگر در زیر داشت. محققان خارج از دید کودک وسیله بازی را روشن می‌کردند که نشان می‌داد وسیله بازی، صدا دارد و کار می‌کند. بعد آن را خاموش کرده و به کودک می‌دادند. به هر کودک دو دقیقه زمان داده می‌شد تا با این وسیله بازی و آن را روشن کند. محققان تعداد دفعات فشار دکمه‌ای که به‌نظر می‌رسید می‌تواند دستگاه را روشن کند ثبت می‌کردند. کودکانی که شاهد تلاش بزرگسالان قبل از موفقیت در کارشان بودند نسبت به کودکانی که موفقیت سریع بزرگسالان را دیده بودند، تقریبا دو برابر بیشتر دکمه اسباب‌بازی را فشار دادند. آنها حتی دو بار بیش از کودکان شاهد موفقیت سریع، پیش از این که کمک بخواهند یا اسباب‌بازی را پرت کنند دکمه اسباب‌بازی را فشار می‌دادند. تفاوت اصلی بین این دو گروه کودک چگونگی بازی آنها با اسباب‌بازی نبود. نکته مهم در تعداد دفعاتی است که این دو گروه کودک دکمه را پیش از درخواست کمک فشار می‌دادند.

محققان همچنین دریافتند تعامل و ارتباط مستقیم با کودک در میزان تلاشش تفاوت ایجاد می‌کند. وقتی آزمونگران نام کودک را صدا می‌زدند، با آنها ارتباط چشمی برقرار می‌کردند و مستقیما با آنها صحبت می‌کردند، تلاششان نسبت به زمانی که آزمونگران هیچ ارتباط مستقیمی با کودکان نداشتند بیشتر می‌شد.

نکته مهمی که باید در این تحقیق به خاطر سپرده شود، این است که کودکان حتی از سنین پایین قادرند بر اساس تعداد تلاش‌های مشاهده‌شده، یاد بگیرند. به نظر می‌رسد نوپاها به طور کلی درباره استقامت یاد می‌گیرند، نه این که چگونه به‌طور خاص به حل مساله الف یا وظیفه ب بپردازند.

در فرهنگ‌های مختلف والدین تلاش دارند به کودکان نشان دهند انجام هر کاری ساده است، اما این تحقیقات پیشنهاد کاملا متفاوتی دارد. نتایج این تحقیق بیان می‌کند نشان دادن تلاش برای به‌دست آوردن و رسیدن به هدف‌ها لازم است و سبب موفقیت کودک در ادامه مسیرش می‌شود و او را برای انجام هر کاری مصمم‌تر می‌کند. نکته دیگر این که کودکان حتی از روابط عادی و با مثال‌های ساده می‌توانند درباره ارزش تلاش کردن بیاموزند. هر چه در این مسیر تعامل بین والدین و کودکان بیشتر باشد، تأثیر ارزش تلاش کردن بر کودکان بیشتر خواهد بود.